به بازی رئال و بارسلونا رسیده ایم
بزرگترین جشن فوتبالی دنیا؛ ای کاش هوادار هیچکدام نبودیم
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
۱ دی ۱٣۹۶ -
۲۲ دسامبر ۲۰۱۷
اخبار روز - بخش ورزشی: از هفته بیست و نهم رقابتهای لالیگا شنبه رئال در مادرید میزبان بارسلونا است و ال کلاسیکو دیگری برگزار می شود. دو تیمی که با ستارگان بیشمارشان و در صدر آنان لیونل مسی و کریستینا رونالدو یکی از با کیفیت ترین بازهای باشگاهی و اغراق نیست اگر گفته شود جهانی را برگزار می کنند. این دیدار، به خاطر حضور گرانقیمتترین ستارههای فوتبال جهان، گرانترین دربی در دنیا نیز محسوب میشود. براساس اعلام آس، آنگونه که حدس زده میشود، ۱۱ بازیکنی که توسط زینالدین زیدان، سرمربی کهکشانیها برای این دوئل اعلام میشود، ارزشی بالغ بر ۵۰۳ میلیون یورو دارند. همچنین ارزش ۱۱ بازیکن ترکیب اصلی کاتالانها برای این نبرد حیثیتی بالغ بر ۴۸۰ میلیون یورو خواهد بود. به این ترتیب وقتی ۲۲ بازیکن دو تیم وارد چمن ورزشگاه شوند و بخواهند نبرد دیگری را آغاز و تجربه کنند، در واقع حدود هزار میلیون یورو در مستطیل سبز حاضر خواهند بود. این نشریه به ارزشگذاری که توسط سایت ترانسفرمارکت انجام شده، استناد کرده و رئال را تیم گرانتر میدان معرفی کرده است. این نشریه در سایت حود نیز در گزارشی با مقایسه آمار دو تیم بارسلونا و رئال مادرید مدعی شده برای الکلاسیکو شاگردان والورده شانس بهتری برای رسیدن به پیروزی دارند. نشریه مادریدی آس در گزارشی مدعی شده تیم فوتبال بارسلونا در دیدار روز شنبه در برنابئو در حالی به مصاف رئال مادرید میرود که آمار بسیار مناسبتری نسبت به رقیب دیرینه خود دارد.
تیم ارنستو والورده از نظر آمار تهاجمی کاملا به حریف برتری دارد، هم در تعداد گلهای زده و هم شوتهای تاثیرگذار. در رقابتهای این فصل لالیگا بارسلونا از ۱۹۵ شوت ۴۲ گل زده و رئال مادرید از ۲۲۱ شوت ۳۰ گل. در واقع بارسا مقابل دروازه حریفان تاثیرگذارتر کار کرده و از ۴.۶ شوت یکی به گل تبدیل شده است و در مقابل رئال از هر ۷.۳ شوت یکی را وارد دروازه کرده است.
از یک جنبه دیگر تهاجمی هم آبی و اناریها برتری دارند. این تیم نسبت به رقیب مادرید از نظر تعداد پاسهای سالم هم بهتر کار کرده است. ۱۰ هزار و ۵۷۶ در مقایسه با ۸ هزار و ۸۵۲. همچنین در مالکیت توپ برتری ۶۴.۱۱ به ۶۲.۳ دارد.
در برخی جنبههای دفاعی البته رئال اوضاعی بهتر دارد. این تیم کرنرهای کمتری به حریف داده، ۴۹ به ۶۱، شوتهای کمتری به سمت دروازهاش زده شده که داخل چارچوب باشد، ۱۷ به ۵۲ و در نهایت قطع توپهایش هم از بارسا بیشتر است. البته که در الکلاسیکوها نگاهها روی لیونل مسی و کریستیانو رونالدو است. در برنابئو ستاره آرژانتینی از نظر گلزنی بسیار بهتر کار کرده و ۱۴ بر ۴ از رقیب پرتغالی پیش است.
در بررسی وضعیت دو فوق ستاره هر دو تیم آمار و ارقام نشان می دهند مسی با کسب ۵۵ عنوان تیمی و فردی بهتر از رونالدو کار کرده است. رونالدو در کل دوران حرفه ایش، ۵۳ عنوان کسب کرده است. مسی با کسب ۳۲ عنوان تیمی، بهتر از رونالدویی بوده که ۲۷ عنوان تیمی کسب کرده است. اما رونالدو ۲۶ افتخار فردی فتح کرده که بیشتر از مسی با ۲۳ عنوان است.
مسی هشت بار قهرمان لیگ شده ولی رونالدو ۵ بار قهرمان لیگ شده که فقط دو مورد آن در لالیگا بوده است. هر دو ستاره ۵ عنوان توپ طلا را دارند، و ۴ بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شده اند. در جام حذفی هم مسی ۵ بار به موفقیت رسیده ولی رونالدو دو بار جام حذفی اسپانیا را برده و یک بار هم اف ای کاپ را فتح کرده است. هر دو بازیکن ۴ بار کفش طلا را فتح کرده اند و مهمترین تفاوت این دو در عرصه ملی، قهرمانی رونالدو با پرتغال در یورو ۲۰۱۶ است. اما مسی تنها در المپیک با تیم ملی کشورش افتخارآفرینی کرده است.
حسرت های یک فوتبال نویس
چرا نمی توان از تماشای ال کلاسیکو لذت برد؟
به بازی رئال و بارسلونا رسیده ایم؛ بزرگترین جشن فوتبالی دنیا. ای کاش هوادار هیچکدام نبودیم.
اطمینان دارم که اگر این مطلب را می خوانید، بدون شک از هواداران درجه یک فوتبال هستید، یا حداقل از تماشای آن لذت می برید و به شما انرژی و انگیزه تزریق می کند.
به رئال مادرید-بارسا یا همان ال کلاسیکو رسیده ایم. به دوئل مسی و رونالدو. به جشن فوتبالی که هواداران عادی فوتبال و هوادارانی که به هیچ یک از دو تیم علاقه ای ندارند، بسیار بیشتر از تماشایش لذت می برند.
بیاید صادق باشیم. ما هواداران رئال و بارسا، روزهای پراسترسی را پیش از ال کلاسیکو و در جریان آن تجربه می کنیم. ما تنها کسانی هستیم که هنگام تماشای این بازی رنج می کشیم؛ از بهترین بازی دنیا؛ در حالی که هواداران تیم های دیگر، با آسودگی خاطر این بازی را تماشا کرده و از دیدنش لذتی واقعی می برند. هوادارانی که برای شان مهم نیست چه تیمی برنده و چه تیمی بازنده می شوند.
به شخصه به یاد دارم جدال های کلاسیک بوستون سلتیک و لیکرز در NBA را که چقدر از تماشای شان کیف می کردم؛ چون برای من مهم نبود که لری برد برنده می شود یا مجیک جانسون.
تماشای آن بازی ها برای من مثل گوش دادن به موسیقی فرانک سیناترا یا خواندن کتاب های هرمان ملویل بود. با تمام وجود دوست دارم که روزی همین حس را هنگام تماشای ال کلاسیکو هم تجربه کنم. از هر گل و حرکت زیبا به وجد بیایم و شادی کنم و به هیجان بیایم. به گونه ای که انگار آخرین ۹۰ دقیقه زندگی ام را تجربه می کنم. چقدر زیباست تماشای یک ال کلاسیکو بدون اینکه نتیجه اش برایت مهم باشد.
اگر خبرنگار و فوتبال نویس باشید و ال کلاسیکو جزئی از کار شما، شرایط سخت تر نیز خواهد شد. ٣۰ سال است که هم از جنبه هواداری و هم شغلی، هیچ لذتی حقیقی از تماشای ال کلاسیکو نبرده ام. مدت هاست که در حسرت تماشای این بازی در خانه و یا همراه دوستانم در یک کافه هستم.
لیورپول-یونایتد، یووه-اینتر و بایرن-دورتموند های زیادی را به شکل دلخواهم در خانه و یا با دوستان تماشا کرده ام ولی می دانید؛ هرگز نمی توان این دیدارهای بزرگ را با ال کلاسیکو مقایسه کرد.
هرگز حسی همچون ال کلاسیکو به شما منتقل نمی شود. هیچ دیداری با بارسلونا-رئال قابل قیاس نیست. هنوز نمی دانیم که تجربه تماشای یک ال کلاسیکو چقدر گرانبهاست.
کلام آخر؛ هیچ چیز برای یک ال کلاسیکو، مهم تر از احترام متقابل نیست. معتقدم بارسا باید به خاطر قهرمانی رئال در جام باشگاه های جهان، گارد افتخار تشکیل دهد. این کار حداقل تا زمانی که رئال به آن نگاهی تحقیر آمیز نداشته باشد، پذیرفتنی است. به استقبال یک دیدار پراسترس و زجرآور دیگر می رویم.
سانتی خیمنز: مدیر بخش بارسلونای نشریه آس
ترجمه: رضا سیف - ورزش سه
|