نوعی از زندگی - مسعود نقره کار

نظرات دیگران
  
    از : وید فرهودی

عنوان : ادبیات
با سپاس از آقای نقره کار به خاطر این داستانک زیبا نمی فهمم مغلطه ی کسی را که از صفحه ی ادبی یک سایت برای مبارزه حزبی استفاده می کند.شاید بهتر بود مسئول محترم سایت اخبار روز از انتشار چنین مطالب بی ربط با مو ضوع (آن هم با کار برد واژه های تندی چون "هیستریک") اجتناب می کرد و لااقل حیطه ی ادبیات را برای ادبیات و نقد آن باقی می گذاشت.باز هم از داستانکتان ممنون آقای نقره کار
٣۶۴۷۲ - تاریخ انتشار : ۹ فروردين ۱٣۹۰       

    از : ک حسینی

عنوان : نوشته آقای خسرو داوری برای من ابهام انگیز است
نمیدانم اخبار روز از هویت واقعی کامنت گذاران آگاهی دارد یا نه . بنده قصد دفاع از حزب توده و جریان دیگری را ندارم ولی نوشته آقای خسرو داوری برای من ابهام انگیز است .ایشان حمله به لیبی را که هیچ ربطی به نوشته آقای نقره کار ندارد را به جای اظهار نظر در مورد این داستان کوتاه به میان می کشد و به ظاهر از اینکه آقای نقره کار از حمله امپریالیستی به لیبی چیزی نمیگوید گله مند است .ایشان از چیز دیگری هم سخن میگوید و آن توقف "حملات هیستریک" نقره کار به حزب توده و اکثریت است و میگوید "(اخیراً البته زبان تان نسیت به این آخری نرمتر شده چون دارد سر به راه می شود: از سوسیالیسم می گریزد و با امپریالیسم مدارا می کند.)" ، ادبیات حاکم بر نوشته آقای داوری مرا به این فکر وا میدارد که نکند ایشان از توقف آن "حملات هیستریک " ناراحت است ؟ ولی از طرف دیگر او می گوید هوادار حزب توده است پس چطور میتواند از توقف این حملات به حزب ناراحت باشد ؟ من ۲ گزینه به ذهنم میرسد۱-ایشان هوادار حزب نیست و اهداف دیگری را دنبال میکند ۲-ایشان واقعا هوادار حزب است که در این صورت باید بگویم با چنین دوستانی حزب توده چه نیازی به دشمن دارد ؟
٣۶۴۶۲ - تاریخ انتشار : ۹ فروردين ۱٣۹۰       

    از : خسرو داوری

عنوان : داستانت زیباست، ولی کمی هم در مورد تهاجم امپریالیسم بنویس
آقای نقره کار،
با درود، دست مریزاد با این داستانک زیبایت. در بحثهای سیاسی، اما، می بینم که دشمنی یی هیستریک علیه حزب توده ایران و فداییان اکثریت نشان می دهید. (اخیراً البته زبان تان نسیت به این آخری نرمتر شده چون دارد سر به راه می شود: از سوسیالیسم می گریزد و با امپریالیسم مدارا می کند.) در هر مجادله ای، انتقادی نخ نما و فسیل شده ای را بی امان تکرار می کنید که توده ای ها منتقدان شان را نوکر امپریالیسم می نامند. حرف اینجا بر سر ان نیست که هر چه شما در خصوص حزب توده می گویید، بی جاست. اما، به نظر می آید که شما با این گفته ها می خواهید بگویید که در ضدامپریالیست بودن تان نباید تردید کرد. پس از آغاز دور جدید حملات وحشیانه ی امپریالیستها به لیبی، به ذهن بنده آمد که چرا شما در قبال این جنایت بشری سکوت کرده اید. برای "جنایت" ها و "قتل عام" های صورت گرفته توسط حزب توده که باید بسیار کمتر از آنها باشد، تا کنون بی شمار مطلب نوشته اید. آیا می توانم به عنوان یک هوادار صدیق این حزب از شما خواهش کنم که سکوت را بشکنید و انتقادی جانانه، لااقل یک بار، علیه این تجاوز هولناک نظانی به لیبی بنویسید؟ سپاس
٣۶۴۵۲ - تاریخ انتشار : ٨ فروردين ۱٣۹۰