از : لیثی حبیبی - م. تلنگر
عنوان : سرود جهان پیش پایش کم است --- شکوه نگاهش، همه مرهم است
سلام خسروی عزیز
مادر
مادر همیشه زیباست. چه اینجا، چه آنجا، چه رفته، چه مانده. چه در بیداری، چه در خواب. او به شکل عجیبی همیشه زیباست.
استاد شهریار در شعر ساده، اما تکان دهنده ای، چیزی در حد این مضون نوشته او می نویسد از دفن و کفن مادر به خانه بر گشتم؛ دیدم در گوشه ی حیاط نشسته و دارد پیراهن چرکین مرا می شوید.
این شعر را سال ها پیش خواندم. صحنه اش اما برای همیشه در ذهن من به شکل یک تابلوی ماندگار نشست.
٣۱۱٨۴ - تاریخ انتشار : ۱٣ مهر ۱٣٨۹
|