از : کیانوش کیانوش
عنوان : بی تفاوت ها
"آن که زنده است به راستی نمی تواند شهروند باشد و موضع گیری نکند. بی تفاوتی کاهلی است. انگلوارگی است، بیجربزگی است. زندگی نیست، و از این روست که من از بی تفاوتها بیزارم...
...بی تفاوتی، قدرتمندانه در تاریخ عمل میکند. منفعلانه عمل میکند امّا عمل میکند. قضا و قدر است و آن چه که نمی توان روی آن حساب کرد. آنچه که برنامه ها را ویران میکند، که طرح های خوش ساخت را واژگون میکند. مادهی زشتی است که علیه شعور طغیان میکند و آن را خفه میکند...
... آنچه رخ میدهد از این روی نیست که برخی میخواهند روی بدهد، بلکه بدین خاطر است که تودهی انسانها با میل خویش کناره گیری میکند و رخصت فعالیت و کور شدن گرههایی را میدهد که بعدها تنها شمشیر خواهد توانست آنها را از هم بدرد. اجازهی اشاعهی قوانینی را میدهد که تنها طغیان خواهد توانست آنها را باطل کند و میگذارد انسانهایی بر قدرت سوار شوند که بعدها تنها شورش خواهد توانست آنها را سرنگون کند...
...هیچ کس از خویش نمی پرسد یااندکاند آنان که از خویش میپرسند: اگر من هم وظیفه ام را انجام داده بودم، اگر سعی کرده بودم ارزشی به ارادهی خویش بگذارم و به نظر خود، آیا آن چه رخ داده است روی میداد؟"
«گرامشی در مقاله ی بی تفاوت ها»
ماهیت سیستم خرده بورژوازیِ غیر انقلابی راه به جایی مگر بورژوازی ضد ملی و
فاشیسم و راه دادن به امپریالیسم نمی برد! اینجاست که ایده های ناب "دخاللت بشردوستانه" با حمایت از حمله ی آمریکا و ناتو به سوریه و لیبی عقبه های سنگر را برای تجزیه ی ایران فراهم می کنند و با مارک جهان سازی و ضد شوونیسم سعی در پاکسازی هرآنچه ضد اندیشه ی جزم گرای تولیدِ توزیعی است می کنند. باید به خاطر داشت هماره خشونت بازتولیدِ همان روندی است که قصد دارد خشونت را از طریق گفتمانِ اخته ی بی کنش جواب دهد؛ حال آنکه پراکسیس و بدیل نهفته در پاسخ به این خشونت چیزی نیست مگر خودِ خشونت! آری گفتگوی تمدن ها همان دورِ باطلی است که دیدیم در طول ۸ سال ریاست جمهوری سخنگویش ارمغانی بهتر از مسکوت گذاشتن مطالبات اجتماعی نداشت که در طول ۸ سال اخیر به شکل اعتراضات اجتماعی سرکوب شد.
نتیجه: آنچه در بی تفاوتیِ ناشی از ناتوانی بوجود می آید محصول دوره ی فکریِ همان دورانی است که سعی می کند جواب همه چیز را از آستین دانایی و علم و دانش و منطق درآورد و هیچگاه زحمت رویاروییِ واقعی با حادثه را به خود نمی دهد مگر در ساحت انتزاع!
۵۰۷۶٣ - تاریخ انتشار : ۲۲ دی ۱٣۹۱
|