از : حافظه تاریخ
عنوان : پوستین «کهنه» ولی گرمگاه آزادیخواهان واقعی ایران
اگر جناب کیوان و بقول خودش«یک علاقمند پیگیر تاریخ» خدمات و اشتباهات «عظیم» آنزمان دکتر محمد مصدق (تنها دولت منتخب و قانونی ایران) را با توجه بتجارب ۶۰ ساله از آندوره و گزینش معیارهای پیشرفته امروزی بسنجد، میتوان باین «پیگیر تاریخ» خرده نگرفت. و «ایرادهای» فراوانی میتوان بدکترمصدق بند کرد. ولی هرگاه با همه امکانات و دسترسی بمنابع تاریخی و سیاسی امروزی جهان، اپوزیسیون ملی و غیروابسته ایران بانضمام جناب کیوان، حتی باندازه سرسوزنی قدرت ترسیم رهایی از مشکلات عدیده موجود امروزی ناتوان و عاجز باشد و حتی در حد وسعت دید و شامه سیاسی دکتر مصدق برای حل مسایل در جامعه نباشد. آنگاه است که برای رسیدن بیک راه حل اساسی برای جامعه استبداد زده ایران، بدون گذار و فراگیری از راه و روش دکترین مصدق شاید تا حدی غیر ممکن باشد. جناب کیوان نگاه کنید بدشمنان شناخته شده و ناشناخته دکتر مصدق. جدا از دشمنی دیرینه رژیمهای شه و شیخ بآن مرد وطن دوست.همه گروههای مارکسیستی وابسته اعم از جانبداران شوروی، چین و کوبا و آلبانی تا قبل از انقلاب «سایه مصدق» را باتیر میزدند و صفتی برازنده تر از نماینده «بورژوا» برای او پیدا نمیکردند تا رهبران «دیکتاتورهای پرولتاریایی» را تبرئه نمایند. امروزه همه آن واماندگان تاریخ و همه آنهاییکه از عمه شان «قهر» کرده اند با پرچم مصدق در میدان کارزار برای آزادی و استقلال ایران «مکانی» جستجو مینمایند.و حتی گروهک مجاهدین خلق (وابستگی امروزه آنان نامشخص است). حافظه تاریخی مبارزات ضد استبدادی و استقلال طلبانه معاصر حول مبارزات دوران دکتر مصدق میگردد. هرآنگاه مرکز «ثقل» جدیدی در مبارزات مردم ایران بوجود آمد، جایگاه دوران طلایی دکتر مصدق بدو محول میگردد. من چنین «علامتی» در «اپوزیسیون» مختلف الشکل و ناهمگون فعلی ایران نمی بینم. شاید عناصری مثل جناب کیوان «اطلاع سری» واز غیب دارند؟. اگر جناب دکتر منصور بیات زاده در مورد دوران دکتر مصدق حرف نزند و فقط دیگران بفرم «عوامفریبی» یادبودها را بنام وی بگذارند، هیچگاه «سره از ناسره» مشخص نمیشود. بنظرم جناب بیات زاده یکی از اصیل ترین طرفداران مصدق است و اگر حتی واژه «سوسیالیستها» را درجوارش بیدک بکشد.پارادوکس امروزه «مد» است.
٣۹٣۴٨ - تاریخ انتشار : ٣ مرداد ۱٣۹۰
|