• بیژن قلوزی کارگر کارخانه اسفالت کامیاران که از روز ۱۹ بهمن با سوختگی ۸۰ درصدی با مرگ وزندگی دست و پنجه نرم میکرد در شب ۲۱ بهمن در بیمارستان جان باخت ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٣ بهمن ۱٣۹۶ -  ۱۲ فوريه ۲۰۱٨

بیژن قلوزی کارگر کارخانه اسفالت کامیاران که از روز ۱۹ بهمن با سوختگی ٨۰ درصدی با مرگ وزندگی دست و پنجه نرم میکرد در شب ۲۱ بهمن در بیمارستان جان باخت و دیروز ۲۲ بهمن به زادگاهش شهر کامیاران منتقل و قرار است امروز به خاک سپرده شود.

به گزارش اتحادیه ی آزاد کارگران ایران، بیژن قلوزی ۴۵ ساله با بیش از ۲٣ سال سابقه کار، ۱۱ ماه حقوق معوقه، مستاجر و دارای ۵ فرزند در روز ۱۹ بهمن ماه برای تهیه مخارج ازدواج اولین دخترش به تنگنای مالی دچار میشود و به همین دلیل برای گرفتن حقوق های معوقه اش که ۱۱ ماه توسط کارفرما به تاخیر افتاده بود به دفتر وی می رود اما ساعتی بعد پیکر سوخته بیژن از دفتر کارفرما به بیمارستان توحید سنندج منتقل میشود. اینکه در دفتر کارفرما چه گذشت، کسی نمیداند و هنوز این مسئله روشن نشده است.

چیزی که در این میان روشن است این است که بیژن قلوزی با دست خالی و با درخواست دریافت دستمزدهای معوقه اش وارد دفتر کارفرما شده است. کارگران این کارخانه میگویند کارفرما گالون بنزینی را که در دفترش بوده است را با پا به سمت بیژن هول داده و باعث آتش گرفتن وی شده است و کارفرما میگوید خود او خودسوزی کرده است.

چیزی که واقعیت دارد فاجعه آشکار و عیان از جرم و جنایتی نابخشودنی توسط کارفرمایانی است که ماهها حقوق کارگران را به گرو میگیرند و قائل به هیچ زمان معینی برای پرداخت آن نیستند و آن هنگام که کارگران کارد به استخوانشان میرسد و دستمزدهای معوقه خود را طلب میکنند یا با یگان ویژه و سرکوب و زندان و دادگاه مواجه میشوند، یا در نتیجه فشارهای اقتصادی و معیشتی دست به خودکشی میزنند و یا همچون بیژن قلوزی با تنی سالم وارد دفتر کارفرما شده و پیکر نیمه جانشان روانه بیمارستان میشود.

اتحادیه ی آزاد کارگران در اطلاعیه ی خود نوشته است: بیژن قلوزی یکی از صدها و هزاران قربانی سیستمی ضد انسانی است که در آن میلیونها کارگر پس از ماهها کار و زحمت، تازه باید وارد میدان جنگی نابرابر و خطرناک برای دریافت دسترنج شان بشوند. در این سیستم قانون و دادگاه و پلیس و نیروی امنیتی، نگهبان منافع مشتی دزد و غارتگر، و یار و یاور آنان برای وادار کردن ما کارگران با شکم گرسنه و با دستمزدهای چندین برابر زیر خط فقر است.
مرگ بیژن، آنهم در روند خواست دریافت ۱۱ ماه دستمزد معوقه اش، بار دیگر نشان داد ما کارگران هیچ راهی جز اتکا به نیروی متحد خود و مبارزه ای سراسری برای پایان دادن به وضعیت فلاکتبار موجود نداریم.