عنوان : چرا باید همیشه از گفتن واقعیت هراس داشت؟
آقای سرکوهی مطلبتان بسیار جالب و خواندنی است. اما، همانگونه که خود سوال میکنید که چرا تمامی حقایق را نمیگویند و تنها به یک طرف فاجعه های که مردم ایران را نشانه گرفته، میچسبند و محکوم میکنند، چرا شما خود تمامی واقعیت ها را نمیگوئید؟ آخر تا کی این محافظه کاری نشات گرفته از فرهنگ اسلامی روراست صحبت نکردن ها را باید ادامه دهیم. فراموش نکنید که مبارزه با رژیم اسلامی میباید در تمامی زمینه های آن باشد و با هرگونه فرهنگ اسلامی از جمله نامفهوم صحبت کردن مبارزه کرد.
شما میگوئید که برخی از امضا کننده گان اینچنین هستند و آن چنان. چرا نام نمیبرید؟ چرا با مجهول نویسی خواننده را در برزخ اینکه کدامین آنها در رکاب رژیم اسلامی جانثاری میکنند و از رانت های آن چنانی برخوردار هستند و امضا آنها و قصد نامه اشان دفاع از رژیم اسلامی هست، به عمد پرهیز میکنید؟ چرا از دست در دست داشتن اصغر فرهادی و خاتمی برای دیدن فیلمش در یک سالن نمایش مجلل خصوصی نمیگوئید؟ چرا از اعلامیه کیهان کلهر بخاطر افتخارش به رای دادن با روحانی این جنایتکار و دزد و آرزو کردن شکوفائی هنر در دولت این معلون ضد فرهنگ و هنر نمیگوئید. و موارد متعدد دیگر؟ بیائید روراست گوئی و در لفافه صحبت کردن ها و مجهول نوشتن ها که ابدا به روشنگری و شناخت مردم از مسایل و آدم های مختلف نمیانجامد را بدور بریزیم و بعنوان یک روشنفکر متعهد و نگران سرنوشت مردم سرکوب و استثمار شده مردم یا سخن نگوئیم یا تمامی واقعیت ها را بگوئیم
شاد و سلامت باشید
٨۷۱۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۹ آبان ۱٣۹۷