از : امیر ایرانی
عنوان : سخنی بایک هموطن
گواهی تاریخ اینست که ایرانیان گذشته ای همانند داشته اند و یافتن همانندی نیز بسیار آسان است . پدران و مادران ما در حدود صد وچند سال پیش پی برده بودند که رهائی از استبدادِ فردی و استبدادهای دیگر چاره کار برای تغییر شرایط و پیشبرد امور کشور است ودر راستای تحقق رهائی نیز تلاشهایی را داشته اند و در دوره هایی موفقیتهایی را هر چند محدود ،بدست می آوردند. اما متاسفانه در دورانی که نیاز به همراهی بوده، گروه هایی با مطرح کردن خواسته های محدود درمناطقی خاص و نواختن سازی دگر ، خواسته ویا ناخواسته سبب ساز احیاگریِ استبداد ویا تثبیت آن می شدند که یافتن نمونه های تاریخی برای پی جویان حقیقت چندان دشوار نخواهد بود.:::: باید گفت: پذیرش اینکه،چون ایرانیان دارای گذشته ای متفاوت بودند سپس آینده ای متفاوت خواهند داشت ویا باید داشته باشند. می تواند پذیرش بسیار مخرب و ویرانگی باشد چون هر کس می تواند خود را دراین فرض قرار دهد ویا خود را مصداق این فرض بداند .سپس حکم دلخواه خود را طلب کند .این استدلال، استدلالی خواهد بود که بدنبالش هرج ومرج و ویرانگریست و هر کس می تواند آنرا توجیه گر اقدامات نسنجیده ومأمورانه خویش کند.و در این مورد تجربیات تاریخی به ما گفته، این نوع تفکرات در خدمت احیای استبداد ویا تثبیت استبداد بوده و خواهد بود!.:: در رابطه با حاکمیت فعلی بر سرزمین ایران، جالبست بدانیم: یکی از ترفندهای آن، مخالفت با هر نوع تشکل سراسری است. چون او می داند روح ملی سراسری ایرانی می تواند ویرانگر هر نوع تفکر استبدادی باشد. و با توجه به شناختی که از شرایط ایران و ایجاد کلان شهرهای در آمیخته از مردمان و نوع زیست جمعی شهروندی در ایران که بوجود آمده، دارد! از بابت مطرح شدن تفکراتِ گریز از مرکز چندان نگران نیست . البته او می داند این نوع تفکرات ، ایذاء گر هستند اما ایذائی که چندان تعیین کننده نیست و حتی آنان با اقداماتشان هرز برندهء نیروهای بالندهء مبارزِ آن مناطق هم می شوند که این اقدام به ظاهر گریز از مرکز ، بنوعی در خدمت استبداد قرار می گیرد .
۶٨۷۵۵ - تاریخ انتشار : ۱٨ خرداد ۱٣۹۴
|