عنوان : امیر ایرانی عزیز
امیر عزیز، آنچه که من تلاش کرده ام در مورد نسبی بودن آزادی مطرح کرده باشم این است که ما هیچ کشوری را در جهان نداریم که در آن آزادی بصورت کامل مستقر بوده و اجرا گردد. به همان نسبت هیچ انتخابات آزاد مطلقی هم وجود ندارد. خصوصا در نظام سرمایه داری هزینه های زیاد تبلیغاتی در اتنخابات ها از طرف لابی های بلوک های سرامایه داری حمایت میگردند.
در قسمت دوم نوشته تان، انتخابات های دوره ای مهندسی شده سمًت فرمالیته ریاست جمهوری در ایران را "رفراندم" می نامید. مطمئنم میدانید که کلمه رفراندم به نوع نظرخواهی دیگری اطلاق میگردد. اگر منظورتان این است که وقتی در نهایت امر مردم چاره ای غیر از انتخاب میان بد و بدتر ندارند، چه عکس العملی نشان میدهند؟ به نظر من تجربه میزان رای دادن مردم در انتخابات های اخیر شاخص و میزان سنجش مناسبی برای ارزیابی درجه گسست مردم از حکومت جمهوری اسلامی ایران نمیباشد. شاید شاخص میزان اعتراضات خیابانی، میزان خطر کردن مردم در اعتراضات خیابانی، میزان گسترش اعتصابات و اعتراضات مدنی و میزان مقاومت زندانیان سیاسی و غیره مورد سنجش قرار داد.
٨٣۷۴۴ - تاریخ انتشار : ۱۱ اسفند ۱٣۹۶       

عنوان : وجود نسبیت
در نوشتار آقای ایشچی ارجمند نوعی عصبانیت -که می تواند ناشی از نگرانی از اوضاع و شرایط باشد- مشاهده می شود،که این عصبانیتش هم قابل درک است و هم قابل احترام؛
اما ایشان با پذیرش نسبیت در آزادی- که در حقیقت این نسبیت در تمام موضوعات تسری دارد- در برخورد با مسائل تحولخواهی دچار یک تناقض رفتاری می شود . که نیاز به دقت بیشتر دارد.
باید گفت:
در بازی های حکومت- خواسته یا ناخواسته- هر چند وقت یکبار رفراندومی انجام می گیرد و بخش اقتدار گرا این موضوع را خوب درک کرده و می کنند، بخاطر همین است بجای اینکه قبول کند موضوع تحولاتخواهی کشور را
در اقدامات کودکانه اعمال انتحای از خود بروز می دهد و در حالتی، در پی به عقب انداختن تحقق شرایط است.
در سال ۷۶ جواب رفراندوم را دید
اما پلیدانه بسمت برکشیدن دلقکی به نام احمدی نژاد رفت
در سال ۸۸ نتیجه رفراندو را دید اما برای بقای همان دلقک کودتا کرد
در سال ۹۲ و ۹۶ باز نتیجه رفراندوم را دید
باز هم اعمالی پلیدانه ای را انجام داد ومی دهد
اما این بار با شعار عدالتخواهی فریبکارانه و...
حال ممکن است پرسیده شود چه فایده؟
بایدگفت:
این روندتحولخواهی با وجود نسبیت در مسائل ،
همانطوری که طرف مقابل پلیدی می کند مبارزین هم با استفاده از تجربیات، حرکات خود را باید به پیش ببرند!
آقای ایشچی ارجمند، در پای نوشتار دیگرتان، نظری در رابطه به پاسخگویتان ارسال کردم اما انتشار نیافت این را محض اطلاع آوردم که تصور نشود امیر ایرانی بی توجه و ...
٨٣۷٣۲ - تاریخ انتشار : ۱۱ اسفند ۱٣۹۶       

عنوان : متشکرم.
از اینکه وقت گذاشتید متشکرم.
در هر حال شیوه مبارزه را مردم و نمایندگان مستقیم ویا غیر مستقیم آنها تعیین خواهند کرد و هنوز کمی زود است که از میان ابر ها و گرد و خاک شیوه عبور از حاکمیت دیکتاتوری مذهبی را دید.
آنچه روشن است، عبور حتمی است.
٨٣۷۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣۹۶       

عنوان : کیای عزیز
چندین روز پیش در جواب سوالات شما چند جمله ای نوشتم. احتمالا موقع ارسال، فرستاده نشده ایت. تلاش میکنم دوباره جواب مختصری بنویسم.
۱- در هر صورت هر چقدر هم انتخابات فرمایشی و مهندسی شده باشد، وقتی از صندوق رفراندم جواب تایید جمهوری اسلامی ایران بیرون بیاید، این امر رسمیت حقوقی بیشتری نسبت دوران قبل از رفراندم به آنها می بخشد، تا هم بتوانند راحتتر با مخالفین مقابله کنند، هم اهداف و برنامه های خویش را پیش ببرند.
۲- الف- جواب مردم بستگی به خیلی فاکتورها دارد و از اول قابل پیش بینی نیست. اگر جو سرکوب حکومتی حاکم باشد، اعتراضات مردم پراکنده خواهد بود، تا همه گیر و سرتاسری. این مساله بستگی به میزان در صحنه بودن سازمان های سیاسی هم دارد.
ب - اگر در این رفراندم قدرت های بین المللی، بخصوص آمریکا و غرب دخیل بوده و کاندیداهای خود را از صنوق بیرون بیاورند، بمراتب سخت تر خواهد بود تا آنها را کنار زد.

ج - هیچ تضمینی ندارد تا مخالفین در موقعیت بهتری قرار گرفته باشند. خصوصا نسبت به دورانی که خیزش مردمی قبلا داشت کمر نظام حاکم با خم میکرد.

چ - احتمال، و فقط احتمال این هم وجود دارد تا وقعیت دموکراتیک تر شده و امکان شکل گیری ساختار های مردمی مدنی و فعالیت آزاد تر احزاب سیاسی فراهم گردد. در آن صورت باز هم احزاب چپ باید فعالیت خویش را صد چندان نمایند تا بتوانند تاثر لازم را بر روند سیاسی کشور بگذارند.
٨٣۷۱۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣۹۶       

عنوان : دنیز جان !
فرض کنیم که رفراندومی بین جمهوری اسلامی، سلطنت ، و جمهوری ایرانی و ..... انجام شود و حاکمیت با تقلب جمهوری اسلامی را از صندوق بیرون بیاورد.
۱.فکر میکنید مشروعیت بدست میآورند؟
۲.عکس العمل مردم چگونه خواهد بود ؟ ۴۰ سال دیگر به این لاشخور ها اجازه حکومت می دهند؟
یا مخالفان در موقعیت بهتری قرار میگیرند؟ و شاید انقلابی صورت بگیرد اگر اپوزسیون متشکل وهمه گیر شده باشد ویا حد اقل قدمی به پیش میآید ؟
٨٣۶۶۶ - تاریخ انتشار : ۷ اسفند ۱٣۹۶