عنوان : گسست در میان ما، پهنای فرار رهزنان و تبهکاران است
هم میهن گرامی آقای تقی روزبه:
نوشتار شما دیدگاهی همه سو نگر را در این زمینه پیش روی همگان می گذارد. شایسته است که همه ی کوشندگان راه آزادی, استقلال و عدالت اجتماعی ضمن پایبندی به اصول انسانی خویش و تبلیغ و ترویج پیگیرانه آنها, گسترش هر چه بیشتر صفوف مخالفان در برابر حکومت ویرانگر اسلامی را بعنوان وظیفه ای حیاتی در برنامه خود بگنجانند. درین راستا, انتظار میرود که نیروهای چپ روی عمومی ترین خواسته های دمکراتیک این مرحله (بدون از پیش تعیین کردن شکل تحول) توافق کرده, و با رویهم نهادن نیروهای پراکنده خود, اتحاد فراگیر چپ این گرانیگاه گمشده ی جنبش دمکراتیک را پدید آورند.
۷٣۹۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : تفاوت زیادی است بین مردم معمولی و مزدوران رژیم
با عرض سلام خدمت آقای روزبه. مطمنا افرادی بودند که فریب این رژیم جنایتکار را خوردند و اکنون به اشتباه خود پی برده اند و نباید حمایت آنها از رژِیم را که ناشی از توهمات و نادانی آنها بوده است را اکنون مانع پیوستن آنها به جنبش مردمی دانست اما حساب مزدوران رژیم و تبهکاران را باید جدا کرد و لزومی ندارد که هر سگ کثیفی را به صرف جدایی آنها از رژیم با آغوش باز استقبال کرد. بگذار این آدمکشان هرگز با ما همراه نشوند زیرا جنبش عدالتخواهانه مردم ایران لازم دارد که تصفیه حساب های را با این تبهکاران بکند. ضرب المثلی هست که بلاخره گذر پوست به دباخانه می افتد. ما منتظر این پوست انداخته ها و پوست کلفت های رژیم خواهیم بود! آنها از عاقبت سیاهی که در استقبال آنها هست یا آگاه هستند و یا شوکه خواهند شد!
۷٣۹۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ فروردين ۱٣۹۵       

عنوان : زبان تحقیر و تبعیض باید نقد شود
با جناب روزبه در برخی از نکاتی که اشاره کرده اند موافق هستم: ۱) جنبش دادخواهی به حسب طبیعت هر جنبش اجتماعی رو به گسترش شامل طیفی از نگاه ها و گرایش های سیاسی و اجتماعی است و لازم است این مسئله به رسمیت شناخته شود (البته و به همین دلیل عنوان "دادخواهی اصیل" برایم نامانوس است)؛ ۲) بخش مهمی از مردم و بخشی از نیروهای سیاسی جمهوری اسلامی به تدریج هم دلانه تر به جنبش دادخواهی می پردازند و این نکته لازم است مورد توجه و پشتیبانی قرار گیرد؛ ۳) نیروهای سیاسی و اجتماعی مختلف به سبک و سیاق خود و با استفاده از ادبیاتی که مورد پسند آنان است به دادخواهی خواهند پرداخت.
اما گمان می کنم که این نکات به این معنی نیست که ما زبان مورد استفاده در جنبش دادخواهی را نباید مورد نقد قرار ندهیم. زبانی که تحقیر و تبعیض در آن وجود داشته باشد باید نقد شود، هر چند این زبان، زبان طبیعی و متداول یک گروه و جریان سیاسی و اجتماعی باشد.
در ضمن نباید از اینکه کسانی بگویند پیش کسوت ان بر تازه واردین الویت دارند و این موضوع را دستمایه تحقیر و تبعیض قرار دهند، بی تفاوت گذشت. ولی این بدان معنی نیست که از تاکید بر تاریخ جنبش دادخواهی پرهیز نمائیم. تاریخ جنبش دادخواهی و تلاش هائی که در این زمینه انجام شده است، دارای اهمیت اساسی در پیشبرد و درک ضعف ها و نکات قوت آن است.
در ضمن من بر اینکه اطلاعات مربوط به قربانیان به درستی گفته شود حساس هستم. این نشانه احترام به آن فرد است.
علاوه بر همه این ها، شلخته و سرسری نویسی باید مورد نقد قرار گیرد و به آن اشاره شود.
در انتها، نقد، اگر حسن نیتی وجود داشته باشد، قاعدتا باید سبب همدلی بیشتر می شود.
۷٣۹۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱٣۹۵