عنوان : مارتین لوترکینگ
آقای دکتر آنچنان نوشته شما کلی و قابل تعمیم در عرصه های مختلف است که خواننده دچار افسردگی شدید میشود.
با این دیدگاه راهبردی کلیه مبارزان عرصه های مختلف زندگی در دوران استبداد، انسانهای "متوّهم"ی هستند. اینطور نیست؟
آیا پی روی از این نگاه به بی عملی مُنتج نخواهد شد؟ هر عمل در دوران حاکمیت استبداد از یک رویا یا فانتازی آغاز میگردد. برای وقوع هر رویائی، انسانها مجبور به پرداخت هزینه اند. البته در دوران استبداد جمهوری اسلامی همه ی ایرانیان (فعال و غیرفعال) هزینه می پردازند.
به هر تقدیر؛ آقای دکتر برای دنیای بهتر باید تلاش کرد یا نه؟ اگر آری چگونه تلاش کنیم که حداقل دکتر به ما نگوید تو آدم "متوّهمی" هستی؟
باور کنید آقای دکتر، آدمی که رویا نداشته باشد مرده است. و فقط مُرده ها اشتباه نمی کنند چون "متوّهم" نیستند.
٨٣۹۴۲ - تاریخ انتشار : ۲۰ اسفند ۱٣۹۶