از : فریبرز ستاری
عنوان : کنگره مشترک در چنبره دهها نام و چندین آرزو
شاعری سروده است " هرکسی بر طینت خود می تند " تا آرزوهای خود را عنوان کند پس برای عملی ساختن آن می کوشد. گزارش تنظیمی اخبار روز به موقع انتشار یافت ولی از هیچ کوششی فروگذار نکرده ، حتی باوجود فشردگی دقیقا زوایا را آورده و از جزئیات غفلت نکرده است. گزارش آشکار می کند در مورد تغییر نام فدائی وجود اسامی آلترناتیو بسیارند. موافقین حفظ نام پیشنهادشان مشخص است. ولی جالب است علاقمندان تشکیل سازمان یا حزب نوبنیاد برای تعیین نام دچار پارادوکسی شده اند تا آنجا که در صف موافقین حذف نام گرایشی شکل گرفته که در مورد نام هم رغبت به حذف نام فدائی نیز دارد و هم در حفظ نام فدائی تصمیم راسخ دارد. بنابراین آن را بر پسوند نام جدید می افزاید. برای مثال: امیر بهبودی، از کنشکران مستقل نام «حزب چپ ایران (فداییان خلق)» را برای حزب جدید پیشنهاد می کند. بهزاد کریمی حزب آزادی و عدالت ایران (وحدت فدائیان خلق)» مناسبت تر می داند. رضا اکرمی «حزب چپ ایران» را پیشنهاد می دهد. فرزانه عظیمی می گوید: «حزب چپ ایران». گودرز اقتداری «حزب دموکراتیک چپ» را انتخاب می کند. بهروز خلیق «حزب چپ ایران (فدائیان خلق)» را پیشنهاد می دهد و دکتر فرود سیاوش پور می گوید نام «حزب چپ ایران» مناسب ترین رای است. گزارش اخبار روز در مورد رای به منشورهای چهارگانه البته سه گانه نیز نظریات گوناگون را درج کرده است. استنباط و برآورد از نتیجه و خروجی کنگره اهمیت خاص دارد. آیا وجود نام های متعدد و منشورهای متفاوت آرزوی طرفین منازعه بر سر وحدت چپ را به کدام سمت می برد. درجا زدن در جو تفرقه یا برونرفت از موقعیت تفرقه. نکته دیگر دقت در صحبت های فرخ نگهدار است که در سرنوشت سند پایه اثر ویژه دارد. وی با زیرکی و چموشی کنشگرانه، موضوع گذار از جمهوری اسلامی را به کرانه ای برد تا کسی قادر نشود جریان اصلاح طلبی درون ایران را متحد چپ نداند و از آن برائت کند.
٨۴۲۷۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ فروردين ۱٣۹۷
|
|
از : ا. م. شیری
عنوان : بار «چپ» به منزل نمی‌رسد
در خبر تقریبا دو هزار کلمه‌ای اخبارروز، کلمه «چپ» ۲۴ بار تکرار شده بدون اینکه مفهوم و منشاء آن در نظر گرفته شود.
بدیهی است که تمامی جریان‌های فکری- سیاسی اعم از بورژوایی، خرده‌بورژوایی و کارگری بطور عام دارای جناح‌های چپ، راست و اکثرا میانی می‌باشند.
طراحان غربی (منظور غرب ایدئولوژیک است) پس از شکست سنگین فاشیسم سرمایه‌داری در مقابل اتحاد شوروی در جنگ جهانی دوم و گسترش نفوذ کمونیسم در میان توده‌های استثمارشونده در سراسر گیتی، به تلاش‌های گسترده‌ای برای به فراموشی سپردن، به سخن دقیق‌تر، برای حذف کلمات سرمایه‌داری و کمونیسم از ادبیات سیاسی دست زدند. در نهایت عبارت «سوسیال- دموکراسی» را بمثابه جایگزین سرمایه‌داری و کلمه «چپ» را بعنوان جایگزین کمونیسم انتخاب نمودند. اما، طراحان امپراطوری آمریکا به پذیرش عبارت سوسیال- دموکراسی هم تن ندادند.
اگر چه عنوان ترکیبی «سوسیال- دموکراسی» سابقه تاریخی دارد، اما سوسیال- دموکراسی جدید، مفهوم و اهداف کاملا متفاوت با سوسیال- دموکراسی قرن نوزده و اوایل قرن بیسم را احاطه می‌کند. به بیان واضح‌تر، همانطور که تاریخچه حاکمیت یا ائتلاف احزاب سوسیال- دموکراتها در اروپا نشان نیز می‌دهد، سوسیال- دموکراسی بعد از جنگ جهانی دوم در واقع، یکی از هارترین جناح سرمایه‌داری را نمایندگی می‌کند. حتی نوع برخورد سازمان اکثریت به جنگهای امپریالیستی دوره معاصر، از جمله، بر علیه لیبی و سوریه نیز این مدعا را ثابت می‌کند.
عبارت سوسیال- دموکراسی بطور کلی عنوان بی‌مسمایی بحساب میآید. مانند: خانه سقف‌دار یا اتومبیل دارای چرخ و غیره. سوسیال یا سوسیال است با تمام ابعادش یا نیست. ترکیب آن با دموکراسی، خود آن را از محتوا تهی می‌سازد.
در مجموع، چنین کنگره‌هایی چیزی جز خودارضایی و مشغله‌های موقتی، نمی‌تواند هیچ نتیجه مثبت ببار آورد.
٨۴۲۶٣ - تاریخ انتشار : ۱۱ فروردين ۱٣۹۷
|
|
از : said said
عنوان : nam
بنظر من هم "حزب چپ ایران" مناسبتر است. اولاً: در را بروی تمامی کسانیکه اساس نامه و برنامه‍ی حزب را قبول دارند، باز می گذارد، حال چه از سنت فدائیئان بیآیند یا نه و دوماً نام کوتاه و مشخص بزودی و به راحتی جا می افتد، تا یک نام طولانی و گنگ یا قابل تفسیر.
٨۴۲۶۱ - تاریخ انتشار : ۱۱ فروردين ۱٣۹۷
|
|
از : کیا
عنوان : موفق باشید
اگر قصد، اتحاد ،فدائیان خلق ،در یک حزب است مسلما نام حزب میتواند کلمه فدایی را شامل باشد ، ولی اگر هدف بخش چپ است باتنوعش حزب چپ مناسب تر به نظر میآید.
.
٨۴۲۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۱ فروردين ۱٣۹۷
|
