عنوان : درست می گوید
آقای بهمن سرافراز گرامی، واقعاً دست تان درد نکند. جای یک همچین تحلیلی مدتها در تارنما های مستقل ایرانی خالی بود. من با این گفته‍ی شما صددر صد همراه هستم: «اگر ایرانیان نتوانستند به کشور بازگردند، حکومت توانست به میان ایرانیانِ خارج از کشور بیاید». متاسفانه واقعیت همین است که نوشته اید. اگرچه روند تسخیر فضای اپوزیسیونی خارج از کشور با روی کار آمدن به اصطلاح دولت اصلاحات آغاز گردید، اما این روند پس از سرکوب خیزش مردم در سال ۸۸ شدت یافت. امروز این برنامه‍ی استراتژیک دوایر امنیتی -اطلاعاتی رژیم استادانه دنبال می شود و بسیار موفق هم بوده است. بخش قابل توجه ای از کسانیکه در سالهای اخیر و بویژه پس از سرکوب جنبش سبز به خارج از کشور پناهنده شده اند، یا مخالفت ساختاری با رژیم ندارند، برخلاف بخش قابل توجه ای از پناهندگان یا مهاجرین ده‍ی شصت و اوایل ده‍ی هفتاد. می توان خوب گمان برد، که عده ای از آنها از سوی رژیم اسلامی به خارج از کشور فرستاده شده اند. عمله ها و عوامل رژیم در بسیاری از نهاد ها و رسانه های خارج از کشور نفوذ کرده اند . این جو محافظه کاری سیاسی و فرهنگی نزد ایرانیان خارج از کشور که هر دم وزن آن سنگیر تر می شود را ما مدیون برنامه های کاملاً حساب شده دوایر امنیتی رژیم ، مدیون عمله های با یا بی جیره و مواجب رژیم هستیم. رفت و آمد به ایران هزینه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد. بسیاری دریوزگی سیاسی را در خارج از کشور پذیرفته اند، به قیمت گذراندن تعطیلات در ایران. جو خارج از کشور بسیار آلوده است. تعداد کسانیکه پس از فرار از جهنم رژیم مرتجع آخوندی دیگر سالها پا به ایران نگذاشته اند، هر سال کمتر می شود. این افراد باید دائماً عمل نرفتن خود به ایران را توجیه کنند، چرا که فرهنگ بسیاری از ما ایرانیان هنوز فرهنگ ایلی باقی مانده است. این فرهنگ فردیت رای نمی شناسد و بسیار کاسب کار،دورو و مستبد است.
موفق باشید
۷۹۲۹۵ - تاریخ انتشار : ۱٨ ارديبهشت ۱٣۹۶