عنوان : هرچه آگاهتر، رخ زردتر!
آقا کیا، بنظر می آید شما این کامنت را برای نوشته دیگری آماده کرده بودید و اشتباهاً برای این نوشته ارسال داشته اید.
به هر حال، دوست گرامی پیشنهاد میکنم یکبار دیگر مطلب را بخوانید زیرا؛ ۱- اصلاً صحبت از حزب سوسیال دمکرات نیست. نویسنده پیشنهاد یک حزب جمهوریخواهِ سکولار– دمکرات نموده. ۲- کدام حزب سوسیال دمکراتی را سراغ دارید که رسما و عملا مخالف سرمایه داریست؟ ۳- عقب افتادگی ذهنی منطقه چه ربطی به شرایط عینی و ذهنی جامعه ایران دارد؟ ۴- نویسنده اصلا و ابدا پیشنهادی در زمینه ی سوسیالیسم یا راه رشد غیرسرمایه داری نداده است. بهتر است شما حداقل یک فاکت از نوشته می آوردید.
بگذریم؛ شاید اشتباهی رخ داده.
اما آنچه خود میخواستم بگویم: با تشکر از نویسنده که سعی نموده و می نماید شاید بتواند تحرکی در اپوزسیون جمهوریخواه ایجاد کند. لیک ایشان باید توجه داشته باشد همین اپوزسیون جمهوریخواه دچار چنان تشتتیست که همگی می بینیم حتی برای "اعلامیه یا بیانیه - درمانی" حول موضوعات حاد و مشخص نیز توافق حاصل نیست، چه رسد به یک کار عملی! آن بخش رادیکال این اپوزسیون نیز هنوز و همچنان در سودای "دیکتاتوری پرولتاریا" می سوزد. و رویاهای تاریخ مصرف گذشته را همچنان در فضای مجازی ورق میزند و ترویج می کند. باقی میماند بخش افراطی اپوزسیون (بخشی از سلطنت طلبان و بخشی از جمهوریخواهان) که پیرو شعار "خرابی چو از حد بگذرد، آباد گردد." منتظرند و به عناوین مختلف می دمند و آرزو دارند شاید بلکه بتوانند آمریکا را راضی نمایند تا جمهوری اسلامی را ساقط نماید و حکومت دلخواه آنان را بر تخت بنشاند.
مجموعه ی عناصر صحنه را که نگاه می کنیم، همه منتظرند بلکه سنگی از آسمان بیفتد و شرایط مناسب فراهم گردد، که آن هم از محالات است سنگی بیفتد و به نفع مردم ایران باشد. شرایط عمومی جهانی و منطقه نیز به ما میگوید؛ خیلیها نیازمند همین جمهوری اسلامی هستند تا بتوانند منویات خود را پیش ببرند. پس به قول صائب تبریزی: "هرچه آگاهتر، رخ زردتر!".
٨۹٨۴٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣۹٨       

عنوان : عدم تشکیل حزب سوسیال دمکرات سکولار همه گیر دلیل مادی دارد.
۱.عقب افتادگی ذهنی منطقه بدلیل حکومت های سرکوب گر و نفوذ مذهبیون.
۲.ثروتمند بودن منطقه که موافق خدا حافظی با سرمایه داری نیست.
۳.سوسیالیسم با کمک یک قطب سوسیالیستی"راه رشدغیر سرمایه داری "مانند شوروی سابق حتی در افقانستان شکست خورد.

ولی تئوری راه رشد غیر سرمایه داری شاید با یک حزب قوی کارگری در هر نقطه جهان امکان پذیر باشد.
٨۹٨۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۶ ارديبهشت ۱٣۹٨