از : روزبه صالحی
عنوان : چرایی عدم تحرک جلب مشارکت فعالان منفرد چپ
پروژه وحدت چپ در راه آمده فراز و فرودی داشته است که مپرس. نخست قرار بر جلب مشارکت سازمان های عمده فدائی بود. وقتی که مشارکت سازمان های اتحاد فدائیان، فدائی اکثریت و شورای موقت سوسیالیستها، وحدت سازمانی چپ را میسر نمی کند. حال این گزاره که " توجه به فعالان منفرد چپ و جلب مشارکت آنان از اهمیت زیادی برخوردار بود. به سرنوشت قبلی دچار نمی شود. اما چرا درعمل، تحرک کافی برای جلب مشارکت عده بیشتری از آنها انجام نگرفت. این انفعال دقیقا ترجمان ناتوانی مدیران پروژه در ایجاد محیط مساعد برای تکثیر وحدت می باشد. بسنده کردن به چند منشور و چند کار نوشتاری سیاسی در روند پروژه امر خارق العاده ای نبود. اساسا بیان آرزو و تاکید بر آن که. همه ما از پریشانی و پراکندگی چپ رادیکال و آزادیخواه رنج میبریم و در حد توان خود برای غلبه بر آن میکوشیم. این آرزوی قلبی همه ما می باشد اما این آرزو از چه راه و چگونه متحقق می شود اهمیت دارد. این نکته هم که با بهرهگیری از تجربیات و دستاوردهای این پروژه، میتوان و باید برای طرحهای دیگر در راستای همگرائی و انسجام ممکن در میان این بخش از چپ اندیشید.. بفرمایند که در راه آمده پروژه به بن بست رسیده آثار همکرایی اگر قوی بود بایستی پروژه وحدت چپ سیر اعتلا و ظفرمندی می داشت کگه نداشت و روند رو به تنزل و شکست دارد. ضمنا این چه گزاره ای است که شکست این پروژه، با همه صدمات و تبعات آن، البته به معنی پایان کار نیست. این منطق شاید در کار علمی جوابگو باشد و هر راه آمده منجر به شکست را دوباره طی کرد اما در راه سیاست ورزی گفته اند که آزموده را آزمودن خطاست.
۷۹٨۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۱ خرداد ۱٣۹۶
|