از : امیر آمویی
عنوان : جمهوری فقط تغییر شکل سیاسی سرکوب است، نه تغییر شکل در زندگی اجتماعی
آقای مزدک دانشور
با درود. چه کار خوبی کردید که این مطلب را ترجمه کردید. البته کاش کمی روان تر می نوشتید. در هر حال توجه شما را به عبارتی از مارکس در هجدهم برومر لوئی بناپارت جلب می‌کنم که در تأیید محتوای مقاله‍ی ترجمه شده توسط شماست و چنین است:
«جمهوری بورژوایی فقط به معنای استبداد مطلق [و نامحدود] یک طبقه بر طبقات دیگر است». (ترجمه‍ی باقر پرهام، صفحه‍ی ۲۷، عبارت داخل قلاب افزوده‍ی من است) و کمی بعد اضافه کرده است که «... به طور کلی، جمهوری تنها شکل سیاسی تحول در جامعه‍ی بورژوایی است، نه شکل تحول در زندگی و نظام موجود اجتماعی.» (متن انگلیسی، فصل اول، صفحه‍ی ۲۵). در واقع می خواهد بگوید که زمانی می‌رسد که بورژوازی شکلِ سرکوبِ انقلاب سوسیالیستی را تغییر می‌دهد و به جمهوری روی می‌آورد، و الا، زندگی واقعی مردم همان است که بود. یعنی کارگران و زحمتکشان در زیر انواع فشار و مهم تر از همه فشار استثمار سرمایه داری کمرشان خواهد شکست. اکنون شما تصورش را بکنید که در نظامهای استبدادی شرقی یا به قول کاتوزیان، جامعه‍ی کوتاه مدت (کلنگی)، این شکل سرکوبها تا چه حد می تواند ددمنشانه باشد. اما نکته اینجاست که برای گذار به سوسیال دموکراسی یا دموکراسی سوسیالیستی، چاره ای جز تن دادن به این "جمهوری" نیست. زیرا "شاید" تنها در چنین شرایطی بتوان از ایجاد تشکلها یا احزاب مترقی سخن گفت و به آن تشکل ها تحقق بخشید.
پیروز باشید.
آمویی
بدین ترتیب
۵۵۱٣۶ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۲
|