امانوئل ماکرون رئیس جمهوری فرانسه شد
•
امانوئل ماکرون با نزدیک به ۶۶ درصد آراء به ریاست جمهوری فرانسه برگزیده شد. عمده رای دهندگان ماکرون به شبکه های نظر سنجی گفته اند رای آنان به ماکرون، نه انتخاب وی بلکه رای علیه مارین لوپن است
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۷ ارديبهشت ۱٣۹۶ -
۷ می ۲۰۱۷
امانوئل ماکرونِ ٣٩ ساله در مقابل مارین لوپن به ریاست جمهوری فرانسه رسید. او هشتمین رئیس جمهوری فرانسه در نظام "جمهوری پنجم" است که بعد از جنگ جهانی دوم در سال ١٩۵٨، تأسیس شد.
بخش فارسی رادیو فرانسه در گزارش خود در باره انتخاب ماکرون نوشته است:تمامی نظرسنجیها پیروزی امانوئل ماکرون را پیشبینی کرده بودند. به نظر میرسد که بخش قابل توجهی از فرانسویان با بیمیلی و فقط برای ممانعت از پیروزی مارین لوپن به امانوئل ماکرون رأی داده باشند. تعداد صاحبان رای که در این انتخابات شرکت نکردند، نسبت به دورههای قبل بیشتر است.
امسال بعد از این که دور اول انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و از یازده کاندیدای اولیه، مارین لوپن و امانوئل ماکرون به دور دوم رسیدند، هیچیک از نظرسنجیها، احتمال برنده شدن خانم لوپن را زیاد نمیدانستند.
با اینحال بی میلی مردم به رای دادن در این دوره جلب توجه کرد. بر اساس آخرین آمار، بیش از ٢۵درصد صاحبان رای در دور دوم انتخابات شرکت نکردهاند.
بدین ترتیب جوانی که تجربهی حرفهای سیاسیاش از پنج سال بیشتر نیست، بالاترین مسئولیت ششمین قدرت اقتصادی و نظامی جهان را در دست میگیرد.
موفقیت ماکرون را برخی فقط نتیجهی "خوش شانسی" میدانند و برخی دیگر فرجام طرحی که قدم به قدم از سوی "محافل مالی بینالمللی" پیاده شده است.
گذشته از شایعات و حدسهای عجولانه، ریاست جمهوری ماکرون را باید حاصل شرایط کلی دانست. فرانسویها سالهاست که تلخکامی سیاسی خود را به رخ میکشند و آن را در نحوهی رای دادن ابراز میکنند.
حداقل چندین دهه است که سرشت نظام سیاسی فرانسه دو حزبی بوده: یک حزب کم و بیش راست و یک حزب کم و بیش چپ. قدرت، پیوسته در میان این دو قطب تقسیم یا دست به دست شده است.
اما امانوئل ماکرون با وجود بیتجربگی، در "موقعشناسی" یا به قولی دیگر در"فرصتطلبی" بسیار هوشمندانه عمل کرد و خود را بین دو حزب قرار داد. او بعد از گذراندن چند سال زیر سایِهی فرانسوا هولاند - ابتدا به عنوان مشاور و سپس در مقام وزیر- ناگهان خود را از دولت سوسیالیست بیرون کشید و سپس جنبش سیاسی مستقل خود موسوم به "در حرکت" را ایجاد کرد. این چرخش سیاسی که در آغاز ناشیانه و فرصتطلبانه تلقی میشد، بعد از چند ماه کارآیی خود را نشان داد.
پس از آن رویدادهای غافلگیرکننده کم نبود. نخست، فرانسوا هولاند اعلام کرد که برای دور بعدی کاندیدا نخواهد بود. سپس، برای نخستین بار هر دو حزب اصلی، نامزد خود را با توسل به انتخابات مقدماتی درون حزبی برگزیدند.
در جناح راست، نامزدی که بیش از همه روی او حساب میشد یعنی آلن ژوپه حذف شد و فرانسوا فیون باقی ماند که بعداً گرفتار پروندههای سوءاستفادهی مالی شد و سخت ضربه خورد.
در حزب سوسیالیست نیز نامزد جوان، بنوآ آمون برگزیده شد و کسانی مثل مانوئل والس، نخست وزیر پیشین حذف شدند.
اما غافلگیری بعدی، دور اول انتخابات ریاست جمهوری بود. برای اولین بار دو نامزد دو حزب بزرگ راست و چپ حذف شدند و ماکرون که خود را در لحظه ی مناسب میان دو گرایش اصلی قرار داده بود و همچنین مارین لوپن، نامزد راست افراطی برای رقابت باقی ماندند.
از اینجا به بعد، با توجه به ترس و اکراه و گاه انزجار تاریخی بخش بزرگی از فرانسویان در قبال راست افراطی، پیروزی ماکرون تقریباً بدیهی بود.
بی.بی سی فارسی با اشاره به توجه مردم سایر کشورها نسبت به نتیجه نهایی انتخابات فرانسه نوشته است: انتخابات این دوره ریاست جمهوری فرانسه با دقت در کشورهای دنیا پیگیری شد و همگان میخواستند ببینند آیا یکی از مهمترین دمکراسیهای غربی هم با تکان سیاسی روبرو خواهد شد و نامزدی مخالف ارزشهای لیبرال و نظام سیاسی مستقر به ریاست جمهوری خواهد رسید یا نه.
پس از دور اول انتخابات، تمام نامزدهای عمده از طرفداران خود و مردم فرانسه خواستند که به امانوئل مکرون رای دهند و مانع ریاست جمهوری فرانسه شوند.
اما رایدهندگانی که هیچیک از دو نامزد را مناسب نمیدانستند، بخصوص کسانی که به ژان لوک ملانشون نامزد چپگرا رای داده بودند- انتخابات را تحریم کرده یا گفته بودند که رای سفید به صندوق خواهند انداخت.
ژان لوک ملانشون با انتقاد از هر دو نامزد از هیچ یک اعلام حمایت نکرد و فقط گفت که به مارین لوپن رای نخواهد داد. نتیجه اولیه نشان میدهد که خانم لوپن نتوانسته رای چندان زیادی را بعد از دور اول به آرا خود اضافه کند.
به زودی انتخابات پارلمانی در فرانسه برگزارمی شود و ائتلافی که در جریان انتخابات ریاست جمهوری برای جلوگیری از پیروزی مارین لوپن نماینده راست افراطی شکل گرفت، چهره و آرایش دیگری به خود می گیرد و هریک از نیروها با رای متناسب با نفوذ اجتماعی خود برآمد می کنند.
|