عنوان : آش کشگ خاله نیست , بخورم پامه نخورم پامه !
یا باید طرفدار مردم محروم ایران بود و یا طرفدار بیگانگان.هدف بسیار روشن و واضح است و به معلق زدن‌های سیاسی هم نیازی نیست.دفاع از مردم ایران دفاع از حکومت نیست , این سیاست سیاستمداران دنیای "دمکراتیک و بشر دوستانه" غرب است که چنین می‌اندیشند.کسانیکه چنین باور دارند و از تحریمهای اقتصادی و یا حمله نظامی حمایت میکنند همان دنباله روی سیاست "دمکرات منشانه" از ما بهترانی میباشند که هدفی‌ جز گرسنگی دادن و جهنمی ساختن زندگی‌ مردم محروم ایران ندارند.کسانیکه با جنگ و حمله نظامی مخالف اند با حمله اقتصادی هم باید مخالف باشند. بسیاری مخالفت خود را در گفتار نشان میدهند ولی‌ نیت واقعی‌ و باطنی آنرا ندارند .اگر کسی‌ با حمله نظامی به ایران مخالف باشد باید با حملات نظامی به عراق ،لیبی‌ سوریه و فلسطین هم مخالف باشد. صدام دیکتاتور بود ، خامنه‌ای هم دیکتاتور هست و همچنین بشار اسد و معمر قذافی چرا از حمله نظامی به ایران در حرف دفاع میشود ولی‌ همین عمل به فلسطین ،لیبی‌،سوریه می‌رسد جهت عوض میشود ؟ اگر آقای قرگوزلو و طرفداران خط فکری ایشان از مردم این کشور‌ها در مقابل حملات نظامی بیگانگان دفاع نمیکنند، پس در آن صورت اگر به ایران حمله نظامی شود ،ما نیز نباید انتظار هیچ گونه حمایتی از طرف مردم کشور های جهان داشته باشیم.در حمله به کشور عراق روزها و هفته‌ها در هزاران شهر از تمام مردم جهان و مخصوصا در خود آمریکا با ایجاد زنجیر‌های انسانی‌ ترافیک خیابان‌های بزرگ را علیه جنگ بند میاوردند،بسیاری از آمریکای‌ها در خود عراق علیه بمبارانهای هوایی دیوارهای انسانی‌ می‌‌ساختند. آیا بشر دوستی‌ آنها بخاطر حفظ حکومت صدام حسین بود ؟ دختری امریکایی علیه ساختمان سازی و خراب کردن خانه‌های فلسطینیها در جلوی بلدزور قرار می‌گیرد و کشته میشود , آیا برای دفاع از رهبری مرتجع حماس بود ؟ در همین جریانات انتخابات سراسر مردم جهان از مقاومت مردم ایران در برابر حکومت جانی و آدمکش شکنجه‌گر حمایت کردند و یا هم اکنون نیز مردم صلح دوست دنیا علیه حمله نظامی به ایران تظاهرات وسیعی برقرار کرده و خواهند کرد , آیا این مردم انسان دوست و صلح طلب عاشق چشم و ابروی احمدی نژاد و یا خامنه‌ای شده اند ؟ پس می‌بینید که سیاست جهانی است و پیاله‌ای نیست.کسی‌ که از مردم ایران در مقابل حملات بیگانگان دفاع می‌کند باید این دفاع را قبل از حمله به ایران برای مردم کشور‌های دیگر از جمله سوریه لیبی‌ و عراق و فلسطین محترم بشمارند تا صداقت آنها در مورد ایران هم مستدل باشد.
در اینجا لازم است که که به طرفداران این سایت و سیاست غالب نویسنده یادآوری شود که این نظرات چون دریچه‌های بروی مردم ایران باز میشود و مطلقاً نظرات در چهار دیواری‌های انحصاری و شخصی‌ نویسنده و طرفداران قرار نخواهد گرفت و بقول معروف آش کشگ خاله هم نیست که بخوریم پایمان باشد و نخوریم پایمان...
با قدردانی فراوان از مدیریت و دست اندرکاران سایت اخبار روز...
۴۹٣۲۱ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣۹۱       

عنوان : سئوال بی جواب
ما ممکن است- و حتمن چنین است- که با بخش یا همه نظرات رفیق قراگوزلو موافق یا مخالف باشیم. این امری طبیعی است و خوشبختانه بر خلاف سایت های سانسورگر مدیران اخبار روز با هوشیاری به آن بخش از نظرات غیر تخریبی اجازه میدهند که در چهار چوب کامنت منتشر شوند. به عقیده من یکی از خصلت های مثبت نویسنده این است که به بخشی از این انتقادات در مقالات بعدی خود جواب می دهد. هر چند اگر او می توانست به هر کامنت در زیر همان جواب بدهد خیلی بهتر بود. اما این امر مستلزم زمانی زیادی است.
در کامنت های قبلی دوستی بنام اصغر ک چند نکته مهم را مطرح کرده بود که کنجکاوی من را بر انگیخت. بگونه ای که روزی چند بار به اخبار روز و این مقاله سر می زدم شاید جواب آنها را بخوانم. اما شاید با برداشتن مقاله جواب میسر نشد. من با اجازه رفیق فواد محسنی می خواهم کامنت اصغر را مجددن منتشر کنم و بازهم منتظر جواب بنشین. شاید دوست ما ساسان به ما نیز مانند نفیسه رحم کرد و محبتش شامل حال ما نیز شد. البته اگر ساسان جان جواب داد خوب است به "آدمک" هم جواب بدهد. "چپ مجنون" نیز بی جواب مانده. آخه انسانی که خود را م. ل میداند و مانند حکمای یونان درس اخلاق می دهد نمی تواند خود تمام مخالفینش را با ناسزا بکوبد. چپ داخل را تخریب کند و به فلان روزنامه نگار بگوید "آدمک" و فلان فعال کارگری را به "اتهام" اینکه با او مخالف بوده به انواع ناسزاهای سیاسی آزار دهد. این سنت نامبارک باید برای همیشه در چپ خارج از کشور پاک شود. ما نه پرویز ثابتی هستیم و نه حسین شریعتمداری.
بی نهایت ممنونم.

به نظر ما چپ و کمونیزم باید برای تمام مشکلات انسانی امروز جواب داشته باشد. برای برپا کردن یک حکومت انسانی باید بتوانیم انسان ها را به گرد هم آمدن پیرامون پرچم کمونیزم انسانی مجاب کنیم. این بحث بسیار مهمی است که کمونیستها فراموش می کنند. ادبیات چپ قوی تر از آن است که نتواند به لیبرالیزم و فمینیزم جواب بدهد. در نتیجه تحلیل رفیق قراگوزلو در مورد آنچه در کوبا و ونزوئلا و به طور کلی در آمریکای لاتین می گذزد از این نظر و از نطر قالب سوسیالیستی آن هم معتبر و ارزشمند است. تاکید بر اینکه سوسیالیسم با بولیواریسم فرق دارد و پرداختن به انقلاب کوبا و تفاوت آن با کره شمالی و چین و سوریه و ایران بسیار مهم است. و ما هم کلیات این تحلیل را تائید می کنیم و به رفیق بابت این سلسله مقالات و پرداختن به ضرورت تحزب سیاسی طبقه کارگرخسته نباشید می گوئیم. و یک نکته هم در پایان. فرقی نمی کند نام انسان چه باشد. گذاشتن اصل پیام مهم است. حالا با نام اصلی یا مستعار چندان فرقی نمی کند. سعید؟ ساسان؟ صداقت؟ حتی اگر همه یک یا سه نفر باشند بازهم مهم این است که دوستمان ساسان سر صندلی خودش بنشیند. آخر قرار بود این "عزیز" زمانی پیش از این و هنگام جدا شدن از ما "حزب کارگری" بزند؟ چه شد؟ حالا همه تلاش او شده یک فایل یوتوب؟
اینکه خیلی بد است.
قول بده اگه زمانی از من جدا شدی و یکی از ما.....
جان لوکاره
این جواب ما به ساسان است. جواب به پرسش. جواب به همه کسانی که استاد ایجاد انشعاب هستند. جواب به تفکری که پشت نئوتوده ایسم؛ عقب مانده ترین تفکر خود را تحت القاب دهان پرکنی در یک چشم انداز و تکالیف ارتجاعی می خواهد به کمونیست ها قالب کند.
متشکر از مدیران اخبار روز
به خاطر رعایت موازین دموکراتیک بحث
۴۹۲۹۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣۹۱       

عنوان : راه سوم و صدای سوم
با درود مجدد
من در کامنت های مقاله پیشین آقای قراگوزلوی عزیز جواب منطقی از دوستان دریافت نکردم. نفهمیدم فمینیسم"مشروط" که ساسان مارکسیست لنینیست از آن دفاع می کرد چگونه و با کدام محتوا است. چرا که ما در جنبش زنان بدون گیومه خود در داخل ایران یک جریان فمینیستی سوسیالیستی بسیار ضعیف و حاشیه ای هم داشتیم.
به نرگس گرامی سلام میکنم که از زبان من و دوستان هم نکته مهمی را یاد ور شد. باید اضافه کنم میشود نه سوسیالیست بود نه کاپیتالیست. نه طرفدار بشار اسد بود و نه القاعده. ما طرفدار دموکراسی هستیم. دموکراسی می تواند همه طیف های زنده و ضد ارتجاعی موجود جامعه متنوع و پلورال ایران را پوشش دهد. از لیبرال تا سوسیالیست.مگر در سوئد تمام احزاب در انتخابات شرکت نمی کنند؟ مگر در فرانسه که دموکراسی پارلمانی است تمام احزاب اعم از کمونیست و لیبرال و سوسیالیست و حتا راست افراطی شرکت نمی کنند؟
دو راهی سوسیالیسم یا بربریت که آقای قراگوزلوی عزیز به نقل از رزا لوکزامبورگ ترسیم می نماید فقط راه دموکراسی را می بندد و در نهایت هم به فاجعه شوروی ختم می شود.
۴۹۲۹۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ آبان ۱٣۹۱       

عنوان : نور ستارگان مرده
از آنجا که من با بخش عمده ای از این تحلیل و مقاله رفیق قراگوزلو موافقم فقط به یادآوری یکی دو نکته اکتفا می کنم.
خوب است که مخالفان مقاله نظرشان را در مورد خود مقاله بنویسند و به حاشیه نروند. این البته در مورد بنده هم تا حدودی صدق میکند. با این تفاوت که من سخنی جدی در مخالفت با کل و هدفگزاری مقاله ندارم. با خواندن کامنتها چند تا سئوال برایم پیش آمد که امیدوارم قبل از برداشته شدن مقاله به رویت دوستان کامنتگزار برسد و منهم به جواب برسم.
با نظر آقا یا خانم بهنود موافقم. کسی که درس اخلاق به خانم نفیسه می دهد خوب است که خود پرنسیپ های اخلاقی و سیاسی را رعایت کند. حالا از این ها گذشته می خواستم نظر " دوست" گرامی را درباره کامنت اصغر بپرسم. ساسان جان چرا سکوت کردی؟ یعنی کامنت اصغر به اندازه کامنت نفیسه هم ارزش و اعتبار نداشت؟
ساسان جان میشود به ما مارکسیست لنینیست ها هم بگوئید که موافقط "مشروط" با فمینیسم یعنی چه؟
ساسان عزیز!
نظرت در مورد این دو ترم سیاسی در "چپ" چیست؟
نور ستارگان مرده
چپ کاغذی
راستی نظرت درمورد دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب چیست؟
تریبون مارکسیسم را که به یاد داری؟ بسیار خوب! حالا بفرما تعرض به فعالان کارگری داخل تحت عنوان اصلاح اساسنامه از کجا آمده است؟
چند سئوال دیگر هم داشتم. اما ترسیدم صندلی را از زیر پایم بکشی و من نیز مانند قراگوزلو مجبور به تغییر صندلی شوم!

با احترام به رفیق فواد تابان(محسنی)
و با احترام به صداقت کمونیستی که انشالله از میان چپ ما رخت نخواهد بست. انشالله!
یک مبارز کمونیست
۴۹۲٨۹ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣۹۱       

عنوان : راه سوم
سلام
آقای قراگوزلو با استفاده از قلم توانای خود و به یاری آشنائی با تئوری مارکسیسم و نثر شیوا و تسلط به ادبیات میخواهد مخاطب را مرعوب کند که همه ما در برابر یک دوراهی ایستاده ایم و راه دیگری جز انتخاب میان "بهشت" سوسیالیسم و "جهنم" سرمایه داری موجود نیست. ما اینگونه فکر نمی کنیم. این دوقطبی کردن جهان را قبول نداریم. به نظر ما راه سومی وجود دارد. من البته مانند دوست عزیزم نفیسه فمینیست هستم ولی در سیاست و اقتصاد معتقدم که سوسیال دموکراسی تنها راه نجات ایران و سایر کشورهای بحران زده است. سوئد و هلند و سوئیس و دانمارک و برزیل را نگاه کنید.نه از بیکاری خبری هست نه از دیکتاتوری.
در حال حاضر به نظر ما اتحاد جمهوری خواهان این تفکر را نمایندگی می کند.
۴۹۲٨۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ آبان ۱٣۹۱