عنوان : داخل نیروهای سوسیالیست هم برخی موافق حمله امپریالیستی هستند!
به نظرم طبق تعبیر و تفسیر خودتان، نظریه نیروی اول و دوم و سوم بر اصل، کی با جنگ و تحریم امپریالیستی مخالف و یا موافق است نظریه جامع و مانعی نباشد. زیرا در همه این نیروها اول و دوم و سوم موافق و مخالف تحریم و جنگ امپریالیستی موجود می باشند. و همین نقض، این نظریه را متزلزل می کند. داخل رژیم بخشی خواهان جنگ هستند، داخل نیروهای راست برخی به خاطر ناسیونالیسم مخالف جنگ و تحریم هستند در داخل نیروهای سوسیالیست هم برخی موافق حمله امپریالیستی هستند! موضوع تحریم و جنگ امپریالیستی تنها می بایست محکوم شود، به این معنا که دلایل امپریالیستی نادرست، غیر کافی، مغرضانه، تعرضی، زور گویانه، ... است! دیگر خطر تحریم اقتصادی تنها خطر نیست که همین حالا در حال اجرا است، آیا در این شرایط خطر جنگ، ما می بایست جایگاه خود را به عنوان نیروی سوسیالیستی در مقابل امبریالیسم مشخص نماییم یا نه؟ که شما هم تاکید دارید آری، پس می بایست رو موضوع مشخص تاکید برجسته تر داشت و اصلی تر را نمایانتر ساخت کاری که این بیانیه از ظن من انجام داده است. در نوشته تان از ویرانی و نابودی و آواره گی میلیونی، تجزیه و جنگ داخلی و استمرار وحشتناک آن در شکل بمب گذاریها و ... خبری نیست. چون موقعیکه به همه این عواقب توجه جدی کنیم آن موقع اتحاد منفی که هیچ بدرستی می بایست به اتحاد مثبت یعنی جنگیدن در سنگرهای رژیم علیه امپریالیسم و ارتجاع منطقه هم رضا داد. همانطوریکه همه تاکید داریم رژیم در بدترین شرایط ممکن خود از بدو وجودش قرار دارد نارضایتی های عمومی هر روز گسترده تر می شود. رژیم آنی است که هست در ظلم و تعدیش و حد و اندازه اش مشخص. آما تحریم در حال اجرا، و خطر جنگ امپریالیستی از جانب ترامپ و ارتجاع منطقه تنها رژیم را تعدید نمی کند این جنگ هست و نیست ما را نشانه رفته است همانند ,عراق، ُسوریه و ویتنام ... اتفاقا می بایست الآن آن جمله کیانوری را که خطر جدی و حتمی و فوریست را با تمام قوا برجسته اعلان کرد که خودفروخته گان و امپریالیسم و ارتجاع منطقه بدانند که خطر بزرگتر امپریالیسم و ارتجاع منطقه تا زمانیکه تعدید اعیان آنها موجود است آنان می باشند. ولی این خطر دائمی نیست و مثلا با عوض شدن دولت آمریکا و اتفاقات دیگری رفع شدنیست اما تا زمانیکه این خطر موجود است نوک تیز حملات و دشمن اصلی بودن، آنها خواهند بود. آما به محض رفع خطر که دیری نخواهد پایید، انوقت است که با تمام قوا و متمرکز و با فراق بال میتوان سراغ سرنگونی رژیم رفت و آنرا به سرانجام رساند!
بهر حال میتوان بیشتر نقد کرد و نوشت اما در بخش نظر که معمولا می بایست کوتاه باشد امیدوارم که اصل مطلب را توانسته باشم انتقال بدهم.
٨۵۴٣۹ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : شما رفیق اید امیرعزیز
رفیق امیر خوش سرور گرامی. ممنون از توضیحات شما. علت آقا و نه رفیق نامیدن شما صرفا این بود که شما را در شناخت شخصی به جا نمی اورم و معمولا کسی را که به درستی نشناسیم به راحتی رفیق نمی نامیم اگر صداقتی در بکار بردن این لقب شریف باشد. شاید این از ضعف حافظه من است و شما مرا به خاطر می آورید چون جوان اید. باری، لحن و نگرش شما رفیقانه است و شما را با افتخار رفیق می نامم. زنده باشید .
٨۵۴٣۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : جستاری درباره مقاله رفیق شهاب برهان
رفیق شهاب عزیز
سلام
درباره «خوانش عملیاتی...» به این نکته اشاره کرده‌ای که «آقای امیر خوش سرور در سایت اخبار روز نقدی بر فراخوان از زاویه‌ی «خوانش عملیاتی» نوشته است که بسیار مهم و هوشیارانه است و چه باک که مرا اتهام‌زننده نامیده و از نوشته روبن تمجید کرده است.»
این یک «سوء برداشت» است و احتمالاً از آن‌جا نشأت می‌گیرد که برای مقاله «صدای سوم در برابر ...» به‌مانند مقالات رفقا تقی و روبن، «صفت» انتخاب نکرده‌ام. این کار را البته آگاهانه کرده‌ام چرا که تو «اولین نفر» بودی که به‌صورت علنی به نفد فراخوان پرداختی و من پرهیز داشتم از جانبداری از مقاله تو. عدم جانبداری از تو البته به علت عدم باور من به «صف‌آرایی ایدئولوژیک» در صفوف چپ ریشه دارد و لذا مقاله‌ات را به‌صورت خنثی آورده‌ام. همین و بس!
از سوی دیگر صفت‌های به‌کاررفته درباره مقالات رفقا تقی و روبن، الزاماً بار معنایی مثبت ندارند. هوشمندی (درباره مقاله رفیق روبن) را می‌توان به «فرار به جلو» و ظرافت (درباره مقاله رفیق تقی) را می‌توان به «زیکراک رفتن» هم تعبیر کرد. در آن مقاله تنها صفت مثبت، به‌زعم من، سنجیدگی موضع رفیق اصغر بود و لاغیر!
بنابراین اگر به سهو، به اشتباه انداختم‌ات پوزش می‌خواهم.
اما فارغ از مباحث قابل تأمل در مقاله «توضیحاتی لازم درباره ...» یک پرسش حاشیه‌ای! ذهن‌ام را بسیار مشغول کرده است. چرا در مقاله‌ات، اصغر ایزدی، رفیق است و راقم این سطور، آقا و جالب‌تر آن‌که تقی و روبن، نه رفیق‌اند و نه آقا؟!
کاش آن‌قدر جسارت داشتم تا شعر زیبای قرار بودِ سیدعلی صالحی را در این‌جا بازنویسی کنم تا همه‌مان به دو چشم خود ببینیم «...سال‌هاست که /شناسنامه‌های ما را موش خورده است...»
تهران- دهم تیرماه ۱۳۹۷
٨۵۴۲۴ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : شیوه بحث. نیکفرظ
محمدرضا نیکفر درباره کل این بحث ها و دیگر بحث های مشابه مقاله ای نوشته که واقعا خواندنی است. تیتر آن «پرخاش در تنگنا، در باره شیوه بحث گروه های چپ» در سایت زمانه
٨۵۴۲٣ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : وارونه سازی نظر مخالفان
آقا یا خانم مرادی عزیز
نظرشهاب برهان در همان مقاله اول ایشان کاملا واضح و روشن بود و مقاله فعلی ایشان در واقع پاسخی به وارونه سازی نظرشان توسط تقی روزبه و روبن مارکاریان و بخصوص روبن بوده است. وارونه سازی و تحریف نظر مخالف توسط روبن مارکاریان مسبوق به سابقه است. ایشان بخصوص در بحث دموکراسی سوسیالیستی، در برخورد با نظر مخالفان خود آنچنان با تکه تکه کردن نظر مخالفان در خارج از متن اصلی به تحریف نظرشان پرداخته بود که برای من که نظر مخالفان را خوانده بودم مایه تعجب بود که چگونه فردی در این سطح می تواند اینگونه واضح وارونه سازی کند، هرچند که این امر ربطی به سطح افراد ندارد و به گرایشات و انحرافات اپورتونیستی در درون چپ مربوط می شود. به هرصورت من در این بحث حق را به شهاب برهان می دهم و اعلام خطر او را درست می دانم چرا که نقطه ضعف محوری بیانیه دقیقا همین است که سیاست درستی ارائه نمیکند و خطر همسویی با رژیم را نمی بیند.
٨۵۴۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : پرتوی بر سایه های نیمرنگ...
هم میهن گرامی, آقای شهاب برهان, درود و سپاس بر شما برای بردباری و نوشتارتان که روشنگر, بجا و بهنگام بود!
سخنی کوتاه نیز با هم میهن دیگرمان, "مرادی": کار گردانندگان اخبار روز ستایش انگیزست! از آنرو که چاپ نوشتارهایی که گفتگوی سازنده و چندسویه را برمی انگیزند میتواند در پالایش و روشن تر کردن اندیشه ها تاثیرات دوربرد داشته باشد... و چه کار مهمتر از این تواند بود؟
٨۵۴۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣۹۷       

عنوان : می نویسم "این" ولی منظورم "آن" است!
آقای برهان عزیز خسته نباشید. یک هفته است روی اعصاب بعضی راه رفته اید حالا تازه آمده اید و میگوئید منظور من این نبود و آن بود. لطفاً در نوبت آینده همراه با مقاله تان به اخبارروز مراجعه کنید تا نیاز به تفسیر شورای نگهبان نباشد.
خواننده که کارش نیت خوانی ی نویسنده نیست. نوشته باید چنان نگارش یافته باشد که خود گویا باشد نه آنکه نویسنده به دنبال نوشته روان باشد که نکند منظور او را خواننده نفهمد.
البته به نظر من انتقاد باید به گردانندگان اخبارروز شود که مسئول اصلی انتخاب مقالات برای نشر هستند.
٨۵۴۱۷ - تاریخ انتشار : ۹ تير ۱٣۹۷