عنوان : به آقای خسرو صدری
آقای خسرو صدری سخنان شما نشانگر آن هست که یا شما با هر چه آگاهی و سخن گغتن از یر خرد مخالفت جدی دارید و به پا منبر نشستن و صلوات فرستادن علاقه وافر دارید یا اینکه با معنانی اصطلاعات مرسوم در حوزه سیاسی غریبه اید. خودتان یکبار دیگر به نوشته توام با عصبانیت و پرخاشگری و توهین به مخالفین نظری خود بدور از تعصب و دلخوری از نوشته های مخالفین احتمالن رهبر فکری تان بیاندازید تا بهمین نتیجه برسید
اگر سیاست استثمار وحشیانه رژیم اسلامی و حتی نپرداختن حقوق چندین و چند ماه کارگران ( فولاد اهواز و شرکت کیسون در اهواز که باید حضور ذهن تان باشد و دهها کارخانه دیگر) و تسلط کامل نئولیبرالیسم بر اقتصاد کشور ، دولت اسلامی را وابسته به هارترین جناح سرمایه داری جهانی نمیکند چه چیز دیکری لازم هست تا شما دریابید حمایت همه جانبه از رژیم در نزدیک به چهل سال همانا حمایت از هارترین جناح سرمایه داری هست ؟
لطف کنید قبل از اینکه فتوا گونه سخن برانید با تعاریف جهانی (نه تعریف من درآوردی من و شما) از چپ و راست آشنا شوید تا کمی معقول تر بدور از تعصب و رفیق بازی سخن گوید
به امید أن روز
٨۴۴۶۵ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۷       

عنوان : منتقدین نگهدار: راست های آگاه و چپ های ناآگاه
از خسروباقر پور عزیز بخاطر این نوشته و این اندیشه به سهم خود تشکر می کنم.
در رابطه با نظر دوست گرامی آقای بهکیش می خواهم یادآوری کنم که فرخ نگهدار تا آنجا که من میدانم،همیشه نظراتش را صریح و بدون پرده پوشی بیان داشته است و مانند بسیاری از چپ های سابق اهل بند بازی نیست. من اتفاقا نگهدار را ذاتا خیلی هم چپ میدانم.زیرا مواضع بحث انگیز سیاسیش را در رابطه با ج.ا. دقیقا تنظیم شده برای گرفتن حداکثر فاصله با راست ترین و هارترین جناح های سرمایه داری جهانی در مواجهه با میهنمان ارزیابی می کنم. همه آنهایی که آگاهانه ملتزم رکاب ابرقدرت هستند از نگهدار متنفرتند و بسیاری از آن هایی که "چپ" بودنشان کتابی مانده و کاری با واقعیت جهان ندارد نیز همینطور.
٨۴۴۵۴ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۷       

عنوان : تعجب ای ندارد آقای باقرپور گرامی
وقتی سالها پیش آقای نگهدار در مصاحبه خود با نشریه شهروند تورنتو می گویند من با فدائیان اکثریت به شکل پروژه ای کار می کنم و هیچ کس در آن مجموعه صدایش در نمی آید که: برادر من شما حزب سیاسی را با شرکت مقاطعه کاری اشتباه گرفته اید، آنگاه تبلیغ حاکمیت نئولیبرالیسم در ایران، با عنوان احترام به آزادی بیان، نباید باعث تعجب شود.
٨۴۴۴٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ فروردين ۱٣۹۷