عنوان : آرامش دوستدار و بورکهارت
آقایانی که از اسلام دفاع می کنند و تاریخ اسلام را باشکوه تر از تاریخ پیش از اسلام ایران می دانند آیا می دانند که خلفای عباسی به کمک شیوه کشورداری ساسانیان بود که توانستند بر سرزمین های امپراتوری اسلامی شان حکومت کنند؟ این آقایان که نقد اسلام را با ننه من غریبم بازی و برچسب هایی مثل فاشیسم و راسیسم جواب می دهند معلوم نیست چرا جمهوری اسلامی را ول کرده اند و آمده اند غرب. آن ها که مثل مسلمانانی نظیر سروش و گنجی در خطر نیستند. اگر همین فحش ها را در ایران به ناقدان اسلام منجمله به آرامش دوستدار بدهند، به مقامات بالا در جمهوری اسلامی می رسند. ثانیا این یاکوب بورکهارت یهودی که به قول آقای قابوسی نژاد پرست ضد یهودی بوده و نقش مهمی در ایدئولوژی فاشیسم (و نازیسم) و ایدئولوژی ضدسامی عمومی اروپای معاصر بازی کرده است و در مورد یهودیان اصطلاح «دارودسته جهود» را به کار می برده که بعدها جاهل های نازی به کار می بردند، خیلی باید مورد علاقه احمدی نژاد باشد. لطفاً به جای زدن برچسب فاشیسم و نازیسم و نژاد پرستی به آرامش دوستدار، همین یهودی بنیانگذار نازیسم را به ما معرفی کنید.
۴٨۷٨٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : اسلام قفلی بر مغز است
فکر میکنم نیازی به توضیح نباشد. منظور دوستدار از نقد اسلام. گفتن این نکته روشن است که اسلام قفلی است بر تعقل و تفکر علمی که ما از اعراب به ارث برده ایم. این را پهنه جغرافیایی اسلام نشان می دهد. نمونه موفق ترکیه از سکولاریسم آتاتورک بر می خیزد. اسلام نژاد عرب و عجم را تباه کرده است. نمازهای تکراری شبانه روزی برای خدای بی نیاز نخستین مشتی است که مغز و تعقل را از کار می اندازد.
۴٨۷٨۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : حاصل عمرم سه سخن بیش نیست *** تراشیدم ، پرستیدم ، شکستم ! (اقبال لاهوری: باالهام از مولوی )
عنوان:

حاصل عمرم سه سخن بیش نیست *** تراشیدم ، پرستیدم ، شکستم !

(اقبال لاهوری: باالهام از مولوی)

****

بجای انتقاد به حواشی مقاله‍ی آقای دکترفرهاد قابوسی، درستی و نادرستی محتوا و اساس سخن ایشان، بایستی مورد نقد بیطرفانه قرارگیرد که: آقای دکتر آرامش دوستدار در پیروی از" یاکوب بوکهارتِ "یهودی ( ولی ضد یهود: در میان همه‍ی ملل و اقوام از این نوع افراد وجود داشته و دارند ) آیا نفرت نژادی (ضد عرب) و نفرت دینی (ضد اسلام) که طبعاً به تمام (مسلمین گذشته و حال ) فرا- فکنی می شود، پخش می کنند یا بصورت علمی به نقد دین (یا ادیان مرده وزنده‍ی موجود در ایران)، و از جمله اسلام هم پرداخته است؟ در این مورد مخالفان آقای قابوسی و موافقان ومدافعان آقای دوستدار، بهتراست فاکتهای اثباتی از آقای دکتر دوستدار ارائه کنند

بحث درتضاد وتناقض به اصل مطلب هیچ ارتباطی ندارد وکوچکترین خدشه ای در اساس سخن دکتر قابوسی برای آشنایان به منطق و استلال و تفکیک اصل از حاشیه و فرع بوجود نمی آورد.

قابل تذکر است که برخلاف نظرآقای دکتر آرامش دوستدار در مورد مسیحیت، نیچه‍ی مسیحیت شناس، در کتاب " غروب بت ها "مینویسد:
Götzen-Dämmerung oder Wie man mit dem Hammer
philosophiert

Twilight of the Idols, or, How to Philosophize with a Hammer

"من مسیحت را تباهی عظیم میدانم، مسیحیت تمدن یونان و روم را از ما ربود و ما را از فرهنگ مشعشع اسلامی محروم ساخت"

توضیح ض.ص: البته نظر نیچه تا قرن ششم هجری برای تمدن وفرهنگ واقعا مشعشع اسلام درست است .در این قرن پیشکسوت امثال خمینی یعنی محمد غزالی ظهور کرد:(که امام اش لقب داده اند: پیروان و تابعان اش:تابع =شیعه در لغت! ) که معاصر عمرخیام بود. وی با نوشتن کتابهائی مانند: احیاء العلوم الدین، تهافت الفلاسفه و مقاصد الفلاسفه و....

فلسفه و به تبع آن علم را در دنیای اسلام مدفون و به اصطلاح شیمی جدید "اکسیده"کرده وتعصب وجهل مذهبی را باکمک وتأییدخواجه نظام الملک / نظامیه‍ی بغداد ونیشابور/ حاکم ساخت که تاکنون همچنان ادامه دار). و اضافه کنم که بیلان جنایات هیچ دین حاکم ( ازجمله هندوئیسم، دین عصر ساسانی که به زردشتی مشهورش کرده اند و اسلام ) و نیزهیچ ایدئولوژی ضد بشری( نازیسم ) به خاکپای مسیحیت نمی رسد ( مگرجنگ سوم جهانی که سعی و آرزو کنیم هرگز پیش نیاید ): بدون تردیدمسیحیت یخصوص درهمکاری با استعمار، سهامداربلند ترین تل های نعش تاریخ بشری است: حد اقل صدو پنجاه میلیون درامریکای سرخ پوستان قاره‍ی امریکا( ازجمله بنوان نمونه نگاه کنید به کتاب تولدی دیگر، شجاع الدین شفاء: صفحه‍ی۳۸۱ : بنا به سند رسمی دولت مکزیک که درسال۱۹۴۱منتشرشد: کشیشان اسپانیولی باغسل تعمیددادن وسپس کشتن بچه های سرخ پوستان درمکزیک، جهت فرستادنشان به بهشت بسیارکوشابوده اند! )، میلیون ها نفر" ازبومیان استرالیا "، پنجاه ملیون نفردرافریقا، که با استدلال ارسطوئی ازکتاب مقدس ،کشتارسیاهان افریقا را توجیه شرعی می کردند: سفر پیدایش،باب اول آیه‍ی ۲۸ " پس خدا آدم را بصورت خود آفرید" خدا سیاه نیست، پس سیاه انسان نیست
!
کشتارانکیزیسیون (تفتیش عقاید) که بیش ازیک ملیون مورد قبول کشیشان قرار گرفته است. کشتاردویست ساله‍ی جنگ های صلییی ازمسلمین( کلیسائی در جمهوری چک بنام " استودان سدلک " که از استخوانهای مسلمین ( ۷۰۰۰۰ نفر) مسلمان طراحی و تزئین شده است!. نگاه کنید درگوگل: تصویر / ساخت یک کلیسا از استخوان اجساد مسلمانان در کشور چک ) که پاپ ژان پل دوم ( که شخص عاقلی بود ) رسماً ازمسلمین بخاطر جنگهای صلیبی عذرخواهی کرد. همانند کشتار یهودیان و مسلمین هنگام فتح اسپانیا و.........و
اگرارقام کشتار مسیحیان مقایسه شود با کشتار و تصفیه های کمونیستی که هشتاد ملیون برآورده می شود(چین و شوروی و اقمارش در اروپا و..) و نیز باکشتار مدافعان برتری نژادی آریائی(پان ژرمنیسم ویلهلم دوم درجنگ اول استعماری جهانی ۱۶ ملیون) و (نازیسم هیتلری درجنگ دوم استعماری جهانی ۵۲ ملیون) که جمعا ۶۸ ملیون نفر می شود: مبارک است!. بایستی گفت: این کجا و آن کجا؟
****
یک خطای معرفتشناسی(اپیستمولوژیک) تاریخی درنوشته‍ی دکتر آرامش دوستدار وجود دارد که دکتر قابوسی درنقل قول خود، متوجه آن نشده و یا بدان نپرداخته است: دکتردوستداردر" امتناع تفکر در فرهنگ دینی " مینویسد( زیرنویس شماره‍ی ۸): " کتاب مسلمانان ...: به علت پیدایشش درسرزمینی ابتدایی وعملا فاقد فرهنگ ". انگاری که کتابی که متکی برفرهنگ سامی و مخصوصاً عربی ریشه گرفته از فرهنگ سومری* ـ بابلی بین النهرین و توسعه یافته در فرهنگ آرامی سوریه است، صرفاً منحصر به ناحیه حجاز بوده است"

آقای دکتر آرامش دوستدار توجه ندارد که برخلاف زبانهای:" اککدی، بابلی و آسوری" (اسلاف: زبانهای آرامی،عبری وعربی و...) زبان و فرهنگ سومری و نیز تمدن سومری ( به بقول درست ساموئل نوا کرامر آغازگرانِ موثر و مداوم تمدن بشری بوده اند: کتاب او نام" تاریخ از سومر آغاز می شود" را دارد ) زبان سومری هیچ ربطی به زبان و فرهنگ و تمدن اقوام مشهوربه سامی (اککدی ، بابلی و آسوری) و طبعا عربی ( قران ) ندارد، بعنوان منبع رفرانس میتوان مراجعه کرد به
الف - همان منبع مورد استناد آقای دکترقابوسی یعنی " تاریخ علم جرج سارتون" صفحه‍ی ۶۱ ترجمه‍ی خوب احمد آرام بفارسی ، که در آن می نویسد: " زبان سومریان: نه سامی بود و نه زبان آریائی. اینکه اصلشان از ارتفاعات بالا تر و بلند تراست ازآنجا بخاطرمی رسد که برای کوهستان وسرزمینها(ی مسطح دشت) لغت مشابهی استعمال می کردند " باز در صفحه‍ی ۶۴ به تکرارمی افزاید:" زبان سومریان: نه سامی بود و نه زبان آریائی بلکه زبان مرکبی است که از لحاظ ساختمان می توان آنرا با مغولی و ژاپنی و چینی مقایسه کرد" (در زیرنویس "مقایسه با چینی را قانع کننده "نمی یابد و رد می کند) علاوه بر اشارات و مقایسه‍ی سومرشناسانی چون "فریتزهومِّل" و نیز کتاب ویل دورانت: درجلد اول تاریخ تمدن خویش(با نام سومر گهواره‍ی تمدن) و...و.

ب - استاد " ژان بوتّرِو " که تألیف مشترکی هم با ( س.ن. کرامر ) دارد در کتاب ارزنده‍ی بین النهرین بفرانسه که ثمره‍ی عمر پر بار و آخرین اثرماندگار او است، در صفحات و ( ۱۳۶ ، ۱۳۵ و ۱۲۴): زبان سومری را همانند زبان ایلامی، جزو از زبامهای پیوندی(یا پسوندی) یا التصاقی طبقه بندی می کند.

زبانهای چینی و تبتی را زبانشناسان : تک هجائی مینامند
و زبانهای دارای نام نارسای ژئوپولیتیک هندو اروپائی را "زبانهای نحلیلی" مینامند.
با این قاعده میتوان زبانهای سامی را بجای نسبت دادن به فرزند نوحِ (اسطوره ای) زبانهای تصریفی و دربیان دقیقترزبانهای بنظر من زبان های"قالبی"نامید. زیرا دراین زبان ها، وقتی اقعال صرف می شوند، درقالبهای دهگانه‍ی باب ثلاثی مجرد و... قرارمی گیرند. این خصوصیت توانمندی جالبی به این زبانها میدهد و میتوان مشتقات زیادی از یک فعل و واژه، اگرچه لغتریال خارجی و دخیل، باشد همانند واژه‍ی عشق:(عاشق، معشوق و معشوقه، معاشقه و...) بدست آورد

نقد هر فرد و هر نوشته که حسن و عیب آنرا آشکار کند خدمت بزرگی به توسعه‍ی روحیه‍ی علمی است. سخن خود را در مورد بت سازی با سه کلام بیاد سپردنی از نیچه که مورد احترام آقای دکتر آرمش دوستدار است پایان میدهم

اول:مهم این نیست که یکی دو بُت در درون شکسته شود ، مهم این است که خوی بت پرستی را در خود نابود سازیم"

بخاطر آزادی و آزادگی: هرجا بتی مطرح شد باید حتماًبفکرشکستنش بود

دوم: " تمام مقدسات مسمومند" و

سوم: لذات فلسفه‍ی ویل دورانت ضفحه‍ی ۸: نیچه آزاده‍ی پاکدل می گوید : « فلاسفه چنین وانمود می کنند که عقایدشان نتیجه تحول ذاتی استدلالهایی است که با بی طرفی سرد و بی غل وغش ومقدسی صورت گرفته است ... ولی درحقیقت نتیجه ی حکم یا تصور یا تلقینی است که قبلا در آنها وجود داشته و غالباً آرزوی قلبی آنان نیزبوده است. ایشان این احکام و تصورات قبلی را به شکلی ظریف و مجرد درمی آورند و بعد دلیلی بر آن می تراشند» .

ض.ص: در استعمال واژه ها از جمله فیلسوف، شخصاً مقید به رعایت اصل (تطبیق اسم یا صفت با واقعیت ) هستم: بعد ازسهروردی مقتول و با اغماض ملا صدرا، شخصاً کسی را از هموطنان ایرانی نمی شناسم که فیلسوف بوده باشد: یعنی صاحب فلسفه ای باشد. فرق فلسفه دان با فیلسوف همانند فرق تاریخ دان با مورخ صاحب مکتبی چون ابن خلدون است
۴٨۷۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : دقت به معانی
اولا در زبان آلمانی برای تناقض لغت ( widerspruch) معمول تر است. و برای تضاد ( Gegensatz). در لغت نامه های فارسی که دقت کمتری دارند، هردو به عنوان معنی دوم ! برای لغات آلمانی مذکور آمده اند (مثلا در فرهنگ یونکر ـ علوی).

ثانیا اصطلاحات تضاد و تناقض عربی هستند و لذا تابع ترمینولوژی فلسفه موسوم به اسلامی ایران که بسیاری از اصطلاحاتش عربی است و تنها ترمینولوژی موجود فلسفه در ایران است. اما چون غرض هگل ثالثا تضاد میان "تز" و "آنتی تز" و نیز ترکیب و رفع تز و آنتی تز در ایجاد "سنتر" است، لذا چون در اصطلاح فلسفه در ایران همچنانکه در متن مقاله آورده ام، تنها اضداد همدیگر را رفع می کنند ("قد یرتفعان") در حالیکه نقیضین همدیگررا رفع نمیکنند(لایرتفعان) ! لذا معنی نظر هگل از مقولاتی که همدیگررا رفع و به سنتز تبدیل می شوند تنها و تنها "اضداد" و "ضدین" می توانند باشد و نه نقیضین. این یک استنتاج منطقی است و ربطی به نظر مارکس ندارد.
۴٨۷۵۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : متنِ اصلی به زبانِ آلمانی
بحثِ نسبتاً جالبی شد. فقط ای کاش که "فحش و فحش کاری و اتهام زنی" کاهش می یافت و کاوش فزونی می یافت. اصلِ متنی که فعلاً بحث بر سرِ آنست در زیر آورده می شود. چه بسا که کمکی باشد در معادل یابی برای واژه‍ی "تضاد" یا "تناقض".

منبع در "اینترنت":
http://www.iim.uni-flensburg.de/soziologie/upload/pdf/Downloads_Tamm/Hegel_Systemfragment_I.pdf


Hegel, Frankfurter Systemfragment von ۱۸۰۰, TWA I, ۴۲۲.
ODER:
Hegel: Systemfragment von ۱۸۰۰ (Werke, Bd۱)

… wenn ich sage, es ist die Verbindung der Entgegensetzung und Beziehung, so kann diese Verbindung selbst wieder isoliert und eingewendet werden, daß [sie] der Nichtverbindung entgegenstünde; ich müßte mich ausdrücken, das Leben sei die Verbindung der Verbindung und der Nichtverbindung, d. h. jeder Ausdruck ist Produkt der Reflexion, und sonach kann
von jedem als einem Gesetzten aufgezeigt werden, …
۴٨۷۴۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : شوخی گرفتن فلسفه
خیلی ممنون آقای حسین میرجاهی
آقای قابوسی چپ و راست تهمت بی سوادی به آرامش دوستدار و دیگران می زند و خود را علامه بی نظیر می داند ولی در آنجا که فکر می کند بی سوادی آن ها را برملا کرده است، دست خودش را رو می کند. کسی که هگل را خوب خوانده باشد می داند که دیالکتیک هگلی با دیالکتیک مارکس یکی نیست. انگلس می گفت دیالکتیک هگل روی سرش ایستاده بود، مارکس آن را روی پاهایش گذاشت. تناقض در دیالکتیک هگل رفع شدنی نیست. کافی است شما پدیدارشناسی روح هگل را بخوانید تا متوجه این امر بشوید. مارکس بود که می خواست از تضاد پرولتاریا و بورژوازی در نظام سرمایه داری، سنتز نظام کمونیستی بیرون بیاید. معلوم است که آقای قابوسی هنوز می خواهد همه چیز را با مارکسیزم عامیانه بفهمد و خود را محتاج به یادگیری و خواندن دقیق متن های فلسفی نمی بیند. از همین سهل انگاری ها در خواندن فلسفه و شوخی گرفتن فلسفه در ایران بود که دیوانه هایی مثل فردید و امثالهم بیرون آمدند و اسلام عزیز را بر آن کشور حاکم کردند. آقای قابوسی به جای این خودنمایی ها در باره هر موضوعی و انتقادهای بی اساس به این و آن، حتی به متفکران غربی، بهتر است به کار خودشان بپردازند. این جور مقاله ها به درد عوامفریبی می خورند.
۴٨۷٣٣ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : آقای بهمن - شما کاملاً درست می گوئید.
آقای بهمن: شما خیلی جالب و خوب می گوئید. من هم چند بار دیده ام که یک حالتِ مجاهدینی یا کلاً سیاسی و ایدئولوژیکی برخورد می کنند. البته تا آنجا که من دیده ام، تازه توده ای و اکثریتی نیستند. بیشتر همان مدلِ مجاهدین هستند، تند و عصبی و اتهام زن و غیره. خودِ دوستدار هم در صفحه اش، یک جوابی به یک آقائی دیدم که به همان لحنِ عصبی و تند جواب داده است.
۴٨۷٣۲ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : چیزی که شما می گویید مارکسی است نه هگلی
ضد: امر وجودی که با امر وجودی دیگر قابل اجتماع نباشد
نقیض: نقیض هر شی ٔ رفع آن بود، و فرق میان نقیض و ضد آن است که دو نقیض نه با هم جمع شوند و نه هر دو معدوم ، چنانکه «هست » و «نیست » و «حیات » و «ممات »، اما دو ضد جمع نشوند، اما هر دو معدوم توانند شد، چنانکه سپید و سیاه ممکن نیست که جمع شوند، مگر می تواند که هر دو نباشند، بلکه زرد باشد. (نگاه کنید به غیاث اللغات ). چیزی را وقتی نقیض چیز دیگر خوانند که نه با هم توانند بودن و نه با هم توانند نبودن ، مثل وجود و عدم که جمع هر دو محال است و رفع هر دو نیز غیرممکن. یعنی هستی و نیستی ذاتی اشیاء هستند . منظور هگل دقیقاً همین است. دیالکتیک هگلی جز این نیست. سنتز هگلی تناقض را از میان نمی برد. حرف شما درباره‍ی نظر مارکس ودرک او از سنتز درست است. اما نه درباره‍ی نظر هگل. کمی مطالعه بفرمایید استاد معظم.
The problem with the Fichtean "Thesis-Antithesis-Synthesis" model is that it implies that contradictions or negations come from outside of things. Hegel"s point is that they are inherent in and internal to things. This conception of dialectics derives ultimately from Heraclitus.
Heraclitus is famous for his insistence on ever-present change in the universe, as stated in the famous saying, "No man ever steps in the same river twice. He believed in the unity of opposites, stating that "the path up and down are one and the same", all existing entities being characterized by pairs of contrary properties. His cryptic utterance that "all entities come to be in accordance with this Logos" (literally, "word", "reason", or "account") has been the subject of numerous interpretations.
۴٨۷٣۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : طرفداران دوستدار
این طرفداران آقای دوستدار شباهت عجیبی به مجاهدین خلق پیدا کرده اند، تا شما به رجوی انتقاد کنید، متهم می‌شوید که طرفدار خمینی هستید. حالا به دوستدار اگر انتقاد کنید، متهم می شوید که دینخو و شیفته اسلام هستید. خود همین منش نشان می دهد که فکر دوستدار و دوستدارانش از جنس ایدئولوژی است، نه علم و اندیشه. فکر دوستدار فکر آدمهای تلخکام و مآیوسی است که اکنون همه ناکامی ها را با این حکم کلی توضیح می دهند که ایرانیان دینخو هستند و شعور ندارند. به نظر من توده‌ای وازده‌ای که مریدان اصلی دوستدار هستند، منش او را تشدید کرده اند.
۴٨۷۲۹ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : اشارات
اولا اگر به افاضات کاظم زاده ایرانشهر مثلا ذکر شده در کتاب "برلنی ها" دقت شود ایرانشهر هم تخیلات ایران باستان داشته و مثلا در مورد "تصفیه خون ایرانی" نوشته است و ... به این لحاظ او نیز نظیر آقای دوستدار در رابطه با مسئله انگل، معتقد به توهمات "بهداشت نژادی" در مورد ایران بوده است.

ثانیا همچنانکه آورده ام نقیضین همدیگر را رفع نمی کنند ولی ضدین همدیگر را رفع می کنند. کسی که اندکی به "تریاد هگلی" آشنا باشد و معنی کلمه سنتز را بداند خواهد فهمید که آنتی تز "متضاد" تز است! و سنتز ترکیب آنها از طریق مرتفع کردن همدیگر. کسی که به زبان آلمانی آشنا باشد معنی کلمه ( Entgegensetzung ) و ( Gegensaetze ) را که هگل در مرجع مورد اشاره نوشته است می فهمد که ضدیت و اضدادند و نه تناقض و نقیضین. سواد فلسفی و آلمانی هردو لازم به فهم این مواردند!

ثالثا در یک نشریه عمومی برخورد از این آکادمیک تر و مفصل تر نمی شود همچنانکه اشاره من به سهم ابن سینا در علم (موضوع پتانسیل) نشان می دهد. چون حتی در مقالات آکادمیک هم تاکنون به این صورت اشاره نکرده اند. کما اینکه راقم هم خود "آکادمیسین" هستم. اما اگر نیازی بود همچنانکه اشاره کردم در آینده شاید وسعت تاثیر بورکهارت بر آقای دوستدار را بیشتر توضیح دهم.
۴٨۷۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : استاد قابوسی محترم و عزیز
استاد قابوسیِ محترم؛
در واقع فرمایشِ شما درست است. بنده به علتِ کوتاه نویسی، نتوانستم منظورم را بدرستی منعکس نمایم. منظورِ من همانی بود که خودتان بسیار درست و خوب حدس زده اید. من (تأکید می کنم: من) بهتر می دیدم اگر که نمونه های بیشتر و طولانی تری می آوردید و سپس این نمونه ها را نقد می کردید. من در کل با شما همنظرم و نظراتِ استاد دوستدار را ساده و غیر مدرن و حتی بسیار قدیمی می دانم. معتقدم که نظراتِ ایشان در میانِ ایرانیانی که چندان اهل مطالعاتِ تخصصی یا سیستماتیک نبوده اند، بصورتِ انقلابی در نگاه و اندیشه جلوه کرده است. منتهی چنان که عرض شد، نظرِ شخصیِ بنده بر این است که نمونه های طولانی تر و بیشتر، روشنیِ بهتری به متنِ شما می بخشید. در عینِ حال واقفم که هر متنی، از نظرِ هر خواننده ای، "می توانست چنین باشد و چنان باشد". مهم اینست که خودِ نویسنده (شما) نهایتاً در لحظه ای از متن راضی باشد و آنرا کافی بداند. به هر صورت: مجدداً تکرار می کنم: در عینِ احترام به آقای دوستدار و زحماتِ ایشان، معتقدم که متونی چون متنِ شما، باید بیشتر و مفصل تر پدید آیند و با آراء ایشان برخوردی آکادمیک و علمی نمایند. چون نهایتاً (از نظرِ ما مخالفانِ نظراتِ ایشان) آرائی نادرست و تا حدی گمراه کننده هستند. ناگفته نماند که از دیدِ من، هم زحماتِ شما و هم زحماتِ ایشان، هر دو، در جهتِ روشنگری هستند. حال یکی "جائی" را صحیح می گوید و دیگری "جای" دیگری را، و گاهی هر دو در جائی خطا می کنند. باز هم از زحماتِ شما ممنونم.
۴٨۷۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : منظور هگل تناقض است نه تضاد
آقای عزیز. منظور هگل تناقض است نه تضاد. تناقض یعنی اختلاف دو قضیه در کیفیت. تضاد یعنی یعنی ضدیت و ناسازگاری و به قول منطقیون ضدان جمع نیایند. اساس الاقتباس را نگاه کنید. منظور هگل تضاد نیست , تناقض است.
۴٨۷۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : مدح دوستدار
این مقاله در مدح دوستدار است یا در ذم او. دوستدار راسیسم فلسفی اش را پنهان نمی کند. او بدتر از اینها را می گوید. آدم را با فکر کردنش آدم می داند. در نتیجه, روشنفکران ایرانی یعنی من و شما را آقای قابوسی, آدم نمی داند. ایرانی ها و عرب ها را و به طور کلی مسلمانان را جزو آدم حساب نمی کند. شما دارید او را بزک می کنید. علتش را به ما بگویید.   
۴٨۷۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : خطاب به "متقی"
آقا یا خانم محترم، "متقی"؛

من برخوردِ شما را هم متعصبانه و جانبدارانه می بینم. با این نحوه‍ی برخوردِ شما هم راهِ انتقاد بسته می شود. به اعتقاد من نظراتِ استاد دوستدار مدرن و بی طرفانه و علمی نیستند و باید با آنها برخوردی آکادمیک بشود. منتهی همانطور که در متنِ اول عرض کردم، آقای "قابوسی" هم شیوه‍ی چندان جالبی برای نقدِ نظراتِ آقای دوستدار پیشه نکرده اند.
۴٨۷۱٣ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : کاظم زاده اینجا چه میکند؟
در مورد شباهتهای تفکر دوستدار و کاظم زاده هر چه فکر کردم عقلم به جائی قد نداد. بخصوص آن ستاره ای که کنارش من باب مراجعه به مرجع نشانده اند، ره بجائی نمیبرد و معلوم نیست کجا نزدیکی فکر کاظم زاده ایرانشهر با دوستدار نقد شده
تفاوت فکری این دو آنقدر زیاد است که فقط میتوانم تصور کنم جناب قابوسی به اشتباه میخواسته از کس دیگری همدوره ایرانشهر یاد کند، مثلاً کسروی، و یکدفعه به سهو از ایرانشهر نام برده. لطف کنند توضیح دهند، اشتباه کمی نیست
۴٨۷۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : یادآوری
بعضی نظریات لازم به جواب نیستند. اما برای خواننده بیطرف اشاره میکنم که من از نظر ایشان بسیار متعجبم چون اگر مقاله را بادقت بخوانند همه آنچه که داخل گیومه "..." به آقای دوستدار نسبت داده شده اند نمونه های نظریات ایشان هستند و من حتی منبع آنها را از کتابهای ایشان نیز ذکر کرده ام. نظیر مورد "حیات انگلی اسلام در کالبد ایرانی..." که از کتاب ایشان "امتناع تفکر ..." است. استدلال هم بقدر کافی شده و مثلا علت و حتی زمینه و منبع ضد سامی گری نویسنده که بورکهارت باشد به تفصیل ممکن در یک مقاله تحلیل شده است! خواننده محترم اگر شکی دارند به منابع یاد شده باید رجوع کنند. و گرنه نمونه آوری و استدلال دقیق تر از این مفصل خواهد شد. لذا نظر ایشان دال بر عدم دقت به محتوی مقاله است! این روال متداول "رفرانس" در مقالات علمی است که خلاصه محتوی را داخل گیومه آورده و مرجع آنها را از نوشته مورد نقد ذکر کنند. مگر اینکه غرض تمامی یک پاراگراف از مطلب مورد نظر باشد که در این موارد چنان نبوده است. خواننده باید زحمت بکشند و خود به منابع یاد شده رجوع کنند و انتظار تکرار تمامی متن صفحات کتابهای مورد نقد را نداشته باشند.
۴٨۷۱۰ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : نظر
این نوشته سراسر توهین و تحقیر، نشان از خود بزرگ بینی نویسنده دارد که ظاهرا از اسلام شیدایی او برمی خیزد: چه طور می شود آخرین مدل مذاهب را به نقد کشید؟ او عصبانی است و در این عصبانیت، به یکی از جسور ترین روشنفکران ایران، که جرئت کرده و زبان به حقیقت گشوده است، به جای استدلال توهین میکند. آیا این همان فرهنگ حزب الهی نیست؟
بگذریم از اینکه همه ادیان، حاصل حقه بازی مشتی شیاد و بلاهت توده عوام است، اما اسلام و یهودیت کجا و مسیحیت کجا! مسیحیت یکی از پایه های دموکراسی است. اما با نگاهی به تورات و یا رونوشت آن قرآن، بربریت و خشونت را می توان دید.
پر مدعایی و خودپرستی هم حدی دارد آقا!
۴٨۷۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : ضرورتِ برخوردِ انتقادی با نظراتِ آقای دوستدار؛ اما لطفاً با استدلال و نمونه.
متن را خواندم. من جای "نمونه آوری" و "استدلال" را خالی یافتم. معتقدم که باید با نظراتِ آقای دوستدار برخوردی آکادمیک و استادانه بشود. متنِ حاضر بیشتر حاویِ "حکم هائی" کلی و "نظراتی شخصی" است. به اعتقاد من باید از متونِ اصلی نمونه آورده می شد و پیرامون آنها تحلیل و نظر ارائه می شد. با احترام به هر دوی آقایان دوستدار و قابوسی.
۴٨۷۰۷ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣۹۱       

عنوان : دوستدار و نیکفر
دکتر محمدرضا نیکفر هم به این اشکالات دوستدار در مجموعه مقاله هایش در سایت زمانه اشاره کرده بود. اما فکر می کنم به جهت دوستی با او صریحا نگفته بود که برخورد دوستدار نژادپرستانه است. این مقاله از نظر این صراحت قابل تمجید است.
۴٨۶۹۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ مهر ۱٣۹۱