عنوان : آمار و ارقام یا گفته های بی اساس و اوهام؟
هم میهن ارجمندمان، آقای رحیم سپهری، با اتکاء به آمار و واقعیتها، وضعیت کوبا در زمان کاسترو را بررسی کرده است. ایشان، همچنین پرسش بسیار مهمی را طرح کرده اند که فراتر از اعلامیه جهانی حقوق بشر چه چیز میتواند باشد؟ درود و سپاس بر ایشان برای این کار روشنگرانه و ارزشمند...
بهتر است که هم میهنان گرامی (نظر پرداز)، بجای تمسخر و پرخاش، مسئولانه قلم بدست گیرند و نوشتارهای مستندی، برای روشن کردن اذهان دیگران، درین زمینه و زمینه های دیگری که احساس میکنند کمبود وجود دارد، پدید آورند. آیا کمبود کارهای پژوهشگرانه نیست که بیشینه ی هم میهنان ما را نقال گفته های بی پایه و گمراه کننده و "جوک" های توهین کننده و بی ارزش کرده است؟ چند بار در روز می شنویم که "میگن" این و "میگن" آن بدون آنکه بدانیم که چه کس گفته و بر چه پایه گفته ست؟ کی از گنداب خرافه و روزمره گی بر خواهیم شد و خویشتن را در زلال حقیقت و خرد خواهیم شست؟
۷۷٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣۹۵       

عنوان : پاسخ به سوال خانم مهناز
با سلام به همگی..
بند اخر ۸...هشتم را بنده انتخاب میکنم.
با عرض پوزش از اخبار روز جهت ایجاد مزاحمت و اتلاف وقت شان برای انتشار این مطلب کوتاه..ببخشید اقایان.
۷۷٣٣۵ - تاریخ انتشار : ۲۰ آذر ۱٣۹۵       

عنوان : برگه امتحان "حقوق بشر ۱۰۱"، ترم اول
سوال"

" اگر ایجاد امکانات مناسب برای برابری جنسی، حقوقی، اجتماعی و سیاسی و ایجاد امکان تحصیل رایگان، بهداشت رایگان و همکاری و همیاری اجتماعی چه در عرصه داخلی و چه در عرصه خارجی در زمره حقوق بشر به حساب نمی آید، چه چیز دیگری باید به آن افزود؟"

پاسخ صحیح را از موارد زیر انتخاب کنید:

۱ حذف جوخه‌های اعدام برای مخالفان سیاسی

۲ به زندان نینداختن مخالفان

۳ آزادی بیان، نبستن دهان مردم، و انحصاری نکردن مطبوعات

۴ سرکوب نکردن فعالیت سیاسی و تحمیل شعار "حزب فقط یک حزب" (چه حزب‌الله، چه رستاخیز، چه حزب کمونیست کوبا)

۵ انحصاری نکردن قدرت سیاسی و عدم تحمیل حکومت مادام‌العمر

۶ قبول آزادی حق انتخاب برای همه مردم، نه فقط موافقان سیاسی

۷ تمام موارد فوق

۸ هیچیک از مورد فوق، چون برای ایدئولوژی ما دردسر ایجاد میکنند.
۷۷٣۰٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣۹۵       

عنوان : دوستان ! کمی هم از سرمایه داری انتقاد کنید.
برای دوستان امیر ایرانی و سیامک ش
فرض کنیم؛ در این ۱۰۰ سال که از انقلاب اکتبر روسیه و ۵۷ سال که از انقلاب کوبا گذشته است تا بحال "هیچ " تاثیر مثبتی بر روند غارتگرانه و جنایتکارانه ی سرمایه داری جهانی نگذاشته است.

با این "پیش فرض" می توانید کمی راحت در باره ی سرمایه داری جهانی از قبل از انقلاب ۱۹۱۷ روسیه تا امروز حرف بزند؛ تا نشان دهید یک منقد بی طرف هستید و از تمام نامردمی ها و تباهی ها به نحوی "عادلانه " و بر اساس واقعیت های تاریخی آزرده هستید.

منشور جهانی حقوق بشر اگر جهانی است. چرا توسط کشور های تدوین کننده آن زیر پا گذشته میشود؟
از ۳۰ ماده ی منشور جهانی حقوق بشر کدام یک در کوبا نقش نادیده گرفته میشود و تمام ۳۰ ماده را با هر کشور مورد نظر خود مقایسه کنید تا ببنیم "علی آباد هم شهری است" این به معنی نقض مقاد در کوبا نیست .ولی باید مشخص کرد و مقایسه !
۶۰ میلیون پناه جوئی که در جهان آواره هستند بخاطر نقض حقوق بشر در عراق و لیبی و سوریه می باشد یا ترهّات فکری و تصمیمات کوتوله های نئولیبرال چون ژرژ دبلیو بوش ، سرکوزی ، بلیر و.و. که معلوم نیست دنیال حراج آثار باستانی منطقه هستند یا تاراج منابع طبیعی آنها ...

می توانید با شهامت بگوئید بین "رهبران" نامیرده و فیدل کاسترو کدامیک بیشر ناقض منشور جهانی حقوق بشر بوده اند ؟ در مورد دیگر "قهرمانان " ۳۰۰ ساله ی سرمایه داری مثل آدولف هیتلر و موسولینی ها فعلا صحبت نمی کنم.

در مورد پول پوت ، استالین ، مائو و هر یک از سیاستمداران چپ هم هر چه شما بگوئید قبول دارم ..
ولی لطف کنید ترازنامه ی ۳۰۰ ساله سرمایه داری را فراموش نکنید.
یک سوزن بخودتان بزنید یک جوالدوز به دیگران .

کلام آخر: اتحادیه اروپا دو سه هفته پیش قرار داد تجارت با کانادا را با سلام و صلوات امضاء کرد. هنوز در مورد قرار داد با آمریکا چانه میزنند. در مورد بقیه کشور های سرمایه داری جهان مثل چین ، ژاپن ، کره جنوبی ، برزیل ، هندوستان و.و. معلوم نیست کی به توافق برسند.
این ها یعنی اینکه ؛ تجارت آزاد سرمایه داری حرف مفت است و فقط چماقی علیه رقبای خود.
حالا شما تعریف کنید چرا به چیزی که وجود ندارد می نازند و شما هم هورا می کشید؟

این ها را گفتم که شاید متوجه شوید چرا محدودیت تجارتی ، محاصره اقتصادی و تحریم اقتصادی برای کشور هائی مثل و ژاپن ها و کره جنوبی ها و.و. وضع میشود تا هژمونی سرمایه داری جهانی "چشم آبی " ها حفظ شود . تکلیف امثال کشور هائی که با اینها نباشند معلوم است . همان که ژرژ ذبلیو بوش گفت . یادتان میاید؟

.
۷۷٣۰۶ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣۹۵       

عنوان : عصبانیت بی خودی
جناب آقای رحیم سپهری چنان با عصبانیت به تفکر آزادی خواهی و دمکراسی خواهی که بر خلاف عقیده او باشد، حمله می کند که این پرسش مطرح می شود:
این همه توپ پُر برای پیست؟
اما وقتی به پایان نوشتار حمله ورانه ایشان می رسی، می توانی با یک زبان خودمانی به ایشان بگوی:
پدرجان! دعوائی در کار نیست. اگر آن اقداماتی که در کوبا انجام شده و نیز مثبت تلقی شده اند، ناشی از اراده مردمان بوده و آنان خواهان تحقق آنان بوده اند در این حالت؛ کاسترو هم یکی از همان توده مردم می شود که دیگر برجستگی خاصی برای کاسترو وامثال کاسترو مطرح نخواهد شد. اما اگر این اقدامات مثبت تلقی شده به زور دگنک کاسترو انجام گرفته، بحث بر سر همین است: عدالت اجتماعی چماقی،بارفتن چماق دار، دار و دکانش نیز جمع می شود. این مسائل ؛ عصبانیت ندارد!؟
۷۷۲۹۶ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۵       

عنوان : جناب رحیم سپهری فقط با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشه!
همه لقبهای مثبتی که شما به کارنامه نه چندان درخشان فیدل کاسترو دادید مرا به یاد نوشته های پروپاگاندائی صدای رادیو مسکو سابق رفقای توده ای میاندازد که ۲۴ ساعت در بوق رسانه های شوروی سابق به شستشوی مغزی مشغول بودند تا واقعیتهای تلخ جامعه سوسیالیستی ناب شان دیده نشود و دیدیم که آخرش تسلیم واقعیتهای تلخ شدند و بهشت کمونیستها فروپاشید. اگر برای شما کوبا که کشوری عقب مانده است با همه تلاشهای برخی مثبت فیدل کاسترو در یکسری زمینه ها بعنوان کشوری ایده آل بحساب میآید چه اصراری دارید تا با تعریف و تمجیدهائی شعاری و کذائی نظر خود را به دیگران تحمیل کنید که کوبا حتماً بهشت بوده و مهد آزادی؟ مردم که کور نیستند تا نبینند چی بوده یا نبوده و قضاوت را بر عهده تجارب مردم و تاریخ بگذارید. اگر همه این القاب مثبت که شما به ناف فیدل بستید درست بوده یا باشد پس چرا سرانجام برادرش رائول کاسترو مجبور شد سیاست کوبا را که باعث عقب ماندگی اش شده بود تغییر دهد و در مقابل سیاست آمریکا زانو بزند و رابطه آشتی را در پیش بگیرد و در مسیر دموکراسی غربی قدم بردارد؟
گذشته از این حرفهای تکراری در باره کوبا چه بوده یا نبوده، من فقط میخواهم چیزی را از شما بدانم شاید که شما بهتر بدانید. از قدیم گفتند برای کسی بمیر که طرف حداقل برایت تب بکند. ربطش به سیاست رابطه حسنه و برادری فیدل با رژیم اسلامی دیکتاتوری ملاهاست. آیا این فیدل شما در عرض ۳۷ سال حکومت ننگ ج.ا. شده حتی یکبار احوال شما مارکسیستها یا کمونیستهای ایرانی در اپوزیسیون بر علیه ج.ا. را بگیرد و بپرسد حال شما چطور است؟ شده فیدل حتی یکبار برای مارکسیستهای ایرانی تب بکند که شماها حالا دارید برایش میمیرید؟ شده حتی مخفیانه با فردی از گروههای چپ یا کمونیست ایرانی که امروز برایش هورا میکشند تماس کوچکی گرفته باشد و نظرتان را در باره ج.ا. ضد حقوق بشر و جنایتکار بپرسد؟ ولی میبینیم او نه تنها به گروههای چپی مخالف رژیم ملاها اعتنائی نداشت بلکه با سران این رژیم ملاها لب تو لب بود و توهم داشت که ج.ا. فاشیستی ضد امپریالیست آمریکاست. شده حتی یکبار فیدل نزد سران ج.ا. مطرح بکند که چرا هزاران رفقای کمونیست همسنگر و هم عقیده خودش به جوخه اعدام سپرده شدند و یا این عمل ج.ا. را محکوم بکند؟ یا بیخیال حقوق بشر شد تا زمانیکه نفت ارزان قیمت یا مجانی از ملاها برسد؟ جناب سپهری این شمائید که با معیارهای دوگانه می سنجید وگرنه ما مدافعان حقوق بشر و دموکراسی و آزادی به اصول و ارزشهای والای انسانی خود باور و اعتقاد داریم. کسی هم مدعی نیست که دموکراسی و حقوق بشر و آزادی در کشورهای سرمایه داری غربی صدردرصد بی عیب و نقص است و کامل و کمبودی نیست ولی در مقایسه با جهنم جامعه کمونیستی تجربه شده در کشورهای شرقی سابق باید عقل سالم حق انتخاب داشته باشد و سیستم دیکتاتوری را نفی کند و برای دموکراسی تلاش کند یا نه؟ راستی رفاه و آسایش کارگران و زحمتکشان و "فقیران" و دیگر استانداردهای سطح زندگی در کشوری مثل آلمان یا سوئد و نروژ و دانمارک و غیره اروپائی غربی بیشتر و بهتر بوده و هست یا در کشورهای کمونیستی سابق و امروزی مثل چین و کره شمالی؟ از قدیم گفتند مشک آنست که خود ببوید نه آنکه عطار بگوید! اگر شما نقش عطار برای فروش سوسیالیسمی که آزادیهای فردی در آن معنی ندارد را بر عهده گرفتید دچار ورشکستگی میشوید چونکه امروزه کمتر مشتری برایش پیدا میکنید هموطن گرامی! به حساب گستاخی یا پرخاشگری من نگذارید بلکه بحساب دفاعم از دموکراسی و آزادی و حقوق بشر! همسفر سوسیال دموکراسی شوید تا سرمایه داری درنده خو چهره انسانی بگیرد و امتیاز بیشتری به کارگران و زحمتکشان بدهد. کمونیسم دیگر ریشش در آمده و امروزه کمتر پیروانی پیدا میکند بعد از شکستش در کشورهای بلوک شرق سابق که ما در همسایگی خود هم به چشم خودمان دیدیم که چه سیستم وحشتناکی است و این خود مردم آلمان شرقی بودند که به سیستم زور و فشار و کنترل و جاسوسی و پلیسی کمونیستی نه گفتند و به خیابانها ریختند و حزب کمونیست را به پائین کشیدند. به همین زودی همه چیز را فراموش کردید؟
۷۷۲۹٣ - تاریخ انتشار : ۱٨ آذر ۱٣۹۵