عنوان : نخواستن همگانی
آنی که مصریها را موفق به ثمره گرفتن از جنبش چندین و چند ساله شان کرد به صراحت روشن بودن و موافقت همگانی توده ای بر این بود که "این نظام باید برود" که "دیگر بس است". بخاطر این بود که رهبر (یعنی یک شخصی که آن بالا بنشیند و بگوید چه کنید) دیگر احتیاج نبود. همه خودشان میدانستند که چه میخواهند و چه باید بکنند تا مبارک گورش را گم کند. با خودمان شوخی نکرده باشیم ما الان در ایران همچین حالتی نداریم. افق ذهنی بسیاری از ما هنوز خارج از جمهوری اسلامی نرفته است.
٣۵۵۰۹ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣٨۹