عنوان : رزا ، آینده نگری بی بدیل و آزادی اندیشی در بستر دیکتاتوری پرولتاریا .
بحث های توریک این مقاله در کلیت طولانی خود ، اگر با دقت مطالعه گردد . خلاصه ای از آن را که ارزش تحلیل دارند ، می توان بیرون کشید .
جامعه آلمان در زمان رزا علاوه براین که توان تولید و جهش به سوی بیشترین ارزش اضافی را داشت ، در عین حال از مواهب احزاب دموکراتیک نو نیز برخوردار بود .
اگر این پرسش مطرح شود که این جامعه و احزاب مترقی آن در گفتار های رزا چه دیدند و چه خطری را احساس نمودند که به بیرحمانه ترین شکل ممکن ، او را از هستی ساقط نمودند .
در همان نظریات و آینده نگری های اوست .
سرمایه داری آن زمان برای فروش اضافه تولیدش که در آستانه جهشی به مراتب بیشتر از قبل بود ، باید بازار های تازه ای را به دست می آورد .
این در آن زمان یا با جنگ و تسلط بر دیگر کشور ها امکان پذیر بود ، یا در رقابت با انگلیس که تمامی این بازار ها را در اختیار داشت .
رزا در این مقاله می گوید که اگر تمامی جهان نیز به سرمایه داری سوق کند . باز هم مشکل اضافه تولید ، بازار تازه ای را به دست نخواهز آورد .
همین مشکلی که سرمایه داری امروز با آن مواجه است .
گویی رزا امروز را هم در تصویر ذهن خود داشته است .
امروزی که سرمایه داری در همان مرزی قرار گرفته که باید با رفتن به سوی بربریت ، یا سوسیالیسم یکی را انتخاب نماید . پیش بینی رزا ست .
این چکیده برداشت من از این مقاله است که مسلمأ پرسش های زیادی در مورد آن مطرح خواهد بود .
اما آن چرایی ها یی که آگاهانه در معرض قضاوت خوانندگان قرار می دهم .
این است که همه روزه شاهد ، یاد آوری ها و ذکر مطالب این چنینی از رزا لوکزامبرگ و آنتونی گرامسکی هستیم .
در حالی که بسیار کسانی در مورد سرمایه داری و چالش هایش قلم فرسایی نموده اند و صحبتی از آنها کمتر به چشم می خورد .
٨۶٨۰۷ - تاریخ انتشار : ۱٨ مهر ۱٣۹۷