من از آیندگان آیم، شمایان را سروش ام من: - اسماعیل خویی

نظرات دیگران
  
    از : سروش عبدی

عنوان : با درود به آقای پارسا
آقای پارسا، با احترام بسیار ، من در این مصرع ناهنجاری یا شکست وزن نمی بینم و چهار مفاعیلن ( بحر هزج مسدس سالم) با صلایت و استحکام در آن رعایت شده. به نظر من در مورد این غزل استاد، گفتنی این است ایشان اگرچه نام حافظ را در غزل می آورند و اشاره ای هم به بیتی از حافظ دارند: (گفت برخود گیر آسان کارها کز روی طبع/ سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت کوش)؛ اما حال و هوایِ شعری دیوان را در این غزل ترسیم می کنند:

خموش ام ، خامشی م ، امّا ،خروشی سهمگین زاید:
که دیگِ تشفشان ام : حالیا ، در خویش جوشم من.

مساله تنها آوردن تلخص مولوی (خمش، خامش؛، خاموش) در مصرع نیست فضا، فضای دیوان کبیر است که در تمامیت غزل نمایش داده می شود. پیروز باشید
۴۱۶۹۹ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣۹۰       

    از : هادی شفیعی

عنوان : وزن شعر
دوست عزیز آقای پارسا
وزن شعر تکرار چهار نواخت مفاعیلن است که مصراع مورد نظر شما کاملا داخل وزن است
ارادت
۴۱۶۹۶ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣۹۰       

    از : بهمن پارسا

عنوان : ملول ام می کند افسانه ی اندوهناکِ دین
مصراع فوق ظاهرا از وزن و آهنگ حاکم بر این غزل بیرون است.مهر شما مسری باد.
۴۱۶۷٨ - تاریخ انتشار : ۵ آذر ۱٣۹۰       

    از : اسد مذنبی

عنوان : با آرزوی سلامتی برای برای شاعر بزرگ میهن اسماعیل خویی
با آرزوی سلامتی برای شما و امتداد غزل فارسی
۴۱۶۷٣ - تاریخ انتشار : ۵ آذر ۱٣۹۰