از : حمید اشرف
عنوان : نقشه راه روشن نیست
آقای فرهادی دوست می داشتم /ودر تمام مدت تا پایان یادداشتتان که به شرح اوضاع ایران پرداخته بودید آنرا بادقت خواندم /وتصور می کردم در انتها بگوییدکه چون باید رفت.قبول دارم که امر سهلی نیست تاکنون هم کمتر کسانی هم چون شما توانسته اند ازاین زاویه شرایط کشور را رصد کنند.شما به خوبی از پس این مهم برآمده اید اما از ارایه راه کار باز مانده اید .ودر عوض درپایان راه به نتیجه گیری دست زده اید که با آن آغاز مغایرت دارد نمی دانم چرا فکر کرده اید که نخواستن مردم رژیم رااز پای در می آورد ؟نمی دانم چرا در ارزیابی شما آقای حامنه بسادگی نادیده گرفته شده است ؟ازشما می پرس که براستی اگراو مانع اصلاحات نبود اصلا در چنین وضعیت منهوسی قرار می گرفتیم؟چگونه می توانید این نیروی تا کنون باز دارنده را دور بزنید آیا شما هم فکر می کنید اگر تنها مردم نخواهند کار تمام است وچرخ اصلاحات دوباره براه می افتد؟بگمان من آن چرخی که در مقابل اراده بالایی ها حرکت کند چرخ انقلاب است نه چرخه اصلاحات .واین در مورد اصلاحطلبان نغض غرض است .پس شایسته است که بادر نظر گرفتن همه قوای موجود آرایش صحنه را نشان دهیم .کوتاه سخن ضمن اینکه لحظه ای درنگ در وارد آوردن فشار برحکومت خطایی بزرگ خواهد بود وبا نیروی تحریم باید در حوزه های ممکن هم چون انتخابات پیش رو دستگاه حاکم را وادار به مصالحه کنیم اما فراموش نکنیم که این مبارزه ایست اصلاحطلبانه که امروز وبنا بر همه شرایط بیرونی که شمابخوبی آنرا بیان کرده اید بیش ار هر زمان دیگر متوجه استقلال وامنیت کشور است.بنابر این در شرایط کنونی هیچ فرصتی را نباید در هشدار وتوجه دادن به سطوح مختلف ارکان حکومتی از نظر دور داشت.وظیفه ما بنا براین در عین حال متزلزل کردن روحیه تهاجمی حکومتیان و صید وجذب عناصر صادق آنهاست به نوری زاد نگاه کنید که چگونه آنان را به ادامه راه مردد کرده اوکم کم نماز فردی اش را دارد به جماعت می خواند .نبرد ما نبرد مرگ وزندگی نیست ما خواهان تغییر در جبهه مقابل به سود جبهه اصلاحات هستیم ما خواهان نا بودی آنان نیستیم .وتصادفا این فقط مبارزه اصلاحطلبانه است که چنین بیان روشنی دارد ورقیب را خصم نمی داند واز دست رفته واز تشجیع او به اصلاح دست بر نمی دارد.
۴۲۶٣۱ - تاریخ انتشار : ۲۱ دی ۱٣۹۰
|