عنوان : در کشوری که فقط با چند تلفن زدن میلیون ها و گاه میلیاردی سود می برند؛ سهم می برند؛ این حقوق کارگران
یعنی گرسنگی بکشید. آیا کارگرِ بدرستی غذا نخورده(با احتیاط غذا خورده)، آیا کارگر رنگ پریده می تواند تولیدگر خوبی باشد!؟
چون وقتی می گوییم حقوق کارگر کافی نیست، می گویند: «می خواهیم صادران داشته باشیم.»
آیا صادرات باید به قیمت شرمساری و ناتوانی جسمی کارگران صورت گیرد!؟

سوالی بسیار مهم: آن هایی که از سوی کارفرما چانه می زنند برای پایین نگاه داشتن حقوق کارگران؛ آیا می توانند حتی تصوری از این داشته باشند که با یک میلیون و اندی می توان زیست؟(به یاد داشته باشیم که گاه یکی کار می کند و چهار نفر از دستمزد او می خورند.)
اگر جواب نه است، که هست؛ چرا زندگی ستون میهن را پر از نگرانی و شکنجه می سازید؟ صادرات به چه قیمتی؟
کوتاه: این دستمزد باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.
٨۴۰۹۶ - تاریخ انتشار : ۱ فروردين ۱٣۹۷