عنوان : نقش اقلیم فرهنگی در ترجمان متفاوت از واژه ای واحد
آقای مهرابی مقاله ات را خواندم . اولین باری است که از شما چیزی دیده ام . شناختم برمبنا تلاشم می باشد . بهر صورت نوشته قابلیت خواندن دارد .
در آموزه های غربی رای یا vote تلاشی برای تعیین نماینده در راستای تامین منافع فردی در نهادهای تقنینی و مدیریت اجرایی شهری ، منطقه ای ، کشوری معنا می شود . همچنین رای در جوامع غربی قائم بالذات فرد بوده که در راستای تامین منافع متفاوت فرد حرکت می کند . اما برخلاف آن در جامعه دینمدار ایران رای در دوره حاکمیت حمهوری اسلامی با تکلیف دینی و شرعی درهم آمیخته شده است . بنابراین برای تامین منافع شرعی - فردی معنا میشود . اما شما روشن می کردید که چرا قانون اساسی جمهوری اسلامی تناقض مند است . اگر باور کنیم که ایران به موازات چالش طبقاتی ، در سطوح جنسیتی ، قومی عرصه تجلی بارز چالش بین سنت و مدرنیته نیز می باشد . می پذیریم که قرار دادن دو مولفه جمهوریت و اسلامیت خودبخودی نبوده بدین ترتیب هرکدام از دو سویه جمهوری و اسلامی ساختار خودویژه دارند . ساختار انتخابی و ساختار انتصابی . پس تا زمانی که تناسب قوا در سطح جامعه ایران به نفع انتصابی و دینی باشد . در این جاست که رای بار معنایی دینی خواهد یافت . پس انکار واقعیت مبنی بر ولایت فقیه ره به جایی نخواهد برد . اگر ظاهرتان بازتاب دهنده دینمداریتان باشد باید کوشاتر از ما چپها رای را به سطح مدرنیته نزدیکتر سازید و گرنه شعارهای خودتسکین دهنده ، کوچکترین مشکلی از مردم وایران حل نمی کند . و آخر اینکه رای مردم هند برای مبارزه با استعمار انگلیس به مثابه نوک شمشیری است و در غرب و ایران مخاطبین رای حاکمیت و جناح های آن است .
۵٣۱۵۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ فروردين ۱٣۹۲