عنوان : تاکید بر غلبه شبح اقتدارگرایان جهت مصادره غیرمطلوب آرا کافیست.
آقای پورمندی قطعا روحانی برنده کارزار انتخابات ۲۹ اردیبهشت خواهد شد. تجربه دو دوره ای بودن ریاست جمهوری جز دوره بنی صدر تمامی سیر قانونی دو دوره ای را طی کردند. البته روحانی با رای لرزان و مرزی پیروز می شود اما شما بفرمائید تفاوت رای سلبی و رای ایجابی در جمهوری اسلامی چه معنایی دارد؟ آیا آموزه های علوم اجتماعی بر مقوله رای بدون پسوند دلالت دارد؟ شما فرموده ای " رای ایجابی و رای سلبی حب علی و بغض معاویه " اما عملا در دایره انتخابات محدود خودی ها مسئله انتخاب نیست. چون انتخاب بین بد و بدتر و مالا برگزیدن بد در مصاف با بدتر است. نامزدهای بد و بدتر گزینه‌های موجود انتخابات محدود جمهوری اسلامی هستند که جایی برای انتخاب چیزی فراتر از انها نیست و فقط شما می‌توانید چیزی را انتخاب نکنید. یعنی انتخابات در برهه کنونی و احتمالا بعدها مضمون واقعی ندارد، چون شما چیزی را انتخاب نمی‌کنید. نامزدهای خودی با شعارهای غیرواقع بیانه به قصد صید آرا مردم آمده اند. با وجود این وضعیت چهخ می توان کرد؟ بویژه اینکه در بازه زمانی که خوب رویان وطنپرست اعم از چپ و ملیون انتخاباتی پرده نشین اند و بد و بدتر رویان شاهد بازار کارزار انتخاباتی شده اند. باید باز از ریسمان سیاه سفید ترسانده شویم؟ این درست که ما داخل نشینان اعم از مردم زحمتکش و دیگر اقشار و از جمله فعالان سیاسی و روشنفکران ایران که دوران تحت سلطه گری اقتدارگرایان را زیست نموده و سالها تجربه کرده ایم. قطعا باز هم اقتدارگرایان تلاش خود را خواهند کرد که با تصرف مجدد قوه مجریه، هژمونی اقتدارگرایانه خود را تکرار کنند. البته بعید به نظر می آید. ولی این توصیه وحشت آفرین پیشه جناح اصلاح طلب و اعتدالگرای جمهوری اسلامی شده است که دوباره و این بار نیز برای جلب نظر و جذب آرا جمعیت خاموش یا آرا خاکستری کمربند همت را بسته است. پس برای عملی ساختن سیاست جذب آرا چاره ای ندارد، جز اینکه برای به غلیان درآوردن هیجان سیاسی جریانات چپ و ملی گراها، آژیر خطر غلبه شبح اقتدارگرایی را به صدا در اورده اند. گیرم که این بار نیز ما رای سلبی یا رای ایجابی خود را در سبد اعتدالگرایی دولت حسن روحانی گذاشتیم که مثلا چه بشود؟ اینکه متصرفات ما از رهگذر مشارکت های قبلی در انتخابات ادواری جمهوری اسلامی افزایش یابند یا در حاشیه قدرت عرصه فعالیتی برای ما فراهم شود؟
۷۹۰۱۴ - تاریخ انتشار : ۷ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : پس از نزدیک به چهل سال، هنوز، دادوفریاد و خروش بر سر آنست که هیچ آید و پوچ از در دیگر برود...
پرسش اینجاست، اگر "هیچان" دست بالا را بگیرند پوچ زندگی از دست خواهد رفت؟ آیا بهتر نیست که "پوچان" بالا بیایند تا هیچ زندگانی همچنان ما را نوازان باشد؟
دو سال پیش، در قبیله ی پوچان، چه کوششها بکار آمد که همدستانه "جیم" را به جیمستان پس رانند... اندکی بعد اما، به پیروی از منویات "هیچپوچ" دوم (خامنه ای) "جیم" سرنازده (جنتی) از "پائین" وارد شد و در جایگه رهبر شورای نگهبان جنایتکاران، به "رای دهندگان" با همه پیکر کژ واره ی خود دهان کژی فرمودند. در پناه این هوای گردآلوده چه بسیار از جنایت پیشگان (مانند دری نجف آبادی و پور محمدی) در بالای بالاها بجا ماندند!
"هیچپوچ" یکم که از فرط کبیری تصویرش در ماه به ذهن منگ و مست مردمان آمده بود، هر دو قبیله ی "هیچان" (حیدریان) و "پوچان" (نعمتیان) را زیر یک چتر گرد آورد و سلسله ی "هیچپوچان" را بنیاد نهاد. در دوران "طلایی" خلافت هیچپوچ کبیر تغییرات عظیمی پدید آمد:
اقتصاد "مال خر" شد و خرافه از آن انسان... و رفت تا به آنجا که اکنون اقتصاد "مال چهارپایان اسلامی" ست و فقر از آن مردم
"دمکراتیک و ملی" را فریب خلق خواندند تا گشت های ثارالله و گاوالله بپا دارند و حکومت شبانان بر گله ی مردمان را فرازان سازند
در پناه جنگ، که نعمت الهی شان بود، ایران را تبهکارانه ویران کردند و نافرمانان را بفرمان کردند
آزادیهای رنگارنگ دربدر گشتند و هراس و تمکین بجایشان نشستند
بزرگترین کشتار زندانیان سیاسی و تغییر خواهان بدست هیچان با همکاری خموشانه ی پوچان انجام شد
سیاهی (حجاب) جای سپیدی (آزادی و زیبایی پوشش) را گرفت
"فرار مغزها" را در ابعاد میلیونی به مردم تحمیل کردند و بجایش زیارتگاه های ثابت و سیار را چون قارچ رویاندند
موسیقی و شادی را برون کردند تا تعزیه و نوحه خوانی را در گورستانی به پهنای ایران پذیرا سازند
ایران را به تاراج بردند و تروریسم را جهانی کردند...
و این فهرست در دوران خلافت هیچپوچ دوم، یعنی سر دسته ی هیچان (خامنه ای) که در بیعتی تاریخی، بیاری رهبر پوچان (رفسنجانی) به امامت رسید، همچنان گسترش می یابد...
چه دردانگیز و غم افزاست که میبینیم، هنوز، سیاست ورزان، بسان ماهیگیران در کویر، به ریزش باران انصاف دزدان خداباور، خیرسرانه، ایمانمندند و در بزم "انتخاباتی" هیچپوچان دست می افشانند. براستی، از چه این خوش بینان دست افشان - که نزدیک به چهل سال پست و بالای این "حوری بهشتی" را تماشا کرده و آنرا در همه ابعاد "میمون گونه" و نا میمونش در خلوت شب، بی حجاب، و در پهنه ی روزانه، با حجابش، در تک تک یاخته های خود حس کرده اند - اینگونه سر سپارنده ی بازی در تعزیه ی نظام تبهکار اسلامی اند؟ آیا خواب نمای آنند که سرانجام "گیلاسی" گوارا از این درخت مسموم همه دورانها بدستشان می آید؟ بگفته ی خرافه باوران، "خدا را چه دیده ای؟!"
۷۹۰۰۵ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : مخاطب
آقای پورمندی عزیز نمی دانم اینها که نوشته ای برای گوشزد به کیست؟ به روحانی؟ به مردم؟ یا به خودت؟ از شما بعید است که از روحانی توقع شق القمر داشته باشید! چون آنچه شما درخواست می فرمائید در توان این آقای رئیس جمهور نیست. در ادامه جای تعجب دارد اگر شما ندانید بخشی از مردم ( منظور من بخش ۳۰ درصدیست که در هیچ انتخاباتی شرکت نمی کنند) مردد نیستند بلکه این دندان را کشیده اند! باقی می ماند ۲۰ و اندی درصد جیره خواران بارگاه استبداد و ۵۰ و اندی درصد که حد مطالباتشان در سطح همین رئیس جمهور موجود است! یعنی؛ ای برادر داری سر خودت را درد می آوری. و بالاخره شاید شما هم همچون سوسیال دمکراتهای فرانسه این حرفها را برای دل خودت می زنی که در عالم سیاست قافیه را باخته اند؟!
۷۹۰۰٣ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : توهّم جناب پورمندی گویا هنوز ادامه دارد؟
ایشان نسبت به نوشته های قبلی اش اینبار کمی دید انتقادی به رژیم ملاها و آخوند روحانی دارد و نشان میدهد که انتقاد ما به جناب پورمندی در کنار نوشته های قبلی اش که شرکت نکردن در انتخابات را نوعی ابتذال میدانست تاثیر مثبتی گذاشته تا ایشان کمی نسبت به نمایشات مسخره رژیم ملاها واقعبین تر باشد. ایشان که قبلاً نوشته "اینبار به روحانی رای خواهد داد" چه شد که حالا حداقل از ملا روحانی یکسری سوالات بسیار معقولانه کرد یا میکند؟ دیر از خواب جهالت بیدار شدن باز بهتر از هرگز از خواب جهالت بیدار نشدن است! از قدیم گفتند جلوی ضرر را هروقت بگیری منفعته!
با توجه به اینکه جناب پورمندی خوب میداند که نقش اصلی در رژیم ملاها را روسای سپاه پاسداران ( مزدوران!) دارند و حتی خامنه ای بی همه چیز هم مجبور است به ساز آنها برقصد و نقش مقام ریاست جمهوری فقط فرمالیته است و بی بخار تا زمانیکه ولی فقیه با قدرت مطلقه اش تعیین کننده اصلی سیاستهای کشور است البته بفرمان سرداران سپاه! برای آخرین بار باز هم به جناب پورمندی و دیگر موافقین شرکت در انتخابات همیشه قلابی رژیم ملایان باید گوشزد کرد که انتخابات در یک دیکتاتوری آنهم بدترین نوعش دیکتاتوری اسلامی اصلاً معنی ندارد و بی ارزش است چونکه همش نمایش مسخره و صحنه سازی برای سیاهکاری ملت اکثراً بیسواد و ناآگاه نگه داشته شده ایرانی است. آقای پورمندی گویا عمامه روی سر روحانی را نمیبیند که او نماینده چه قشر انگل و ارتجاعی از ملاهاست که همه حرفهای خوبش هم برای عوامفریبی مردم است. یک فرد چپگرا باید شرم بکند که با این رژیم ضد مردمی ملائی سازشکاری بکند چه برسد در انتخابات همیشه جعلی ملاها شرکت هم بکند. آقای پورمندی نوشته: "آقای روحانی! شما حقوق خوانده اید، اما پیش از آنکه حقوقدان باشید، " منبری" هستید و به همین خاطر رگ خواب مردم دستتان هست و نیاز به یادآوری ندارید که مردم از شعار و وعده های پوچ و بدون پشتوانه خسته شده اند." آخوند و حقوق خواندن؟ شما چرا ساده اید و اینرا باور میکنید؟ وارد شدن به هر دانشگاهی حداقل داشتن دیپلم دبیرستان است. مدرک دیپلم دبیرستان ملا روحانی را چرا تا حالا کسی ندیده؟ با این گفته شما هم موافق نیستم که" مردم از شعار و وعده های پوچ و بدون پشتوانه خسته شده اند" چونکه اگر واقعاً اینطور باشد مردم باید از روی نارضایتی هرروز به خیابانها بریزند ولی میبینم که مردم ترسوی ایرانی صدای جیکشان هم در نمیآید بجز یکسری مبارزان انفرادی که در زندانها نشسته اند و مقاومتشان آفرین دارد. اسلام عربها طوری غرور ملی را از ایرانیها گرفته که تن به هر خواری و ظلمی در این رژیم ملاها میدهند و عین خیالشان هم نیست که سران رژیم چه خیانتها و جنایاتی بکنند.
۷۹۰۰۱ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : تحریم مطلق در مقابل شرکت در انتخابات!
تنها گزینه‌ منطقی ما تحریم انتخابات است .چرا؟

الف.با شرکت در انتخابات تأییدی دیگر بر حکومت اسلامی"حکومت ولایی ،"حکومت داعشی " انجام میشود و این به معنی‌ جنگ ،ضلالت ،فلاکت و اسارت خودمان است .

در نتیجه انتظار حمایت جهانیان و حقوق بشر را هم از دست خواهیم داد.

ب.تحریم تنها گزینه‌ منطقی است،دست ردّ به سینه ولایت ،داعش ،قاتلان،شیادان،..و اعتبار در نزد جهانیان ،افتخار و راهی‌ گشوندن به همه پرسی‌ شکل حکومتی است.تحریم یعنی‌ مردم ایران صلح‌جو هستند و به سرنوشتشان اهمیت می‌دهند.
۷٨۹۹۷ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : سئوال
سئوالی از جناب پورمندی :
آنچه را که باید گفت ، گفتید . درد ها را شمردید ، خوب هم . خرابی ها را به رخ حضرات کشاندید و باز هم خیلی خوب . کاری ندارم که در آخر با پیش کشیدن پای روشنفکران ، کمی هم سر سره بازی کردید . مهم نیست . حرف خوب زیاد زدید . اما سئوال :
آیا امید وارید که بازهم روز انتخابات به سراغ صندوق های رآی برویم ؟
۷٨۹۹۵ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : "چاره دیگری نیست"
اقای روحانی! برای آگاهی شما و مردم بگویم که بدبختی کشور و فلاکت مردم نه از زمان استقرار حکومت اسلامی بلکه از قطع رابطه با آمریکا شروع شد و شما اگر فقط "تعهد" بدهید که این رابطه را برقرار کنید، علیرغم اینکه از آغاز عمر سیاسی خود و از جمله این چهار سال مرید خمینی جنایتکار و جنایتکاران خلفش بوده اید و چشم بر تبعیض و فساد سیاسی بسته اید و همچنان ناظر سرکوب حقوق زنان و زحمتکشان بوده اید و "منشور حقوق شهروندی" را برای کشوی میزتان تهیه نموده اید و بودجه نهاد فاسد بهره مند از تفنگ و تشکل و رسانه را ۲۰ درصد افزایش داده اید، با اینحا "روشنفکران" ایران تردیدی ندارند و "اگرچاره دیگری نبینند" که نمی بینند قطعا بار دیگر به شما اقتدا خواهند کرد تا همچنان چهار سال دیگر گردونه فوق را بگردانید و ما هم همچنان تمرین "دموکراسی" خواهیم کرد.
۷٨۹۹۴ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۶       

عنوان : روشنتر بفمایید
قانون اساسی با کدام مواد اعلامیه حقوق بشر باید تطابق داده شود؟ حق کار، سندیکا، بهداشت و آموزش رایگان و غیره هم مورد نظرتان هست؟ یا تنها موادی که سلیقه غربی هاست که آنها را هم گاهی فراموش میکنند؟ ممنون
۷٨۹۹۰ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣۹۶