عنوان : اتهام زادیی که خود ابهام می آفریند
آقای عاصمی در قسمتی از نوشتارش اشاره به این داشته که ما ایرانیان در یک نبرد بی وقفه از صد وچند سال پیش در پی رسیدن به اهدافی بوده ایم و مبارزات سخت کوشانه ای نیز داشته ایم که باید گفت این یاد آوری ایشان از آن رو مورد توجه قرار می گیرد و ارزشمند است که ایشان این یادآوری را بدور از نگرش طبقاتی خاص -که مورد علاقه اش بوده- ابراز کرده است که این روش ایشان تا اینجا قابل تحسین است. اما مثل اینکه ایشان هراز چندگاهی چاره ای ندارد به این سمت برود که تحولخواهی را ببرد زیر نگرش طبقاتی و آرزوهای نگرشی خودش. بگذریم.
ایشان در نوشتارش با توجه به وظیفه ای که برای خودش تعریف کرده است به دفاع از زنده یاد احسان طبری و حزب توده برخاسته است و در پی اتهام زدایی -که خانم اسد پور در نوشتارش به دو مورد وارد کرده است- برآمده است. که در مورد روش ایشان و خانم اسدپور می توان گفت:
-خانم اسد پور گذشته این جریانات را به پرسش گرفته است و کاری به نگرش های تغییر یافته آنها در گذر زمان نداشته است
-اما آقای عاصمی برای استدلال خودش به نگرش تغییر یافته آنان برای کمرنگ کردن گذشته ها پرداخته است که این روش آقای عاصمی ابهامات عملکرد گذشته را پررنگتر می کند. بگذریم.
اما نکته ای در مورد استقلال
استقلال در حوزه سیاسی معنی دارد که این استقلال باعث می شود که مدیران هر کشور بر اساس اعتقاد به منافع ملی آنهم براساس نگرش انسانمدارانه حرکات خود را به پیش ببرند.
استقلال اقتصادی و فرهنگی و... بی معنی است می دانیم
دست آوردهای بشری در حوزه زیست جمعی متعلق به همه بشریت است و در هیچ زمانی یک گروه اجتماعی بی نیاز از دیگران نیست و...
٨۹۱۶۴ - تاریخ انتشار : ۵ فروردين ۱٣۹٨