از : به توده ای قدیمی
عنوان : رفیق به این مکاره بازار توجه نکن
من به شما تکنیکی ثابت می کنم که پرویز شبستری، زهره افروز، منصوره خاجویی و علی قدیمی (در پای مصاحبه دکتر رئیس دانا) همگی تراوشات ذهنی نام اخیر هستند که متاسفانه گویا بیمار شده است. اگر اخبار روز کامنت من را منعکس نمی کند، خواهشمندم آن را به دوستمان "توده ای قدیمی" برساند.
۶۶۷۴۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱٣۹٣
|
از : توده یی قدیمی
عنوان : چرت!
شرم آور است!
من شخص امیر خسروی را یک بار ملاقات کردم ،در آن زمان او را شخصی متین منطقی و جذب کننده یافتم .
فکر نمیکنم که ایشان چرتی را که آقای شبستری عنوان کرده اند را تایید کنند! .
در ضمن آدرس داده شده در اینتر ننت را نتوانستم پیدا کنم!
۶۶۷٣۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱٣۹٣
|
از : دامون سرخ
عنوان : دوستان اخبار روز!
کجای پست من اشکال داشت که منعکس نکردید.
لطفا با رفع آن اشکالات آن را منعکس کنید. تا این حد به شما اطمینان دارم.
موفق باشید
۶۶۷۲۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱٣۹٣
|
از : دامون سرخ
عنوان : برخورد منصفانه یا "خرده حساب های خاله زنکی"!
خانم زهره افروز!
۱- لطفآ بحث را از موضوه خارج نکنید! مضوع بحث آقای بازرگان و حزب تحت رهبری ایشان است.
۲- انتقاد از دولت موقت و بازرگان تنها از سوی حزب توده صورت نمی گرفت. اکثر نیروهای آرمان خواه چه چپ و چه نیروهای مذهبی (از مجاهدین خلق گرفته تا هم سازمانی های بازرگان مانند حسن حبیبی یا مهندس سحابی) به عملکرد بازرگان و نهضت آزادی انتقاد داشتند. به نکات بسیار بجایی که سایر دوستان (بویژه آقایان جهانی و الهیاری) اشاره کردند، این نکته را اضافه کنم که آقای بازرگان به دنبال تغییرات روبنا یی بود. برعکس چپ و سایر نیروهای انقلابی که به دنبال تغییرات بنیادین و ریشه ای بودند. تغییرات بنیادین خلاف منافع غرب بود. به همین جهت بازرگان به دنبال جلب رضایت قدرت های غربی بویژه امریکا رفت. و برای آنکه به امریکا و غرب نشان دهد که قادر به کنترل شور انقلابی مردم هست و میتواند مانع تعمیق انقلاب شود شعار "انقلاب تمام شد و مردم به خانه ها شان برگردند" را بزبان آورد.
۳- ما همگی (باید حتی اگر چپ نیستیم) با احساس مسئولیت و به ویژه با مطالعه بیشتر وارد بحث شویم. اما شیوه ای که شما در پیش گرفته اید دقیقا در جهت مخدوش کردن بحث است. کنار هم چیدن چند نقل و قول (حال درست یا دستکاری شده) آنهم بدون درنظر گرفتن شرایط آن دوران و ارتباط مستقیم آنها با مسائل مطرح آنروز در بهترین حالت، خاک توهم پاشیدن در چشم نسل جوانی ست که نه تنها خود شاهد مستقیم آن دوران نبوده، بلکه حتی (به برکت فضای بسته حاکم بر کشور) امکان تحقیقی علمی و بی طرفانه هم برایش فراهم است.
تاریخ خود علم است و آموختنی ست و با تصفیه حساب های "خاله زنکی" فرسنگ ها فاصله دارد.
۶۶۷۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱٣۹٣
|
از : پرویز شبستری
عنوان : یکی از اعضای قدیمی حزب توده از لایپزیک آلمان شرقی نقل می کند که ......
در دهه ۶۰ کم کم رفیق کیانوری خود را آماده می کرد تا خمینی حکم نخست وزیری را برای وی بنویسد که جریاناتات حجتیه و موتلفه اسلامی مانع شدند!
سند منتشرنشده: نامه حزب توده ایران به آیتالله خمینی!
مجله "اندیشه پویا" در آخرین شماره خود پرونده مفصلی در خصوص حزب توده ایران منتشر کرده است. در این پرونده متن نامه کمیته مرکزی حزب توده ایران خطاب به آیتالله خمینی که در ژانویه ۱۹۷۹ یک ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ارسال شده، برای اولین بار منتشر شده است. بابک امیرخسروی، عضو سابق کمیته مرکزی حزب توده ایران این نامه را در اختیار مجله "اندیشه پویا" گذاشته است
http://news.gooya.com/politics/archives/۲۰۱۳/۱۱/۱۷۰۹۶۳.php
۶۶۷۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱٣۹٣
|
از : توده یی قدیمی
عنوان : حزب توده ایران پیراهن عثمان!
سال ۵۷ بخشی از حزب توده ایران که طبق آمار آنزمان ۵۰۰ نفر بودند به داخل کشور وارد شدند و با شعار اتحاد و انتقاد شروع به فعالیت نمودند.
که در سال ۶۲ منحل اعلام شدند "آنچه برای حزب هم قابل پیشبینی بود"
طبق آمار ۱۰۰۰۰ نفر توده یی دستگیر شدند.
یعنی در عرض ۵ سال توانستند تقریباً ۲۰ برابر شوند .شاید این ترس حاکمیت را سبب شد .
اینکه درین زمان چه گفتند و چه کردند در اتفاقات این مملکت چندان موثر نبوده است ، توده ستیزان صادق بهتر است که یخه حاکمیت را بگیرند نه حزبی را که به جز هزینه دادن کاری نکرد!
۶۶۷۱۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱٣۹٣
|
از : پروین شکوهی
عنوان : جهت اطلاع دوستان !نهضت آزادی ایران از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نهضت آزادی ایران یک حزب سیاسی ایرانی است که در سال ۱۳۴۰ با جدایی برخی از اعضای مذهبی جبهه ملی ایران و با تاکید بر هویت ایرانی و اسلامی تأسیس شد. هدف آن مبارزه با استبداد و کسب آزادیهای اساسی مبتنی بر ارزشهای اخلاقی و اسلامی بود. این گروه توسط مهدی بازرگان، یدالله سحابی و سید محمود طالقانی پایهگذاری شد.[۱] اولین دبیرکل آن مهدی بازرگان بود که تا هنگام مرگش در سال ۱۳۷۳ رهبری آن را بر عهده داشت و پس از او ابراهیم یزدی به این مقام رسید. نهضت آزادی مخالف حکومت شاه بود. پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، مهدی بازرگان (دبیرکل این حزب)، رئیس دولت موقت جمهوری اسلامی شد. اعضای این حزب در دولت موقت، شورای انقلاب و دوره اول مجلس شورای اسلامی حضور داشتند.
علی شریعتی، مصطفی چمران، ابراهیم یزدی و صادق قطبزاده نهضت آزادی را در خارج از کشور تأسیس کردند.[۱] جمهوری اسلامی این حزب را به رسمیت نمیشناسد و فعالیت آن را در کشور غیرقانونی اعلام کرده است.
۶۶۷۱۶ - تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱٣۹٣
|
از : زهره افروز
عنوان : تلاش حزب توده برای نزدیک شدن به انقلاب اسلامی!
در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حزب توده تلاش کرد به امام خمینی رحمهاللهعلیه نزدیک شود اما نتوانست کاری از پیش ببرد. با این حال در ۲۷ دی ۱۳۵۷ با صدور اعلامیهای، رهبری امام خمینی و تشکیل جمهوری اسلامی ایران را پذیرفت.
صلاحیت رهبران حزب توده مانند «کیانوری» و «محمدعلی عمویی» و برخی دیگر از رهبران و اعضای آن در انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی تایید شد و پس از سالها حضور زیرزمینی توانست دوباره به فعالیت علنی بپردازد، عضوگیری کند و دهها نشریه و انبوهی از کتاب را منتشر کند و بر فضای جامعه تاثیر بگذارد. حزب توده و رهبران آن تلاش بسیاری کردند که به رهبر کبیر جمهوری اسلامی نزدیک شده و اعتماد امام خمینی رحمه الله علیه را جلب کنند. حتی نورالدین کیانوری دبیر اول حزب توده در نشستی در ۲۰ شهریور ۱۳۶۱ اعلام کرد:
تودهای هستم و همراه امام/ ماندگارم که زمان است به کام
آنها همچنین از کاندیداتوری شیخ صادق خلخالی در انتخابات حمایت کردند، زنان را به استفاده از «چادر ضدامپریالیستی» تشویق کردند، و همچنین در مقاطعی حساس از جمله در کودتای نوژه و جنگ ایران و عراق (تا پیش از فتح خرمشهر) به همراهی با جمهوری اسلامی ایران پرداختند.
۶۶۷۰۲ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹٣
|
از : اصغر الهیاری
عنوان : نهضت آزادی را نمی شناسیم.
فکر نکنم آقای رئیس دانا و عموئی با آن همه تجربه و نکته سنجی از
پیشینه بازرگان ، دکتر یدالله سحابی ، یزدی ، مهندس عزت الله سحابی و نهضت آزادی و اسلام سیاسی بی خبر باشند.
و فکر نکنم این آقایان ندانند که چرا مهندس سحابی و چند نفر دیگر بعداز ماجرای گروگان گیری از نهضت آزادی جداشدند. به کدام سمت رفتند؟
واقعا آن جمع اضداد در نهضت آزادی با چه تحلیلی "لیبرال" نامیده شدند؟
نهضت آزادی را باید از قبل از کودتای ۲۸ مرداد شناخت که بعدا در خارج از کشور انجمن اسلامی درست کردند. جدائی آنها از جبهه ملی تاکید بر اسلامی سیاسی بود. با اعلامیه ای علیه اصلاحیه قانون انتخابات در سال ۴۱ برای حق رای زنان رسما به "جنبش " اسلام سیاسی خمینی پیوست.....
چندی پیش در تاریخ ۱۲ بهمن ۹۳ یکی از فعالان نهضت آزادی بنام نادر نوری زاده در اعتراض به تبلیغاتی که در دنیای مجازی برای ابراهیم پزدی صورت گرفته ، مقاله ای نوشت که خوشبختانه در اخبار روز نیز درج گردید.
http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۶۵۰۳۵
مطالعه این مقاله می تواند تصویر بهتری از دسته بندی ها و تضاد های درونی نهضت آزادی درمقطع انقلاب به ما نشان دهد.
این مقاله نشان می دهد که فقط چپ ها از نهضت آزادی نمی نالند بلکه در داخل این تشکیلات نیر ناهنجاری ها کم نبوده است. حال با این اوضاع و احوال بعضی از دوستان تلاش می کنند تا این اشکلات را زیر سبیلی رد کنند تعجب آور است.
بدون شناخت کم و کیف درونی این تشکیلات و اهداف مذهبی سیاسی آن ، فقط بسنده کردن به بعضی مواضع علنی آنها ما را از شناخت این جریان محروم خواهد کرد. در ضمن در فایل شماره ۳۶ انقلاب ۵۷ در بی.بی.سی می توان به صدای بازرگان ، بختیار ، قره باغی ، کاظم جفرودی و چند نفر دیگر گوش کرد که چگونه در روزهای ۲۱ و ۲۲ بهمن وفتی ارتش با اصرار آمریکا ( از زبان مهندس بازرگان ) اعلام بی طرفی می کند نامبردگان در خانه ای در شمیران جمع میشوند. بعداز اطمینان از توافق و سازش ، بدرخواست نظامیان از خمینی می خواهند که با اعلامیه ای از مردم بخواهد که به پادگانها حمله نکنند و به ارتشیان تعرض نکنند. بلافاصله این اعلامیه صادر و موسوی اردبیلی آنرا در رادیو می خواند. بازرگان نیز به اداره رادیو میرود و اعلامیه جداگانه ای میخواند. دولت بختیار سقوط می کند. دکتر بختیار در بعداز ظهر ۲۲ بهمن کاخ نخست وزیری را ترک و به مخفیگاه خود می رود از آنجا در تماس با خانه ی شمیران بود.. همه چیز دال بر نقش تعیین کننده بازرگان و سحابی در مداکرات با مقامات نظامی و امنیتی حکومت شاهنشاهی و امریکا داشته است.
۶۶۷۰۰ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹٣
|
از : ابوالفضل قادری
عنوان : آیا یک ضد کمونیست میتواند مدرن باشد؟
خانم خاجویی٬
بهتر می بود که پیش از ابراز نظر پرخاشگرانه٬ نظرات سایر دوستان (مثل صمد جهانی) را با دقت بیشتری میخواندید.
به اعتقاد بنده بازرگان نه تنها مدرن نبود بلکه اگر از خمینی مرتجع تر نبود در همان سطح مرتجع بود. از شما تمنا میکنم که به کتب ایشان پیرامون مسائل آسمانی همچون معاد٬ نبوت و ... مراجعه کنید تا ببینید ایشان چقدر مدرن بوده اند.
۶۶۶۹۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹٣
|
از : منصوره خاجوئی
عنوان : شرکت در مبارزه ضد امپریالیستی خط امام که بعدها دکتر ابراهیم یزدی بدرستی گفت:خمینی با گروگان گیری سفارت امریکا چپ را فریب داد....
هر مسلمان واقعی به ناگزیر برابر دستورات قرآن ضد کمونیست هست!بازرگان یک ضد کمونیست مدرن بود اما خمینی یک ضد کمونیست مرتجع تر بود! بازرگان در موضع گیری های غلط خود ،بسیاری از نیروهای سیاسی را از خود دور ساخت! همانطوریکه که از صفت دولت بازرگان بر می آمد او یک دوره موقت را هدایت می کرد و بازرگان ـ اصلا به خود امیدی نداشت!اماخطای حزب توده در این بود که در وحشت از مهدی بازرگان لیبرال و هوادار غرب به دامان خمینی ضد امپریالیست و ضد اتحاد شوروی کشانده شد که حزب توده در این روش ارتجاعی همه دار و ندار خود را قربانی کرد و خود را بی حیثیت کرد و اینک بدنبال همان نهضت آزادی به رهبری ابراهیم یزدی می دود که تراژدی به اوج خود رسانده هست!
۶۶۶۹۰ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹٣
|
از : توده یی قدیمی
عنوان : بهتر است آب به آسیاب حاکمان نریزیم!
آقای حسینی دوران عوض شده و از این جهت حق دارید که دوباره تودهییها دخالت میکنند.
نه تنها تودهییها دخالت میکنند بلکه همه جریانات قبلی از مجاهدین گرفته تا مایویستها و فداییان و رنگهای متفاوت... دیگر.
ولی همه ترجبهه ذلالت بار حکومت اسلامی را در تربه دارند و هزینه بالایی پرداخته اند شاید و حتما دوباره خطاهایی صورت بگیرد که میگیرد چونکه مبارزه راهی سنگلاخ است و پیکنیک قابل محاسبه یی نیست!
آنچه امروز صحیح است اتحاد علیه دیکتاتوری دینی است که صورت گرفته و منسجم خواهد شد.
۶۶۶٨۴ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣۹٣
|
از : صمد جهانی
عنوان : یکی از ریشه های سرکوب خونین جنبش چپ را باید در عملکرد دولت موقت دانست
با در نظرداشت این واقعیات که:
۱- ارتباط "دوستانه" آقایان بازرگان، ابراهیم یزدی و عباس امیر انتظام با ریچارد کاتم کارمند سازمان جاسوسی سیا آن هم از سال ها پیش از پیروزی انقلاب و مشورت های دوجانبه با وی (خط گیری و خط دهی)، کاتم فردی است که در جریان کودتای بیست و هشت مرداد نیز نقش فعالی در جوسازی علیه حزب توده ایران داشته (حتی اگر آنها وی را نه بعنوان جاسوس که بعنوان "سیاستمدارِ خوش روِ" ذی نفوذ می پنداشتند)
۲- تصمیم به حفظ بخش چپ ساواک و ضد اطلاعات و حفظ مراکز تجسسی در برابر سفارت خانه های خارجی (از هندوستان گرفته تا شوروی) برای پرونده سازی های آتی برای مخالفان
۳- فریاد بازرگان مبنی بر "پایان انقلاب" برای پیش گیری از تعمیق انقلاب، بقیمت تحمل انشعاب نیروهای خوش نام (همانند مهندس سحابی و ... ) از نهضت آزادی
۴- تلاش برای ممانعت از فعالیت های نیروهای چپ از استناد به قانون اساسی نظام ساقط شده تا گسیل هم حزبی آدم خواری چون چمران به کردستان و ...(این لیست را می توان همچنان می توان ادامه داد)،
می بایست هر انسان با وجدانی متوجه می شد که آقای بازرگان و تشکیلاتش نه تنها دمکرات نبوده اند بلکه انحصارطلبانی بودند که رسالت خود را در مبارزه با چپ حتی به قیمت سازش با دشمنان داخلی و خارجی انقلاب می دانستند. انقلابی که آنها از فردای پیروزی ترمز آن را می کشیدند تا مبادا عمق بیشتری گرفته و منافع ایشان و سرمایه داری تحت کفالت ایشان نیز بخطر بیفتد.
تعجب من از سوپر انقلابی هایی ست که در صدد بت سازی از افرادی هستند که دارای افکار مذهبی در حد اعلا راکد و سیاه و افکار سیاسی واپسگرایانه بوده اند.
۶۶۶۷۷ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣۹٣
|
از : مهدی حسینی
عنوان : مواضع ضد و نقیض کی به پایان میرسد؟
گفتگوی آقای رییس دانا و نوشته آقای طاهری در بالا نشان داد که اگر صد بار دیگر هم در ایران انقلاب شود بازهم حزب توده با نادرست ترین سیاستها برای به شکست رساندن انقلاب تلاش می کنند.
البته موضع آقای رییس دانا ظاهراً همیشه پر پیچ و خم است. ایشان در دهه هفتاد که با دوستان ملی ـ مذهبی مشترکا کاندیدا شدند یار غار ملی مذهبی ها و همکار ثابت مجله ایران فردا بود و معلوم نیست چرا در آن مقطع چنین مواضعی نمی گرفتند. اکنون که پا به سن گذاشته اند حزب طراز نوین طبقه کارگر را پیدا کردند و به قول آقای طاهری همان حرفهایی را می زند که آقای محمدعلی عمویی می زند و از سیاستهای این حزب آن هم در مقطعی دفاع می کنند که زمینه ساز سیاهترین سالهای یک قرن اخیر در ایران یعنی سرکوب دهشتناک دهه شصت بود.
آقای رییس دانا در مقاطعی با نگارش مقاله ها و ارائه سخنرانی ها آبرویی در چپ داخل کشور برای خود مهیا کردند و حق شان هم بود. متاسفانه در سال ۱۳۸۸ در برابر جنبش ضد استبدادی موضع گرفتند (درست مانند موضع رفقای حزبی شان درباره سرکوب سال ۱۳۶۰) و بسیاری را از خود دلسرد کردند. با این حال، موضع شجاعانه شان درباره سیاست هدفمندسازی یارانه ها بازهم به ایشان وجهه ای در میان چپ ایران داد. امیدوارم موضع گیری های اخیر سبب نشود که برای کسب خرده آبرویی در میان نیروهای مترقی و دموکرات و چپ بازهم ناگزیر از هزینه سنگینی بشوند!
۶۶۶۷۰ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣۹٣
|
از : حمید کاویانی
عنوان : راست و نرمش دانایانه
با نکات مطرح شده در مقاله آقای طاهری موافقم و فکر میکنم نظر آقای دکتر فریبرز رءیس دانا در مورد همکاری چپ با بازرگان را نباید انتزاعی دید. این جا یک چراغ سبز به دولت نولیبرال روحانی در کار است. فراموش نکنیم که رییس دانا و دوستانش مدتهاست که از سیاست های وزیر اقتصاد روحانی دفاع می کنند و جناب دکتر در مصاحبه با آرمان روابط عمومی سیاستهای آقای طبیب نیا را تشویق کرده بود. باری موضع جدید جناب دکتر نوعی تقابل با جناح محافظه کار و نرمش قهرمانانه در برابر دولت محترم و معتدل و مدبر روحانی است و خوب است که دوستان ایشان در اخبار روز بی جهت از این مواضع ضد کمونیستی و ضد چپ دفاع نکنند. بحث تمام.
۶۶۶۶٨ - تاریخ انتشار : ۲۲ بهمن ۱٣۹٣
|