سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

صالح نیکبخت: کارگران و معلمان زندانی را آزاد کنید



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۰ ارديبهشت ۱٣۹٨ -  ٣۰ آوريل ۲۰۱۹


صالح نیکبخت از وکلای دادگستری ر متنی به مناسبت روز جهانی کارگر و روز معلم نوشت:

روزهای ۱۱و ۱۲ اردیبهشت به ترتیب روز جهانی کار و کارگر و روز معلم در ایران است . طبقه کارگر در جهان و قشر معلمان در ایران به لحاظ کار یدی و فکری که انجام میدهند، رنج زیادی تحمل می کنند ولی دستمزد یا حقوق آنان کمترین مابه ازایی است که در مقابل کار انجام شده پرداخت می شود. با این حال اعمال تحریم های اقتصادی بر کشور ایران ، سقوط بی سابقه ارزش پول ملی و روند کاهش تولید و بیکاری و کمبود و گرانی کالاهای اساسی و سرانجام تورم لجام گسیخته زندگی اقتصادی، همه مردم کشور به ویژه کارگران و معلمان، کارمندان و دیگر اقشار حقوق بگیر را هدف گرفته است.

نباید کتمان کرد، سیاست های اقتصادی دولت ها در طول یک دهه اخیر از عدالت اجتماعی و تامین رفاه حداقلی برای مردم کم درآمد کشور دور شده است. به جرئت می توان گفت ؛ شکاف طبقاتی بوجود آمده بین فرادستان و فرودستان جامعه در نیم قرن اخیر بی سابقه است . حذف یارانه ها و پرداخت ما به ازای ناچیزی که ماهیانه پرداخت می شود و جمع آن معادل بهای ۴۰۰ گرم گوشت و یا ۲۰ عدد نان سنگگ می باشد؛ فرودستان جامعه را از لحاظ معیشتی در شرایطی قرار داده است که می رود همه آنان را به زیر خط فقر بکشاند.

قطع نظر از اینکه وضعیت وخیم معیشت مردم به جز قشر اندکی که دسترسی به همه امکانات دارند و با استفاده از رانت و روابط در اوج رفاه به سر می برند گریبانگیر مردم شده است . اکنون زحمتکشان جامعه ما زیر منگنه مشکلات معیشتی و کمبود دستمزد و مزایا می باشند. همواره این سوال مطرح می شود ؛ چرا کارگران و سایر اقشار زحمتکش میهن ما به چنین وضعیتی مبتلا شده و تلاشی برای رهایی و یا کاهش رنج آنان نشده است؟

باید پرسید ؛ در آستانه روز کارگر و معلم دولت چه سیاستی برای کاهش اثرات تحریم ها و نابسامانیهای اقتصادی بر اقشار کم درآمد درپیش گرفته است؟
سخن در مورد نابرابری و شکاف طبقاتی و رنج کارگران و معلمان را می شود همیشه گفت و تکرار کرد ؛ اما اصل مسئله در اینجاست ،چرا باید همواره حقوق طبیعی آنان نادیده گرفته شود و اعتراضات کارگران و معلمان جنبه امنیتی پیدا کند و تا کی این وضعیت ادامه خواهد یافت؟

در حالیکه معلمان و کارگران نقش اساسی در به وجود آوردن شرایط انقلابی سال ۱٣۵۷ کشور داشته و در جریان جنگی که کیان میهن را هدف گرفته بود ، بیشترین دفاع و مقاومت کرده اند. دولتمردان کشور و مسئولان امر تاکنون سیاست مشخصی برای رفع بحران کنونی در حوزه تامین حداقل رفاه کارگران و معلمان و اقشار کم درآمد نداشته اند و به صورت باری به هر جهت با آن برخورد می کنند. چالشی دیگر که در طول سه دهه گذاشته در حوزه مسایل کارگری و معلمان وجود داشته و هنوز موجود است، نادیده گرفتن حقوق کارگران و معلمان در داشتن تشکلهای صنفی مدافع حقوق آنان از جمله سندیکاهاست .

در موارد متعدد رهبران سندیکاهای کارگری و انجمن های صنفی معلمان دستگیر و سالها زندانی شده اند و با اعتراضات صنفی آنان در حوزه مسایل امنیتی برخورد شده است. اگر این امر خواسته برخی از کارفرمایان بخش خصوصی هم باشد، باید متذکر شد امور صنفی و اعتراضات مربوط به آن با برخورد امنیتی حل نمیشود. درحالیکه تشکلها و سندیکاهای کارفرمایان بدون هیچگونه محدودیتی فعالیت می کنند و وزارتخانه ها و سازمانهای ذیربط برای شنیدن نظرات و پیشنهادات آنان گوش شنوایی دارند ، در مقابل فاقد تولرانس پذیرش خواستها و نظرات کارگران و معلمان می باشند. دستگیری و زندانی کردن کارگران و معلمان در دو دهه اخیر شاهد حال زنده است.

تلاش برای رفع نابرابری و بی عدالتی اجتماعی و برداشتن موانع حق برخورداری از زندگی شرافتمندانه و احترام به شأن و منزلت انسانی جز به صورت دسته جمعی و سازمان یافته توسط خود کارگران و معلمان قابل پیگیری نیست. حق تشکیل انجمن های صنفی و سندیکاها از اهم حقوق و آزادیهای مدنی برای افراد جامعه از جمله کارگران و معلمان می باشد.
در جهان هیچ کشور توسعه یافته ای وجود ندارد که فاقد اتحادیه های آزاد و مستقل کارگری و معلمان باشد . برخورداری از حق تشکیل سندیکاهای کارگری و تشکلهای صنفی معلمان از اهرمهای قانونی برای احقاق حقوق خویش، کمترین حقی است که هم قانون اساسی ایران آن را پذیرفته و هم دولت ایران ملزم است در چارچوب مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار آن را بپذیرد.

حق تشکیل نهادهای مستقل صنفی ، حق برخورداری از امنیت در انجام فعالیت های صنفی ، مصونیت اموال و اماکن متعلق و مرتبط به سندیکا ، تامین امنیت جانی اعضا و مدیران سندیکا ، حق برخورداری از دادرسی عادلانه در قبال اتهامات منتسبه ، حق برخورداری از امکان تعقیب قضایی متعرضین به حقوق و آزادیهای سندیکایی ، حق برگزاری جشن اول ماه مه ، حق شرکت اعضای سندیکا در مجامع بین المللی مرتبط با فعالیت های صنفی ، حق برخورداری از وکیل در محاکمات و حق برخورداری از محاکمات علنی و مهمتر از همه حق سندیکاها در تعیین حداقل حقوق و دستمزد طبق شرایط اقتصادی کشور و مهمتر از همه حق سندیکاها و تشکلها در تعیین حداقل حقوق و دستمزد در مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار پذیرفته شده است .

اکنون که در آستانه برگزاری روز کارگر و معلم هستیم جای آن دارد به هرگونه برخورد با رهبران سندیکاهای کارگری و تشکلهای معلمین در رابطه با مسایل کارگری و سندیکایی پایان داده شود و کارگران و معلمان زندانی آزاد گردند و حق اعتراض مسالمت آمیز کارگران و معلمان در مسایل صنفی از آن جمله حق اعتصاب به رسمیت شناخته شود. تجربه ثابت کرده است خلاف آن آب در هاون کوبیدن است.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست