از : حمید ارجمند
عنوان : اگر ، اگر ، اگر ج پاکنژادها در رویا نباشند !
با کمال تاسف از اینگونه رویا بافیهای خوشبینانه امثال آقای پاکنژاد باید گفت بررسی پیامد سال ۱۳۵۷ از منظر تاریخی و دگر گونیهای پیرامونی جغرافیای ایران جائی وسیع و کاری کار آمد را میطلبد و واقعیاتش خارج از رویاها و تصورات شخصی میباشد . از یک نظر قیام ۱۳۵۷ و نه ( انقلاب ) ! یک اثر بزرگ و تاریخی حد اقل برای ایرانیان به ارمغان آورد و آن اینکه یکبار برای همیشه مسئله نفوذ و کار شکنی و سابوتاژ آخوند جماعت در امر منافع ملی و فرهنگی و اجتمائی را در ایران برای همیشه از صحهنه خارج خواهد نمود و بسی فراتر مسئله و داستان قلابی و خود ساخته آخوندها در امر کربلاها ! برای همیشه به ذباله دان تاریخ خواهد پیوست . و از روی دیگر بسیار باید ساده اندیش بود خصوصا امروز بعد از ۳۴ سال از نکبت خمینی به رویاهائی مشغول باشیم که در صحهنه واقعی زندگی در ایران به یک افسانه شباهت دارد . نگاهی کنید به مردمانی که خودشان را الیت جامعه ایرانی میشناسند ولی حاضر نیستند تفکر دیگران را بغیر از خود گوش دهند ! آنوقت شما به آقای نوری زاد در مورد های گوناگون پاسخ و راه حلش را هم نشان میدهید ؟! باید اعتراف کنیم و این شجاعت را داشته باشیم که حد اقل در قیام ۱۳۵۷ به فرض محال ! اگر خمینی کنار میکشید و امور را واگذار به مدعیان انقلابی و روشنفکری میسپرد آنوقت احتیاجی به لاجوردیها و پاسداران برای محو و نابودی این جماعت نمیداشت بلکه تمامی گروه ها و سازمانهای مدعی ایران را صحهنه بزرگتری از جنگهای داخلی لبنان مینمودند ! از تمام این مسائل گذشته شما فکر میکنید که همان قدرتهای خارجی که پشتیبان دیروز و امروز ولایت فقیهه بوده و هستند کنار میکشیدند و به شما و تبعیدیان امروز میگفتند بفرمائید ؟! بهتر است چشمهایمان را باز کنیم و اگر راه نجاتی جستجو میکنیم در پیوند با دیگران و دیگر باورها و در حول چند شعار و هدف مشترک گرد آئیم . در غیر اینصورت و بطور پراکنده و فقط به یکدیگر انتقاد کردن یعنی در ارکستر ولایت نواختن است البته بدون اینکه خود بخواهیم !
۵۱۱٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۴ بهمن ۱٣۹۱
|