عنوان : گفتم که الف گفت دگر هیچ مگوی
کلی وقتم را تلف کردم و این رستم نامه را تا آخر خواندم که بدرد دل این همشیره گوش کرده و راه حلی یافته باشم. شکایت ها همه تکراری و طولانی بود تا رسیدم به " منشور ما زنان " با ۸ ماده و اگر درست شمرده باشم ۳۰ زیر ماده و " و " بینهایت.

اولین ماده میگوید " ۱- سرنگونی انقلابی رژیم زن‌ستیز جمهوری اسلامی ".
خب اگر این حاصل شود که " نود هم پیش ماست " و باید حتما " انقلابی " باشد؟ یک کلمه میفرمودید و " اجرای منشور جهانی حقوق بشر" و منظور ادا میشد.

و این مرا بیاد کامنت ها در مقالات مربوط به «فدائیان جهل» میاندازد که بعضی, از طول مقاله درازترند. کی ما خواهیم آموخت که " کم گوی و گزیده گوی چون در - تا زندک تو جهان شود پر". یا بقول آن " زنده یاد " Brevity is the soul of wit .
۵۹٨۵٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ دی ۱٣۹۲