عنوان : چند جمله ئی خطاب به نویسنده محترم
هموطن گرامی..۴۰ سال است که مملکت ما در اشغال جمعیتی ،گروهی بسیار تندرو و متعصب اسلامی که تقریبا هیچ یک از انان که در راس محافل مهم قدرت در سطح بالای هرم،نشسته اند،ایرانی نیستند . همگی اکثرا از پدران و مادرانی عراقی و در عراق متولد و تربیت یافته همان محفل های دینی اند..۴۰ سال است که از خواب مردم ما بهره برده و از بی لیاقتی و نادانی رهبران سیاسی ان زمان،وقت را غنیمت شمرده و باز از نبودن خرد جمعی ،این مرزو بوم را و مردمش را به تباهی کشانده اند.ملیاردها ملیارد ثروت این ملت را از کشور و از دهان این ملت زده به خرج هر چه قدرتمند نمودن انواع جمعیت های مذهبی و هر چه بیشتر مسلح نمودن خود و احزاب و سازمانهای خویش ،کرده اند..شما نیز باید بدانید که امروز کشور و مردمش در چه جایگاهی نشسته و در چه شرائط بسر میبرند.
سوالی از شما دارم..
ایا ضرورت امروز مملکت ما درس ها و مباحثی از این دست است؟
از دید شما مهمترین وظیفه پیشروان و نویسنده گان و کوشنده گان و کلا وظیفه همه ما ایرانیانی که چه در داخل و چه خارج از ایرانیم..چیست؟
نیاز امروز جامعه ما و مردم ما چیست هموطن گرامی؟
نجات ملک و ملت،تشکیل یک اتحاد عظیم،تحریک و تشویق مردم در یک نافرمانی مدنی عظیم و سرتاسری ست و یا درس و اموزش مارکسیم و این قبیل؟؟
٨۰۵٨۰ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣۹۶