از : مینا ملکی
عنوان : بنام حقوق بشر دست از ترور روحی روانی یک خانواده داغدار بردارید.
اگر فردی از خانواده خودتان خودکشی کرده بود آیا از خواندن چنین اطهار فضل های بی مایه ای خوشتان میامد؟ این نسخه های سبک و بی معنی دکتر کردانی را برای کدام ساده لوحان صادر میکنید؟ مگ یک انسان ۴۴ ساله بچه کودکستانی است که بشود به زور تنهایش نگذاشت؟ شما هیچ چیز از جزیات زندگی شخصی که برای او بالای منبر رفته اید نمیدانید. و اصلا کوچکترین آشنایی هم راجع به بیماری دپرسیون ندارید. انگار که برای کسی که سرتان دارد بخواهید بزور آسپرین تجویز کنید. اعتماد به نفس زیادی هم باورکنید خوب نیست. دپرسیون بیماری است که یک فقیر همانقدر میتواند به آن دچار شود که یک شاهزاده.
*مادهی دوازدهم اعلامیهی جهانی حقوق بشر: هیچ کس در زندگی خصوصی ، امور خانوادگی ، اقامتگاه یا مکاتبات خود نباید مورد مداخلههای خود سرانه واقع شود و شرافت و اسم و رسمش نباید مورد حمله قرار گیرد . هر کس حق دارد که در مقابل این گونه مداخلات و حملات ، مورد حمایت قانون قرار گیرد.
٣٣۶۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ دی ۱٣٨۹
|