عنوان : راه اندازان توفان در فنجان خیال...
امضا کنندگان این بیانیه انگار, بگفته مذهبی ها, "سوراخ دعا را گم کرده اند"!
درخواست از دولت و حکومت, زمانی خردمندانه و بجاست که
۱) قانون و مدنیت نهادینه باشند,
۲) آن "دولت و حکومت" دارای شعور حداقل برای اداره کشور باشد,
۳) آن "دولت و حکومت", با احساس مسئولیت نسبت به سرنوشت مردم و کشور, چشم در راه پیشنهاد از سوی مردم برای برون رفت از بن بست ها باشد.
آیا براستی "دولت و حکومت" اسلامی در ایران در چنین جایگاهی قرار دارد و گوشش بدهکار "درخواست" های مردمان ایران است؟
آیا این "دولت و حکومت" ماهیت "ملی" دارد و "شجاعانه" پاشنه برکشیده برای "بهبود رفاه و آزادی و سربلندی ایران و ایرانیان" است؟
آیا دزدی, فریب, تحمیق, جنایت و ویرانگری, در ژرفترین معانی, بازگو کننده ی ماهیت این "دولت و حکومت" که خود را اسلامی و نه ایرانی میداند نیست؟
یکبار دیگر به نوشته خود نگاهی بیندازید تا شاید به خود آیید و بیش از این راه اندازان توفان در فنجان خیال خود نباشید:
"ما از دولت و حکومت ایران می خواهیم حال که فرصت مناسب ... از دست رفته است ... با یک تصمیم ملی شجاعانه اعلام کند که حاضر به انجام مذاکرات بدون قید و شرط با آمریکاست ... (چرا که) گفتگوی مستقیم و رسمی و شفاف ... به نفع برقراری صلح و امنیت در جهان و منطقه و بهبود رفاه و آزادی و سربلندی ایران و ایرانیان" است.

نه! هم میهنان امضا کننده, هیچ میلیگرمی از ملی بودن, شجاعت, شفافیت و خواست بهبود رفاه و آزادی و سربلندی ایران و ایرانیان در هیچیک از یاخته های متعفن "دولت و حکومت" اسلامی وجود ندارد.
برای آب, نه دنبال سراب, که جای دیگری باید رفت...
٨۵۲۱۵ - تاریخ انتشار : ۲۷ خرداد ۱٣۹۷       

عنوان : چرا اوپوزیسیون با آمریکا وارد معامله نشود!
جالب است که صحبت و معامله حاکمیت با آمریکا مقبول بخشی از اوپوزیسیون است ولی معامله و صحبت بخشی از همین اپوزیسیون با آمریکا تابو.
حتما جواب این است که جنگ نشود و یا جلوی هزینه های انسانی و ملی را بگیریم......
ولی باید فراموش نکرد که این حکومت تا بحال بزرگترین دشمن مردم بوده و خواهد بود .
عمرش را طولانی کردن معقول به نظر نمی آید.
٨۵۲۰٨ - تاریخ انتشار : ۲۶ خرداد ۱٣۹۷