عنوان : تعداد کشور های
سرکار خانم رمضانی،
بنده نگفته ام که " کردستان " هیچگاه کشور مستقلی نخواهد شد. عرض بنده این بود که در ۷-۶ هزار سال گذشته که هر " ملتی " حتی برای دوران کوتاه صاحب " کشور " مستقلی بوده کردها هیچگاه چنین نکرده اند. هیچ از خود پرسیده اید که چرا در تمام طول تاریخ مثلا برای لر لرستان اهمیتی نداشته و ندارد که در کردستان سوریه چه میگذرد و بالعکس ؟ و اگر اهمیتی داشته چکار کرده اند ؟ از خود پرسیده اید چرا از ما بهترانی که امروز برای آزادی و استقلال کرد سرباز پیاده کرده و پایگاه میسازند در دوران از هم پاشی عثمانی کاری برای آزادی آنها نکردند؟ و نمایندگان کرد در کنفرانس صلح سانفرانسیسکو حدود کردستان را از مدیترانه تا خلیج فارس میدانند ؟:

At the San Francisco Peace Conference of ۱۹۴۵, the Kurdish delegation proposed consideration of territory claimed by the Kurds, which encompassed an area extending from the Mediterranean shores near Adana to the shores of the Persian Gulf near Bushehr, and included the Lur inhabited areas of southern Zagros.[۳۶][۳۷] - Wikipedia

شاید اینها اهمیتی نداشته باشد ولی آنچه برای من اهمیت دارد هدر رفتن خون جوانان بیگناه و مصیبت های خانواده هایی است که قربانی اعمال رهبران بی تدبیر شده اند که علی رغم مشکلات موجود هر چند وقت یکبار به تحریک دیگران ویا هوس های شخصی به تعداد قربانیان افزوده اند. بعضی از اینها بستگان من بوده اند. بهر حال اگر شما به آنچه میگوئید معتقد اید کمترین کار پشمرگه شدن و کمک به برادارن سوریه ایست . خیر پیش.

اما اینکه تعداد کشور های مستقل ۲۰۰ است ، اگر بدست از ما بهتران باشد به کوری چشم حسودان با تکه پاره کردن روسیه و چین و هند و پاکستان و غیره بزودی تعداد به دوهزار خواهد رسید و دنیای آنها بهشت برین خواهد شد.
٣۷٨٨۹ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : جناب رمضانی محترم، فرق یک کشور و یک امپراطوری در چیست؟؟؟؟؟ شما کشور ایران را با امپراطوری هایی مثل عثمانی، روسیه تزاری و انگلستان و و و عوضی گرفته اید.
جناب رمضانی کشور را با امپراطوری عوضی گرفته اند. در آغاز قرن بیستم تنها ۱۹ کشور در جهان وجود داشت که یکی از آنها ایران بود. از میان این کشورها روسیه تزاری، انگلستان، فرانسه، اتریش و عثمان ها هر کدام یک امپراطوری بودند. ایران امپراطوری نبود بلکه مثل ژاپن یک کشور مستقل بود. بعد از جنگ جهانی اول دو امپراطوری عثمانی و اتریش در هم شکسته شد و از دل آن کشورهایی بیرون آمدند که برخی مثل یونان بعنوان یک کشور قدمتی بلندتر از عثمانها داشتند و خود زمانی امپراطوری بودند. برخی کشورهای دیگر که قدمتی نداشتند هم زاده شدند مثل چکسلواکی و یوگسلاوی. اینگونه تعداد کشورهای قدیمی دوباره زنده شدند و کشورهای نوین بوجود آمدند. پس از جنگ جهانی دوم دو امپراطوری فرانسه و انگلستان در هم شکسته شدند و کشورهایی با قدمت تاریخی مثل هند و مصر استقلال یافتند. در کنار آنها کشورهایی نوین مثل عراق و پاکستان و نیجریه و و و زاده شدند. مرزهای این کشورهای نوین بوسیله فرانسویها و انگلیسیها تعیین شد تا در کوتاه و بلند مدت منافع ملی خود را حفظ کنند. وگرنه عراق را عمدا از سه گروه اعراب شیعی و سنی اقلیت و غیر عرب (کردها) با سریش بهم نمی چسباندند. بله، جناب رمضانی، تعداد کشورها زیاد شده چون چندین امپراطوری در قرن بیستم در هم شکسته شدند و بواسطه تکه پاره شدن چندین کشور که از اول مصنوعی بودند. ایران نه امپراطوری است که در هم شکسته شود و از دلش هر کسی یک کشور در بیاورد و نه کشوری جوان و مصنوعی است که با سریش بوسیله انگلیس و فرانسه بهم چسبانیده شده باشد. در ضمن با در هم شکسته شدن عثمانی بود که انگلیس ها و فرانسویان کردهای آن امپراطوری را سه بخش کردند. بخشی را در سوریه، بخشی را در عراق و دیگر بخش را هم آتاتورک جزء ترکیه کرد. شما باید یقه انگلیسیها و فرانسویها را بگیرید که چرا از آغاز عامدانه دست به چنین کاری زدند تا امروز در کشورهایی که خود مامای آن بودند مردم را بجان هم انداخته و حداکثر بهره برداری را برای خود و کورپوریشن هایشان بکنند. ایران در تعیین آن مرزها نه سر پیاز بود و نه ته پیاز. تازه انقدر ضعیف شده بود که معلوم نیست که اگر انقلاب مشروطه رخ نداده بود اصلا ایرانی باقی می ماند که امروز شما به ناحق یقه اش را بگیرید! بنابراین، ایران هیچ نقشی در این معادلات نداشت.

آیا شما بواقع نمی دانید یا اینکه نمی خواهید کسی بداند که ایران یکی از ضعیفترین کشورهای جهان در اوائل قرن بیستم بود و تحت نفوذ روس و انگلیس بود! که ایندو امپراطوری قرار گذاشته بودند که ایران را تجزیه و بین خود تقسیم کنند! دوست عزیز، دشمنی شما با ایران و ایرانی نباید باشد بلکه باید با آن امپریالیست هایی باشد که منطقه را با نقشه های شوم خود از دیر باز عمدا به این وضع اسفناک امروز انداخته اند تا منافع ملی خود را حفظ کنند. شما یا تاریخ نمی دانید و به ناحق با ایران لج افتاده اید، یا تاریخ را می دانید و بدلائلی که تنها خودتان به آن اگاهید، خودتان را به کوچه علی چپ می زنید.

نکته اخر اینکه شما چکار دارید که چه کسی اینجا نظر می دهد! مگر ما تا حالا کسی به شما ایراد گرفته که چرا شما همیشه با همین نام پای چنین مقاله هایی نظر می دهید! یا کسی تا حالا گفته که شما یکنفرید که با چند اسم نظر می دهید! اینرا بدانید که امثال من مثل امثال شما همیشه در این بحث ها شرکت خواهند کرد و بمن و شما مربوط نیست که نام و نشان و تعداد نظرات و و و چیست. دوست عزیز، آنچه مهم است محتوا است. تا زمانیکه شما با همان تکرار مکررات تان اینجا بیایید من هم این حق را خواهم داشت که در مخالفت با شما بیش و کم همان جوابها را بشما تقدیم کنم. شما حرف خودتان را بزنید من هم حرف خودم را می زنم تا دفعه بعد. این شنونده است که باید عاقل باشد و بین من و شما داوری کند.
٣۷٨٨۶ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : به‌ خانم رمضانی
خانم شلێر رمضانی، با سپاس از درک وتوجه‌ شما!
بدون تردید همگی ما نسبت به‌آنچه‌ فساد اداری و سوء مدیریت در حکومت اقلیم کردستان هست شاکی و ازاین جهت هم بدور از هیچگونه‌ تعصب نوشته‌ آقای سعید کرامت را مورد تحسین قرار داده‌ایم . ما نگران بیان معایب جامعه‌ خود نیستیم، واگرچنانچه‌هویت آقای فیروز ویاافراد نقاب دار دیگر ( که‌ حضور فعال در کامنت نویسی دارد)برای خوانندگان سایت و یا متصدیان سایت اخبار روز مشخص بود، بنده‌حاضر به‌ پاسخگویی و بحث با ایشان بودم. اما نمی شود با افراد بی هویت که‌ هدفشآن تنها تشویش اذهان عمومی است، بحث نمود چراکه‌ اولا" اتلاف وقت بیشتر نیست و دوما" کارآنان بحث نیست.
٣۷٨٨۵ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : سخنی کوتاه
من کمتر نوشتهای دیدم در این سایت که در مورد کردستان نوشته شده باشد که ۳ نفر پیدایشان نشود و همان سخنان همیشگی خود را تکرار نکنند ، پیرووز ، اردلان ، حافظهی تاریخی شاید هم هر ۳ امظا یک نفر باشد ولی این دوستان همیشه با همان سخنان و فرملهای همیشگی خود آزاد زیستن را شایستهی ملت کرد نمیدانند و فکر میکنند که زیستن آزاد فقط برازنده دیگران است تا آنجا که به مسئلهی ملت کرد بر میگردد مشروعیت ملت کرد برای آزاد زیستن نه به جلال طلبانی گره خورده، نه بارزانی، نه دمکرات، نه کومله نه پژاک این چه باشند چه نباشند ملتی در خاور میانه زندگی میکند که مانند تمام ملتهای دیگر از حق آزاد زیستن بر خوردار است و ازاد زیستن ملت کرد نه تنها ارزو نیست بلکه یک واقعیت است که دیر یا زود به تمام مخالفان آن تحمیل می شود مسئله فقط یک سوأل زمانیست جناب پیروز میفرمایند که کردستان هیچ وقت کشور نبوده بنا بر این در آینده نیز نبایس باشد مثل این میماند که بگوئید یک برده هیچ وقت نباید آزاد باشد چون هیچ وقت آزاد نبوده در ثانی که خود بیان آن نیز درست نیست کردستان کشور هم بوده باید به جناب پیروز گفت که در ۵۰ سال گذشته تعداد کشورهای مستقل عضو سازمان ملل ۵۰ کشور بود امروز بعد از ۵۰ سال تعداد این کشورهای مستقل عضو سازمان ملل به ۲۰۰ کشور رسیده و عرض ۵۰ سال ۱۵۰ کشور تازه مستقل شده عضو جامعهی جهانی شدند از این ۱۵۰ کشور تازه تأسیس شده نزدیک به ۱۳۰ کشور در تمام طول تاریخ هیچ وقت کشور نبودند دوست قبلی به تعدادی از این کشورها اشاره کرده بود .
ولی آنچه که من آن را درک نمیکنم این دشمنی کور پیروز و امثالهم از کجا میآید ؟
ایشان در هر بحثی در رابطه با آزادی کردستان ما را ارجاع میدهند که کردستان لیاقت آزاد زیستن را ندارد نگاه کنید که کردستان نیمه مستقل عراق فساد است بنا بر این چون کردستان عراق فساد هست این شامل کردستان آزاد در آینده نیز میشود .
جناب پیروز فراموش میکنند خو از کشوری و چهار چوب ارضی کشوری دفاع میکنند که جن گیری و رمال بازی و ریش و فساد و دیکتاتوری ، و کشتار قصاص و سنگسار، از مبانی این کشور است و بیشتر این فساد جزء قانون اساسی این کشور ایران است

لازم بگفتن من نیست هیچ ناظر بی طرفی نمیتاند وضعیت کردستان عراق و فساد و عدم دمکراسی در آن را با ایران آخوندی مقایسه کرد جناب پیروز با این حساب شما ایران می بایست از صحنه روزگار محو میشد .

ایشآن میفرمایند که نقشه کردستان از ارمنستان تا بوشهر است شماها برای لوس کردن و تخطئه آزادی کردستان دست بر هر ترفندی میزنید ملت کرد هیچ وقت چنین ادعای نکرده آنچه ملت و مردم کرد بیان میدارند تنها منحصر به اکثریت مردمان کرد زبان در یک رأی گیری آزاد تحت نظر مجامع جهانی هستند نه بیشتر نه کمتر

با عچله نوشته شده و وقت بازخوانی آن را نداشتم در صورت غلط املاء ی من را میبخشید
٣۷٨۷۶ - تاریخ انتشار : ٣ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : عذر خواهی
منظور جناب صوفی زاده بود نه رمضانی
٣۷٨۷۲ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : پاسخ
جناب بیدار،
"مرزهای کشور ها همیشه " به دست قدرت های روز " دستخوش جابجایی و دگرگونی های فراوان گشته اند" و میگردند. منظور من این نبود. کتابهای تاریخ ، سرگذشت کشورها را ضبط کرده است. ترکیه و سوریه و اردن اقلا از زمان سلجوقی و فنیقی و الانباط تاریخ مستند کشوی و فرمانروایی داشته اند گو اینکه مدتها تحت اسارت امپراتوریها بوده اند.
کردستان یک ناحیه وسیع است که طبق ادعا از مدیترانه تا ارمنستان و بوشهر گسترش دارد. و این ناحیه هیچگاه یک کشور نبوده بلکه هر چند ده و یا صد سالی طایفه و قبیله ای بر قسمت کوچکی از آن فرمان رانده و همسایگان ترکیه و ایران و عراق و سوریه بر قسمت های بسیار بزرگی از آن ادعا دارند.
بفرض محال تمام قبایل این ناحیه اختلافات تاریخی خود را کنار گذارده و تصمیم به ایجاد یک کشور مستقل بگیرند، تصور میفرمائید دولتهایی که سر نوشت دنیا را تعیین میکنند و سیاست آنها بر تفرقه انداز و حکومت کن استوار است و تاکنون کشور های بسیاری را تکه پاره کرده و بجان هم انداخته اند اجازه خواهند داد که همچو آرزویی جامه عمل بپوشد؟ امروز رییس جمهورو رهبر دنیای آزاد ! چنان از شکر خوردن خود پشیمان است که نمیداند یک زانو یا دو زانو جلو پای نخست وزیر افتاده و عذر بخواهد. و آیا این نخست وزیر اجازه خواهد داد که دولت مستقل و مقتدر کردستان در همسایه گی او به وجود آید؟ بعلاوه مگر ترکها و فارسها و عربها و ارمنیها اجازه خوهند داد که سرزمین های مورد اختلاف که جمعیتی مخلوط دارد به سهولت بدست کردها بیافتد؟
قدرت های روز در کردستان عراق بوی ذخیره فراوان نفت شنیده و حضور آنها در آنجا عمدتا به این علت است و بس. دولت کنونی کردستان هم شبیه امارات عربی وافغانستان به احتمال زیاد بسیار فاسد است. همین بازی همین اکنون در لیبی صورت میگیرد.
وقتی قوانین بازی به این خوبی روشن است چرا باید به امید واهی مردم را پی سرابی دواند که با اوضاع امروز دسترسی به آن غیر ممکن است و بارها و بارها خونها در این راه ریخته شده است. کردها قرنها بازیچه دست قدرت ها بوده و هستند.
اگر روزی دنیا چنان بهشتی شد که خطوط جغرافیایی را " ملتها " تعیین کردند من تصمیم خواهم گرفت که ایرانی باشم یا "کردستانی" ، و در آن بهشت فرقی نمیکند که کجایی باشی. اکنون من هم ایرانیم و هم "کردستانی".

اما جناب رمضانی فکر نمیکنم اخبار روز جلو کامنت های شما را بگیرد و انتظار پاسخ هم ندارم چرا که "حرف حساب جواب ندارد".
٣۷٨۷۱ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : پیروز عزیز
مشکل! من و شما تعهدمان به کشورمان ایران است که یکی از چهار یا پنج کهنترین کشورهای جهانست. مقایسه ایران با سودان و سومالی که هنوز از آن وضعیت ایلی عشیره ای مشکل سازش بیرون نیانده اند با ایران اصلا قابل مقایسه نیست. حتی ما کردهای ایرانی تفاوت زیادی با کردهای عراقی داریم و آنچه در عراق می بینیم خوشایند من و شما و امثال ما نیست. نگران نباشید تعداد امثال من و شما بیشتر از مخالفانمان است ولی بکارتان ادامه بدهید. "حرفه" ای خواندن شما یکی از شیوه های ارعاب این طایفه است که منتظرالوقت می مانند تا امثال شما نظری بگذارید و حمله کنند. پیروزتر باشید.
٣۷٨۶٨ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : به‌ جناب فیروز
آقا فیروز، شما کامنت نویسی حرفه‌ای! و اهداف خود را بخوبی دنبال می کنید، نیازی به‌ پاسخ به‌ شما نمی بینم. تنها اینکه‌ ما بخوبی تفاوت قدرت نرم با جنگ نرم را تشخیص می دهیم.
٣۷٨۶۶ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : جغرافیای زمین همواره در تغییر است.
جناب پی روز و یا پیروز، مگر در همین صد سال اخیر مرز های کشور ها دستخوش جابجائی و دگرگونی های فراوانی نگشته اند؟قدمت همین کشور ترکیه، عراق، سوریه و اردن که شما از آنها نام برده اید به چه تاریخی برمیگردد.تیمور شرقی، لیتوانی، لتونی، استونی، مونته نگرو، بوسنی هرتز گونیا از چه زمانی به استقلال دست یافته اند.قابل توجه اینکه جمعیت هر یک این کشورها از دو میلیون نفر هم تجاوز نمیکند.در حال حاضر آیا با رای آزاد شهروندان تشکیل کشورهای سودان جنوبی و شمالی در شرف تکوین نیست.انزجار شما از نام بردن کشور کردستان با توجه به واقعیت ایجاد این کشورها قابل درک نیست.هراس شما از تغییرات جغرافیائی این کره خاکی نیز به نوعی به آرزوی آن دانش آموز مورد نظر خودتان شباهت بسیار نزدیکی دارد.چشم بستن بر این واقعیات است که رفوزگی حتمی را به دنبال دارد، نه باور به استقلال مردمان و سرزمین خود.
٣۷٨۶۰ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : کردستان آزاد
کودکی در بستر دعا میکرد که پاریس پایتخت انگلستان شود. پدر سبب پرسید ، گفت در امتحان جغرافی او چنین پاسخ داده است.
در کشور کردستان جناب صوفی زاده ، کردستان ایران و عراق و ترکیه و سوریه ، کردستان شرقی و جنوبی و شمالی و غربی میشوند.
جناب صوفی زاده ، ممکن است کمی از تاریخ این کشور مستقل و شاهان و فرمان روایان آن جز در دوران مادها بفرمائید و در آن دوران به آن چه نامی اطلاق میشد؟ وگرنه میترسم رفوزه شوید.
اگر بیاد ندارد بنده شمه ای از انگولک های روس و انگلیس و ترکیه و عثمانی و عراق و سوریه و ایران و اسرائیل و اخیرا امریکا توسط چرچیل ها و استالین ها و کیسینجرها و صدام ها و اسد ها و شاه ها و بوش ها خدمتتان عرض خواهم کرد که دنبال سراب کردستان خونها ریختند.
به "کردستان آزاد جنوبی" هم زیاد دل خوش نباشید، این هم پرده ای دیگر از دخالت از ما بهتران دراین نمایش سریال است و اگر پول و زور امریکا دربازی دادن دوباره کردها نبود این " احزاب مستقل " تا کنون حساب یکدیگر را رسیده بودند. طلای سیاه مسحورتر از آنست که " طایفه های " کرد بر سر آن نجنگند. ما قرن ها بر سر گاو و گوسفند و آب و چراگاه باهم جنگیده ایم. نفت که جای خود دارد.
٣۷٨۵٣ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : یک توضیح
با درودبه‌ آقای کرامت به‌ خاطر توجه‌ای که‌ به‌ تجربه‌ حکومت بیست ساله‌ جنوب کردستان نموده‌اند. موردی که‌درابتدای متن ایشان آمده‌ و نوشته‌ که‌ احزاب ملی گرای کرد ایران ( شرق کردستان ) نگاهی خصمانه‌به‌ اعتراضات مردمی داشته‌اند، واقعی بنظر نمی رسد و اگر ایشان بطور دقیق مسئله‌ را بررسی نماید می تواند دریابد که‌ حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) بعنوان جدی ترین و مقبولترین جریان سیاسی شرق کردستان متهم به‌ همکاری با اعتراضات مردمی جنوب کردستان بوده‌است و رسانه‌های این حزب و سایر احزاب همسو همیشه‌ نگاهی انتقادی به‌ ساختار نامطلوب حکومت اقلیم کردستان بسیار از قبل از آغاز اعتراضهاداشته‌اند. و حتی برخی ازسران حزب راه‌ حل دموکراتیک کردستان ( جریان مشابه‌ پژاک در جنوب کردستان ) بارها دستگیر و یا دفاتر حزبی آنان پلمب شده‌است. مورد دیگر اینکه‌ ریشه‌ مشکلات جاری بعداز تظاهرات کردها مقابل کنسولگری ایران در اربیل به‌ دلیل اعتراض به‌ احکام اعدام جوانان کرد درایران رخ داد که‌ به‌ آبروریزی زیادی برای ایران تمام شد که‌ سالها بود به‌ خیال خود با زهر چشم گرفتن از کردهای جنوب کردستان انتظار همچون جراتی را از کردها نداشت. نمونه‌های مشابه‌ را می توان در افغانستان به‌ نمونه‌ آورد. آنچه‌ مسلم است نفوذ ایران در کردستان عراق و کل عراق انکار ناپذیر است و اعمال سیاستهای امنیتی و مخرب ایران که‌ در جنوب کردستان اتفاق می افتد در کشور جمهوری آذربایجان اتفاق می افتد. برای نمونه‌ ترویج گسترده‌ مواد مخدر در هر دو کشور به‌ معضل بزرگی برای هردو حکومت آذربایجان و کردستان درآمده‌است. دربعد امنیتی نیز ایران در آذربایجان با تحریک شیعیان و انگیزه‌های مذهبی و در کردستان با توجه‌ به‌ اهرمهای زیادی از مذهب گرفته‌ تا تطمیع و ابزارهای فرهنگی که‌ دراختیار دارد اهدافش را به‌ پیش می برد و متاسفانه‌ از جلال طالبانی گرفته‌ تا جناحهای دیگر (بغیراز حزب دموکرات کردستان ـ عراق و حزب شیوعی کردستان ) به‌ دلایل وابستگی این حزبها به‌ ایران در دوره‌های جنگ داخلی و تحریمهای اقتصادی قادر به‌ واکنش به‌ ایستادگی درمقابل سیاستهای خطرناک ایران نیستند. بااین همه‌ و باتمام معایبی که‌ حکومت اقلیم کردستان دارد، بازهم امید به‌ اصلاح درآن کشور بسیارزیاد است.
٣۷٨۴۴ - تاریخ انتشار : ۱ خرداد ۱٣۹۰