نفت، رانتخواری و استبداد در ایران - احمد سیف

نظرات دیگران
  
    از : peerooz

عنوان : خصوصی سازی
بازهم شاهد غیب از راه میرسد. دلائل ناگفته جناب سیف را جناب محمد رضا شالگونی در انقلابی که همه را غافلگیر کرد - قسمت سوم در همین صفحه اخبار روز آورده است :

" درهای اقتصاد به روی سرمایه های خارجی ( به ویژه در صنایع نفت و گاز ) گشوده شد ؛ چندین منطقه تجاری آزاد با مشارکت شرکت های خارجی به وجود آمدند و بسیاری از شرکت های دولتی خصوصی شدند. مجموعه این حرکت ها باعث شد که منابع اقتصادی با شتابی فزاینده در دست اقلیتی محدود که خاندان قذافی در رأس آن قرار داشت ، متمرکز شود و نابرابری و فساد گسترده تر گردد. فرزندان قذافی در دامن زدن به این فساد نقش چشم گیری داشتند و هر یک از آنها زیر پوشش های مختلف از در آمد نفت و گاز سهمیه ای دریافت می کردند و از سرمایه گذاران خارجی کمیسیون می گرفتند. در حالی که حدود ۳۵ در صد جمعیت لیبی زیر خط فقر زندگی می کردند ؛ تقریباً ۳۰ در جمعیت آن از بیکاری رنج می بردند و جمعیت کشور با آهنگی بسیار بالا در حال افزایش بود ( اکنون تقریباً نیمی از جمعیت کشور را زیر ۱۵ ساله ها تشکیل می دهند ) ، بخش اعظم در آمد نفتی کشور ، تحت پوشش های مختلف در خارج از لیبی ( و غالباً در اورپا ) سرمایه گذاری می شدند. اکنون دارایی های خارجی لیبی دست کم ۱۵۰ میلیارد دلار ارزیابی می شود.".
۴۰۹۲۲ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣۹۰       

    از : peerooz

عنوان : کوتاه نویسی
جناب احمد سیف،
نوشته شما شاهد صادقی بر کامنت من در مقاله جناب کرمی ست که در زیر نوشته شما منتشر شده است.
از مقدمه مقاله شما چنین بر میاید که شما مخالف خصوصی سازی نفت در ایران هستید و آدم انتظار دارد که در ده - پانزده خط دلیل های این نظریه را بداند. در عوض شما به تکرار تاریخ رضا شاه و پسرش و مصدق میپردازید که گرچه من با اکثر آن موافقم ولی - به عقیده من - ربط زیادی به خصوصی سازی ندارد.
کاش کوتاه نویسی و خلاصه گویی برای ما عادت میشد تا طغیان قلم نویسنده را به بیراهه نکشاند و اکثر نوشته های قسمت " ایران " - بنظر من - از این نقص برخوردارند.
۴۰۹۲۱ - تاریخ انتشار : ۱ آبان ۱٣۹۰