از : هیوا کوردستانی
عنوان : قبیله‌گرایی یا ستم ستیزی؟
در پاسخ به آقا یا خانم gabileh geraii agab gard !
اینکه کردها بخواهند در سرزمین هزاران ساله خود آزادانه زندگی کنند و از اصفهان و تهران و مشهد و هر ناکجاآباد دیگر ایران آدم معلوم الحالی به عنوان حاکم و فرماندار و استاندار برایشان منسوب نشود و حق آن را داشته باشند بر سرنوشت خود حاکم باشند، قبیله‌گرایی نیست. حتی اگر برای مصون ماندن از بمباران و کشتارجمعی توسط سردمداران رژیم ایران، خواستار حمایت بین المللی باشند، نه عقب گرد است و نه قبیله گرایی.این عین سخن گفتن و سیاست کردن به زبان امروزین است.شما که دوست دارید قبیله‌ی از قوم حاکم، همچنان بر کردها حکومت کنند، قبیله‌گرا تشریف دارید. ترکها و روسها و عربها و هر مهاجم دیگری در سده‌های گذشته، بخشی از ایران پهناور را به سرزمین خود افزودند، و شما دوستان از ما ایرانیتر، اکنون آن را به عنوان واقعیت قبول کرده‌اید. در حالیکه این پاره‌های تن ایران، جزو سرزمین پدری آنان نبود، ولی در برابر خواست کردها مبنی بر در دست گرفتن سرنوشت خودشان در سرزمین هزاران ساله خود، متوسل به نصیحت و تهدید ما میشوید. دوست عزیز! دوران این نصایح سپری شده است. با واقعیت کنار بیاید. کردها مصمم اند که آزاد زندگی کنند و ستمگری هیچ رژیم و ملتی را برنمیتابند.
۴۵۴۵۲ - تاریخ انتشار : ۲٣ ارديبهشت ۱٣۹۱
|