اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲٨ دی ۱٣۹۷ -  ۱٨ ژانويه ۲۰۱۹

پس از انتشار بیانیه مشترک چهار سازمان سیاسی تحت عنوان "ایجاد جمهوری متکی بر آرای آزاد آحاد مردم ایران، نیاز مبرم ملی است*" چند روزیست که فضای مجازی سرشار از نظرات مثبت و منفی در مورد ائتلاف این چهار حزب و سازمان جمهوری خواه شده است. این گروه های سیاسی عبارتند از: اتحاد جمهوریخواهان ایران، حزب چپ ایران (فدایی)، سازمانهای جبهه ملی ایران در خارج از کشور و همبستگی جمهوریخواهان ایران. برخی این ائتلاف را نامیمون و به زیان جنبش ملی میدانند و گروهی هم از آن به فرخندگی یاد میکنند.

مسلم است که برای نجات ایران از نکبت حکومت دزد و خونخوار اسلامی به اراده ملی و ائتلاف فراگیر نیاز است، اما به نظر نمی رسد بیانه مشترک این چهار سازمان سیاسی شالوده آن ائتلاف ملی باشد.
بیانیه شروع خوبی در تعریف جمهوری خواهی عرفی ـ سکولار دارد که بارقه ای از امید است. اما در ادامه از صورت بندی های شتاب زده و ساده انگارانه ای حکایت می کند که با نادیده انگاشتن تمایزهای هویتی و سوابق تاریخی به دنبال اتحاد همگان هستند تا مقدمه ای باشد برای نفی کامل طرفداران پادشاهی پارلمانی و …
گویی نویسندگان بیانیه مشترک خود را تافته جدا بافته میدانند و هنوز که نه به دار است و نه به بار خود را وارث آینده ایران میدانند.
اما کمی پایین تر تناقض بیانیه مشترک آنجا آشکار می شود که صحبت از پذیرش رای نهائی مردم است!!
باید از چهار گروه موتلفه پرسید شما که امروز حتی حاضر نیستید با طرفداران پادشاهی پارلمانی بر سر براندازی نظام فاسد حاکم ائتلاف کنید، اگر فردا رای مردم بر نوع نظام دموکراسی پادشاهی بود چه می کنید؟

نکته بحث برانگیر و مهمتر موضع گیری ملایم بیانیه مشترک در مورد نظام اسلامی حاکم است.
مخالفت با مدل "ولائی" نظام بیانگر باور به نفی نظام جمهوری اسلامی در کلیت آن نمی باشد و ایجاد شبهه می کند که گویا چهار گروه موتلف مخالفتی با جمهوری اسلامی بدون ولایت فقیه ندارند.
همچنین امضا کنندگان بیانیه مشترک در حالی به بیان مخالفت با هر گونه حاکمیت "ولائی" پرداخته اند که سیاست رسمی یکی از چهارگروه همواره اصلاح طلبانه بوده است و بسیاری از اعضای برخی از چهار گروه موتلفه همچنان در همکاری متعصبانه با اصلاح طلبان نظام ولایی بسر میبرند.
   
ما امضا کنندگان این نقد قاطعانه خواهان سرنگونی نظام جمهوری اسلامی هستیم و مماشات با کلیه جناح های حکومتی را خیانت به مردم جان به لب آمده تلقی می کنیم.
ما در میان برخی از گردانندگان و اعضای برخی از این چهار گروه بارها شاهد اینگونه برخوردها بوده ایم و خون دل خورده ایم.
ما باور داریم هیچ ایرانی میهن دوستی نقض استقلال سیاسی و دخالت کشورهای خارجی در امور ملی ایرانیان را برنمی تابد و این شامل اعمال اراده دولتهای خارجی در تحمیل هر گروه و یا شخصیت وابسته به آنها می شود.

لازم می دانیم به اطلاع برسانیم که امضا کنندگان این متن همگی خواهان ائتلاف ملی هستیم و هر حزب   و سازمان سیاسی را که با اصول هفت گانه زیر توافق داشته باشد همراه خود می دانیم.

این هفت اصل به شرح زیر میباشند:
١. باور به نفی نظام جمهوری اسلامی در کلیت آن و کوشش برای برکنار نمودن آن؛
٢. باور به استقرار دموکراسی پارلمانی در ایران فردا و تلاش برای آن؛
۳. باور به حفظ تمامیت ارضی کشور و وحدت ملی ایرانیان؛
۴. باور به اصول لائیسیته در جدائی دین از نهادهای دولتی و حکومتی؛
۵. باور به تدوین قانون اساسی آینده ایران بوسیله مجلس موسسان با الهام از اعلامیه جهانی حقوق بشر و تضمین آزادیهای فردی و اجتماعی؛
۶. باورمندی به استقرار دمکراسی، آزادیهای سیاسی و اجتماعی، صنفی، تاکید بر حقوق شهروندی افراد و برابری فرصت ها برای همگان، و ساختار حکومتی بر اساس نظام دمکراتیک و پارلمانی توسط رای مستقیم مردم؛
۷. رفع هرگونه تبعیض جنسیتی، قومی، طبقاتی، مذهبی و عقیدتی برای تامین برابری حقوقی همه شهروندان کشور و تلاش برای رفاه ملی.

امروز که موقعیت حکومت متزلزل تر از همیشه است امیدواریم نویسندگان بیانیه مشترک به دو سوال زیر پاسخ بگویند.
١. موضع صریح و قاطع شما در مقابل جمهوری اسلامی چیست؟ و چه تضمینی وجود دارد که برخی از همپیمانان شما ائتلاف را به سوی سازش با جناحی از نظام اسلامی نبرند؟
٢. اگرشما به دموکراسی و از این طریق به رای نهائی مردم پایبند هستید چگونه برای طرفداران پادشاهی پارلمانی خط قرمز کشیده اید؟ در صورت رای موافق مردم با برنامه‍ی آنها آیا به دموکراسی پایبند خواهید ماند؟

* www.iran-chabar.de


امضاها:

وحید بدیعی، بهزاد صمیمی، پرویز ضرغامی، مهدی ذولفقاری، جهانگیر لقایی، دکتر جاوید جوان، دکتر حسن کیانزاد، مهین ارجمند، ثریا ندیم پور، دکتر بهرام آبار، مهندس ناصر پل، مهندس پرویز حدادی زاده ، دکتر بیژن کریمی، دکتر محمد رضا آذرپاد، آرش حامدیان، فرید نادر، دکتر فرانک آزاد، آزاده خراسانی، ناهید شاهین، علی کیمیایی، دکتر تقی آل رضا، سارا کیان، ایرج امین، منوچهر روستا، شهریار فیروزه، دکتر نیره انصاری، دکتر هوشنگ لاهوتی، والا ادیب (کاوه اهنگر)، علی شهابی، بهرام بهرامی، مهرآوه ایرانی، فریبا کشاورز.