عنوان : سچفخا و مسئله ملی در ایران
پیام دمکرات‌های چپ تبریز به سچفخا اکثریت حاوی نقاط مهمی در مورد روند مبارزات ضد استبدادی فعلی در ایران است. آیا سچفخا به این نقاط آگاه نبود؟ یا ساختار ایدِئولوژیک آن اجازه عرضه یک موضع گیری صریح در این مورد را تا به حال نمی داده؟ به نظر من این سازمان از بدو تاسیس در مورد مسئله ملی ایران موضعی بسیار نزدیک به موضع حزب توده را هدف کار خود قرار داده و قادر به درک عمق مسئله ملی به دلیل موقعیت سراسری و یا بافت اعضا و ایدئولوژی غیر قابل انعطاف نیست.

موقعیت سراسری سازمان به این معنی است که ایشان خود را نمایندگان برگزیده پرولتاریای ایران قلمداد می کنند و البته این پرولتاریا فقط در ذهن و خیال این گروه همه اینتر ناسیونال هستند و هیچ تعلق ملی و قومی و مذهبی و غیره ندارند و یا این تعلقات اهمیتی ندارند.

موضوع بافت اعضا یکی از اقلامی است که این سازمان خود به آن به پردازد و از بیرون به راحتی قابل بحث نیست. شاید اعضای موثر سازمان از زندگی روزمره مردمی که ادعای نمایندگی سیاسی آن را دارند در حد فاحشی دور هستند و قادر به درک موقعیت ها و مسائل این مردم نیستند. یکی از مهمترین مسائل همردیف با مسئله برابری حقوق انسانی زنان برابری حقوق انسانی ملی است ولی آیا گردانندگان این سازمان قادر به درک این موقعیت هستند؟

سازمان فدائیان خلق - اکثریت اشتباههای بسیار بزرگی در محاسبات سیاسی سی سال اخیر خود داشته ولی هنوز نتوانسته یک بررسی روشن از دلیل این اشتباه ها ارائه بدهد. آیا این نشان از دگم های ایدئولوژیکی نیست که از مارکسیسم چیزی شبیه دین ساخته و هنوز به جای استدلال در بسیاری موارد به نقل قول از این و آن می پردازند.


حرکتهای ملی مطمئنا قوی تر و پر رنگ تر می شوند. در جامعه ای که دین رنگ خود را می بازد علایق فرهنگی و درنتیجه ملی جایگزین می شوند و حرکتهای سیاسی در این شکل خود را بروز می دهند. در ایرانی که تشکیلات سیاسی و صنفی اپوزسیون قادر به حرکت نیست پوتانسیل استفاده و یا سو استفاده از مسائل ملی را زیاد تر می کند ولی به نظر من سازمانهایی مانند سفخا - اکثریت در موقعیتی نیستند که بتوانند از این پوتانسیل استفاده ای بکنند.
۵٣۵۲۹ - تاریخ انتشار : ۱ ارديبهشت ۱٣۹۲