از : محمود از ایران
عنوان : مابه ازاء کمک مالی سرمایه داری به طبقه کارگر ایران چیست؟
منصور اسانلو وقتی در ایران بود و مجالی می یافتیم چه بیدادهائی از سرمایه داری که نمی گفت و چه حرف ها در وصف بهمن ۵۷ به زبان نمی آورد . او می گفت ۵۷ی که بهمن ش تومار سلطنت را درهم پیچید را گرامی بداریم. اما اینکه چگونه یکباره دچار دگردیسی شد و به کمک سلطنت طلبان دل خوش کرد به خودش بازمی گردد. یعنی منصور اسانلو از یاد برده که فریادمی کرد : مگر نه اینکه تمام بلا و آسیب های وارده به کارگران از ناحیه سلطنت پهلوی وابسته به امپریالیسم آمریکا بود که زحمتکشان در ۵۷ سرنگونش کردند.حالا چطوره شده که اعتقاد پیدا کرده سرمایه داری طرفدار کارگر شده آنهم سرمایه داران سلطنت طلب که در ایران عده و عددی نیستند. سلطنت طلبان اگر توان داشتند و در داخل ایران پایگاه اجتماعی ساخته بودند تا حالا کاری کرده بودند و سیستم سیاسی خود را مستقر می کردند. از بعد سرنگونی رژیم محمدرضا شاه عملکرد سلطنت طلبان فراتر از صدور و انتشار بیانیه نرفته و هرگاه هم در صدد برقراری با داخل کشور برآمده اند با مهره هائی نظیر سردار مدحی ها و... روبرو شده اند. منصور با خروج آنچنانی و قرار گرفتن در برابر دوربین تلویون اندیشه در اوان خروج از ایران و اخیرا؛ نشان داد که مهره سوخته ای است. قطعا منصور با همه خدمات سندیکائی مهره سوخته ای است که به سلطنت طلبان چشم امید دوخته ولی گرگ های سرمایه داری هم به کارگران یاری نخواهند رساند و مدتی نخواهد گذشت که آماده دریدن منصور شوند تا نشان دهند که چپ کارگری را به زیر یوغ خود کشیده اند. اما باید اعلان کنم نه هرگز چنین نیست. چپ در منصور خلاصه نمی شود او اگر مبارز بود می بایستی در داخل می ماندزیرا بودن وی در داخل تریبون واقعی ترومطمئن تر از تریبون جهانشاهی شدن می شد.
۶۲۹٨۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹٣
|