عنوان : رای در دست، بلاتکلیف، منتظر جواب.....
خوب دوستان کاری ندارد
چهار سال پیش مردم نوشتند موسوی، خواندند احمدی نژاد
آیا تضمین می کنی که امسال بنویسند، روحانی، نخوانند، جلیلی؟؟؟؟
اگر تضمین میفرمایید، از تحریم اخبار روز نترسید ، شاخکهای مردم کوچه و بازار حساس است و میلیونی میان پای صندوق رای؟
اگر نه، پس میخوای مردم بنویسند ، روحانی و آنها بخوانند جلیلی و سپس مردوم بریرند خیابان بگویند، رای من کو و کشته شوند؟ یعنی تو هم مثل اخبار روز در نهایت میخوای به خیابان بکشی مشاجره را؟ و خودت هم که گفتی که قوای مردم در مقابل نیروی تا دندان مسلح رژیم ناچیز است! یعنی همان میشود که ازش خوشتان نمیاید و تکفیر میکنی
خلاصه دوستان عزیز شما با این انتقاد به ظاهر خیلی دلسوزانه تان، فقط سوارچرخ و فلک جملات و کلمات شدید، برون رفتی نشان ندادید! یا بیابان ، یا خیابان، این است نهایت انتخابات ۹۲ اخوندی
۵۴٨۹۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : سوال از اخبار روز
دوستان اخبار روز
نوشته حاضر به نظر در شرایط فعلی ایران کاملا سیاست ورز و منطقی است. این موضع اما ظاهرا" نظر فردی نیست بلکه دیدگاه یک گروه و یا جریان سیاسی درداخل کشور است که اگر چنین است دلیلی است که دوستان خارج نشین در تدوین و توصیه راهکارهایشان گوشه چشمی به آن بیاندازند.
اما سوال این است که آیا اخبار روز صحت منبع این نوشته را تایید می کند که به این اسم روی سایت می گذارد و یا اینبار نیز عزیزی حرف هر چند درست خود را به نادرست زیر نام داخل کشور بیان می کند.
۵۴٨٨٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : رای "ساختاری" تحول طلبان را باید سازمان داد!
همانگونه که اراده گرائی شما را از جامعه دور می کند، چیزی که من بعضی وقت ها در پیام های بسیج گر دوستان "اخبار روز " می بینم، با گم کردن خود در کوره راه های حل انبوه مشکلات اقتصادی و اجتماعی جامعه به امید آنکه وضع کمی بهتر خواهد شد ، به
مقصد جامعه دمکراتیک، مرفه و پویا نخواهیم رسید.
نیروهای تحول طلب احتیاج به ساختار های محکم و با ثبات فکری و برنامه ای دارند. موج سازی و موج سواری عمری کوتاه دارند و با این تناسب قوا ، اول از همه نیروهای دمکرات و مستقل را موج با خود به ناکجا آباد خواهد برد.
شکی نیست که نیروهای تحول طلب و دمکرات تنها با تکیه بر جنبش تحریم می توانند، ساختارسازی کنند و الا با ورود به ساختارهای اصول گرایان و یا اصلاح طلبان و جریان دولت و ... شما ساختاری نمی سازید بلکه تنها نقش "نفوذی" پیدا می کنید. یعنی همین شکلی که شبکه های مرتبت با غرب دارند و ما آثار آن را اینجا و آنجا می بینیم.
نکته دیگر، راهبرد مبارزه است. با فشار سیاسی به حاکمیت از طریق تحریم فعال انتخابات گزینش شده، بهتر می توان حتی آن را به "اصلاحات" وادار کرد. در تحریم فعال، مطالبات مردم در مرکز توجه قرار می گیرند، نه حدس و گمان ها در مورد نامزدهای از صافی گذشته ریاست جمهوری ! اگر رئیس جمهور از لحاظ قوانین جمهوری اسلامی اختیارات کافی داشت که بتواند کاری بدون توافق "رهبری" بکند، که آقای خاتمی می بایستی در ظرف ۸ سال مسئولیتش می کرد. و اگر ریاست جمهوری قدرت آن را داشت که در مقابل حاکمیت و نیروهای نظامی و گروهای فشارش کاری بکند ، که باز هم آن فجایع در زمان خاتمی رخ نمی داد، مگر آنکه بگویم خاتمی هم شریک جرم بوده است!
بنابراین نیروهای تحول طلب دمکرات و مستقل در وهله نخست از فرصت انتخابات و بویژه پس از آن، که "چشم ها باز"تر" شد" باید بسود تقویت ساختاری خود بهره گیرند تا بتوانند منشاء اثری برای بهبود زندگی اجتماعی و معیشتی مردم شوند و مبشر آزادی و دمکراسی شده، آینده سازی کنند.
۵۴٨٨٣ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : کلاژ
این نوشته کلاژی (تکه چین) است از بحث های مختلف مندرج در اخبار روز. تکیه به تحلیل های روشنفکرانه دارد نه واقعیت ها و فاکت های زندگی و نظرات مردم «داخل» کشور. عینا همه آن ها در خارج کشور هم گفته شده. این نتیجه که اگر نمی شود به خیابان ریخت، باید در نمایش مضحک انتخاباتی شرکت کرد، هم نتیجه گیری درستی نیست. برای شرکت در انتخابات در هر حال باید کاندیدایی وجود داشته باشد که حداقل خواست رای دهنده را تامین کند. هیچکدام از این کاندیداها توانایی و برنامه ای که کف خواست های جنبش سبز را تامین کند ندارند.
خود اصلاح طلبان هم به دو بخش تقسیم شده اند و بخش رادیکال تر رای نمی دهد. چرا ما باید با بخش راست تر متحد شویم. چرا وقتی همه سازمان های چپ و رادیکال رای نمی دهند ، ما باید اتحادمان را با آن ها به هم بزنیم و دنبال اصولگرای مثلا معتدل بیفتیم؟ خود خاتمی می گوید نخواهند گذاشت ما راه پیدا کنیم و انتخابات تقلبی است. چرا ما این بخش را نمی شنویم.
این اطاق فکر با نام پر طمطراقش چیز قابل تاملی نگفته است. اگر در محدوده جنبش سبز می اندیشیم. باید یک بار دیگر منشور سبز را بخوانیم. دستور کار سال های آینده جنبش مردم ایران است و تدوین کنندگانش هنوز پایمردانه در حصر ایستاده اند.
۵۴٨٨۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : بسیار غم انگیز است که....
دوستان نویسنده بر نیروئی تکیه می کنند که توان لازم برای پیشبرد خواسته های نیروی تغییر جامعه را ندارند. پایان نوشته اینطور ختم میشود:« ما معتقدیم که این مهم با شرکت در انتخابات و یا تحریم آن قابل تحقق است مشروط بر این که هر یک از این گزینه‌ها با اجماع یا حمایت حداکثری اصلاح‌طلبان و جنبش سبز همراه باشد زیرا امروز بیش از هر زمانی به این اتحاد نیاز است. با چنین رویکردی امروز مستقل از نتیجه انتخابات، اجماع و یا حمایت حداکثری از شرکت در انتخابات و حمایت از نامزد مورد حمایت اصلاح طلبان بر دیگر گزینه‌ها برتری دارد»
بنظر نگارنده ء این کامنت ؛ اگر مروری بر وقابع بعداز ۲ خرداد ۷۶ نمائیم بهتر می توانیم به ضعف درونی و عدم انسجام سیاسی و برنامه ای «اصلاح طلبان » برسیم.
مثلا ، وقتی علی مزروعی درباره نحوه برگزاری انتخابات سال ۸۴ و اعتراضات مربوط به آن می گوید: « فکر می کنم که خیلی آن موقع این مسئله مطرح نبود. آنچه که باعث شکست اصلاح طلبان شد تفرق اصلاح طلبان بود که رایی را که به آنها داده شد، تقسیم کردند.
در آن انتخابات در دور اول چهار نامزد اصلاح طلب مجموعا بیش از ۱۷ میلیون رای کسب کردند و این در حالی بود که چهار نامزدی که خودشان را اصولگرا می دانستند ، مجموعا حدود ۱۲ میلیون رای کسب کردند.
معنی آن این بود که اگر اصلاح طلبان اگر یک نامزد واحد داشتند حتی در دور اول هم می توانستند پیروز انتخابات باشند.» نقل قول از رادیو فردا.
در انتخابات ۸۸ هم اصلاح طلبان و در راس آن محمد خاتمی علاقه ای به شرکت نداشت و میر حسین موسوی و شیخ وکروبی آمدند و بمراتب بیش از اصلاح طلبان مایه گذاشتند.
برای انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ نیز باردیگر محمد خاتمی امتناع کرد و روی کاندیدای غیر اصلاح طلب یعنی هاشمی رفسنجانی سرمایه گذاری شد که تائید نگردید. همین باعث شد که جبهه متفرق «اصلاح طلبان» پراکنده تر شود. بطوریکه برخی مانند موسوی خوئینی ها اعلام کرده که شرکت در انتخابات بصلاح «اصلاح طلبان» نیست . برخی دیگر نیز اصلا شرکت نمی کنند . تا این لحظه آنهائیکه شرکت می کنند در مورد ائتلاف عارف با روحانی به توافق نرسیده اند.
اصلا مگر روحانی «اصلاح طلب » است ؟
چگونه میشود بزعم دوستان نویسنده ء بیانیه «اجماع و یا حمایت حداکثری از شرکت در انتخابات و حمایت از نامزد مورد حمایت اصلاح طلبان بر دیگر گزینه‌ها برتری دارد» ؟
۵۴٨۷۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : از هر جای ضرر بر گردی فایده است
باسلام، مطلب بسیار منظقی و بیان کننده شرایط کشور است ، نمیشود در شعار سوسیال دموکرات بود اما ساز وکار انتخابات را قبول نداشت به قول اقای بهنود در یک انتخابات در جواب تحریم کنندگان همیشگی خارج نشین- وبه نوعی( بدون داشتن قصد توحین ) جدا از مردم -گفتند : در کجای دنیا با انتخابات سیستم حکومت عوض میشود که در ایران بشود ، اگر بنا بر این باشد که همیشه شعار تحریم نوک زبان ما باشد پس چگونه به تحولات فکر کنیم ، ایا تلاش مردم ایران را برای فرار از احمدی ژاد دیگرِ ی نمی بینید ، دوستان خارج شین میگویند انتخابات مشکلاتی دارد پس تحریم شود اما نمی گویند اگر احمدی نژاد دیگری امد ومشکلات مردم بیشتر شد، انوقت مسولیت شرکت در ان را می پذیرند ، سا زمان سیاسی باید یک گام جلو تر از مردم باشد نه جدا از مردم تصمیم بگیرد ، مردم دارند راه خود را بدون توجه به تحریم ،منطقی پیش می برند ، وقتی که صادقانه خواهان سعادت مردم هستید وضع موجود انها را درک کنید؛ در یک مناظره بین اقای نگهدار وشخصی بنام داعی ، ان شخص از طریق صدای امریکا ، به جنبش سبز ورهبران ان حمله کرد که اینها جلو حرکت مردم را گرفته اند ودیگر باید به ان جنبش زرد بگوییم در جواب اقای نگهدار به درستی از جنبش سبز وشرایط کشور تحلیلی ارا ئه دادند وبه ان شخص گفتند : کسی جلوی شمارا نگرفته که مردم را به خیابان بیاورید اگر میتوانید بسم اله؛ دوستان ، تورم ،بیکاری ،کمبود دارو ومشکلات دیگر تسمه از گرده مردم کشیده ، شما که تسمه خوردن را به خوبی تجربه کرده اید ، تدبیر انست که همراه شوید شور مردم را در اینترنت که می بینید ، تا دیر نشده اشتباه خود را جبران نمایید ، پذیرش اشتباه شهامت است .
۵۴٨۷٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : چه ضرورتی داشت؟
کدام ضرورت یک گروه سیاسی را مجبور کرده است به اسم و رسم تشکیلاتی - گروهی با مواضع یک نشریه برخورد کند و علیه آن موضع بگیرد؟ آن هم نشریه ای که تنها منبع پخش اخبار مربوط به طیف همین گروه است؟ تصفیه حساب های شخصی است؟
این مقاله اگر به نام کسی و بدون به رخ کشیدن نام سازمان اکثریت منتشر می شد، می شد آن را در چارچوب برخورد نظرها و مفید دانست، حالا بیشتر شده است اعلام موضع یک گروه سیاسی علیه نشریه ی خبری.
آیا این گروه خرداد می تواند توضیح بدهد که از میآن این همه گروه و سازمان و موضع رنگارنگ موافق و مخالف تحریم و اقدامات سرکوب گرانه ی حکومت، ضرورت گذاشتن این سایت سانسور شده در ایران در مرکز برخورد گروهی - سازمانی به چه معناست؟
به نظر من اخبار روز وارد این بازی نشود و اقدام به پاسخگویی نکند.
۵۴٨۷۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : روح کیانوری شاد شد
اری، قرار هست که "اصلاح طلبان" آلام و درد های مردم را درمان کنند. قرار هست که این خط امامی های چماق کش و آدمکش، با ماسک انسان ها بعد از ۳۴ سال کشتار و تجاوز و غارت و چپاول به میمنت و مبارکی و تنها و تنها بخاطر گل روی گروه خرداد (حامیان سید خندان و ادامه حکومت نکبت اسلامی) سازمان اکثریت به آلام و درد های مردم برسند. آخ که چقدر انسان از این شیفته گی مفرط این گروه سید خندانی به آلام و درد مردم هاج و واج میماند و سر تعظیم فرود میاورد !!!! باید به این گروه "مردم" دوست درود فرستاد که روح کیانوری را شاد کرد و نور بر قبر آن مرحوم و مغفور تاباندند. شاید این درسی باشد برای آقای ف. تابان و دیگر مسئولین محترم سایت اخبار روز که پایشان را از گلیم خویش بیرون نکشند تا مورد غضب راهیان سید خندان قرار نگیرند. شماها لطف کنید این نوشته گروه را که بمنظور آگاه شدن شما هست را با جان و دل بپذیرید و ضمانت دهید که ابدا چنین مقالاتی را در سایت خود نیاورید که بیضه اسلام در خطر هست.
۵۴٨۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : اتحاد فراتر از نتیجه انتخابات
بهتر بود تحلیل بدون توجه و تکیه بیش از حد به نوشته های این سایت انجام می شد گرچه من با تحلیل در کلیت آن موافق هستم، اما یک موضوع هست که بایستی به آن توجه شود و آن یک اتحاد فراتر از نتیجه انتخابات و به طور کلی اتحادی استراتژیک با جنبش اصلاح طلبی و جنبش سبز است با طرفداران کمونیسم و سوسیالیسم. نگاهی واقع بینانه به آن چه که در پس بهار عربی و پس از بارش رگبارهای بهاری در سرزمین های خشک و بیابانی عربی روی داده و به آن چه که در سوریه و لبنان و فلسطین می گذرد نشان می دهد که برای نجات ایران بایستی دست به کار شد. همان گونه که مصری ها به این نتیجه مهم رسیده اند.
۵۴٨۷۲ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : تحلیلی گرامشی وار
با درود های بی پایان
این نوشتار ، بدون توجه به نتایجی که از آن گرفته میشود ، تحلیلی گرامشی وار است زیرا در این نوشته ظرفیت های مبارزاتی فعلی مردم ، بعنوان اساس ،در نظر گرفته شده است . برداشت من اینست که نویسندگان معتقد هستند که مردم آمادگی خیزش برای جمع کردن این بساط حکومتی را هنوز،ندارند. اگراین نظر درست باشد ، (باز تاکید میکنم اگر )، سیاست تحریم ، سیاستی انفعالی بیش نیست . نمیتوان بدون حضور فعال در خیابان ، دم از تحریم فعال زد .
ولی نکته منفی این تحلیل در ستایشی است که هرچند با کمی اما و اگر از سیاست های خاتمی ها ، شده است . کارنامه خاتمی انچنان هم که تصویر شده است درخشان نیست . اگر بقول خاتمی ، او فقط یک تدارکچی بیش نبود ، در جنبه های مثبت حکومت خود نیز جز یک تدارکچی نمی توانست باشد .
خاتمی را باید در شرایط کنونی شدیدا مورد انتقاد قرار داد که چرا با اعلام برنامه ای برای اجرای حداقل آنچه خود بعنوان شرط تعیین کرده بود ، با قاطعیت تمام به میدان نیامد ، تا حداقل این شروط رابعنوان کف مطالبات مردم در صحنه انتخابات مطرح کند و برای تغییرذائقه اینبار تدارکچی ملت باشد. در نهایت چه اتفاقی می افتاد ، رد صلاحیت ؟ این بی آبرویی دیگری بود که میتوانست رد صلاحیت رفسنجانی را نیز مشکل تر کند ، و در نگاهی خوشبینانه ، جرقه ای برای گسترش اعتراض مردم باشد .برزویه طبیب
۵۴٨۷۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲       

عنوان : نگاهی فرمالیستی به خیابان
این نوشته بخوبی آشکار می کند که نیروی پیشرو بازی با سمبل ها را به اشکال دیگر مبارزات موثر درون جامعه ترجیح می دهد.مصالح مردم را در ساخت و ساز در بالا می داند و حضور در خیابان را از مضمون و مفهوم تهی می کند.گویا سرکوب تنها در خیابان است.اگر دیکتاتوری واقعی است پس تغییر و دگرگونی وظیفه است.این مهم بدون هزینه سرانجامی ندارد.پایان با وحشت یا وحشتی بی پایان، گزاره کدام است.
۵۴٨۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۰ خرداد ۱٣۹۲