سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

زنگ‌ها برای که به صدا در می‌آیند؟ - امیر خوش سرور

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
نظرات جدیدتر
    از : اصغر الهیاری

عنوان : آزموده را آزمودن خطاست
در جائی برای حریفی نوشتم: زنده یاد بیژن جزنی در افق سیاسی ایران ،قدرت گیری اقشار خرده بورژوازی برهبری آیت الله خمینی را گوشزد کرده بود و تاکید کرده بود که کار چپ ها در چنین حکومتی بمراتب سخت تر از زمان حکومت شاه خواهد شد.ولی ما راهیان جنبش فدائی این حرفها را دست ِ کم گرفتیم .
در سال ۵۱ و ۵۲ و اوج فعالیت هاتی چریکهای فدائی خلق و مجاهد خلق ، بدون اینکه لازم باشد مثل نویسنده ی این مطلب ـ امیر خوش سرورـ از کسانی که در آن سالها در زندانهای شاه بخاطر عضویت یا طرفداری از فدائیان و مجاهدین در زندان بودند یا کسانی که در زندان به آنها گرایش نشان میدادند نام ببرم نظرتان را به این نکته ی مهم جلب می کنم که زندانیانی که نام بردنم حکومت آینده را تمام شده می دانسته و فقط «دغدغه» ی آنها این بود که مجاهدین و فدائیان پس از پیروزی چگونه با هم کنار خواهند آمد؟ بقیه نیروها نیز اصلا بحساب نمیامدند. بمرور این پندارها در برخورد با واقعیت ها رنگ باخت. بخشی مشی مسلحانه را نفی کردند ..ولی افراد دُگمی در عالم هپروت همان دغدغه سال ۵۰ و ۵۱ را می خواستند قبل از سرنگونی حکومت شاه بر طرف کنند . کار وحشتناکی که تقی شهرام ها علیه نیروهای مذهبی مجاهدین کردند حکایت از اوج انحظار طلبی و انحطاط کسانی است که میخواستند برای رهائی انسان از استثمار مبارزه کنند.
البته دوستان می دانند چارچوب بحث های آن روزهای مجاهدین و فدائیان تعیین و تبیین نیروهای خلقی برای رسیدن به «حاکمیت خلق» بود. تقریبا شامل تمام مخالفان حکومت شاه می شد. از پیش از انقلاب این فرمول نیز از اعتبار افتاده بود ولی تا تجدید نظر اساسی بر این باور ها خسارت جبران ناپذیری بر جنبش کارگری و کمونیستی وارد آمد.
حرف آخر : دیگر خیلی دیر است که در باره این که چه نیروهائی در صف انقلاب هستند بحث کنیم. چپ های جهان با تجربه ۱۰۰ ساله و شکست «سوسیالیزم واقعا موجود»
با تعمق بیشتر چنانکه می بینیم با صبوری در پیش رفته ترین سرمایه داری های جهان رقابت سیاسی می کنند چرا ما چپ های ایران باید همیشه مرغ عزا و عروسی باشیم. جبهه ی مبارزه ما در ایران و بین نیروهای کار است و ما در خارج از کشور در پشت آن جبهه تلاش می کنیم تا فشاری به حکومت سفاک بیاوریم که نتواند بیش از پیش جان مردم را بگیرد. صد البته در مورد نیروهای خارجی که دانسته یا نادانسته آب به اسیاب رژیم میریزند نیز کوتاه نمیائیم. حال مجاهدین خودش مسئول است که در کجا قرار گیرد.
آمیر خوش سرور نیز معلوم نیست در کجا ایستاده است.
روزگار غریبی است.....
٨۵۴۶۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ تير ۱٣۹۷       

    از : کیا

عنوان : مجاهدین را نباید نادیده گرفت!
۱.احتمال وارد شدن در یک جنگ تحمیلی داخلی بالاست مسلما از طرف حاکمیت ولایی...
۲.تشکیلات آ‌ماده برای حد اقل دفاع از مردم در چنین حالتی محدود به کردها و مجاهدین میشود بقیه تشکلات یا مخالف تسلیح هستند ویا در این مرحله خیلی عقب از وقایع قرار دارند.
۳.مجاهدین اگر به همکاری با جریانهای دمکراتیک و چپ بدون حفظ برتری اکتفا کنند ، جریانی در خط مبارزه فعلی و چه بسا مفید خواهند بود.
۴.اشکال مذهبی بودن آنها در آینده میتواند مشکل ساز شود ولی از طرفی اعتقاد آنها به مارکسیست کانالی را به سمت رشد آنها باز می گزارد.
در آخر در جامعه مذهبی ایران چپ سالیان سال با اسلامیست ها دست به یقه است و خواهد بود و مجاهدین کمتر مشکل میتوانند باشد.
٨۵۴۵۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ تير ۱٣۹۷       

    از : حسین

عنوان : من که هیچ دستگیرم نشد
یا مقاله بنویسید یا نثر. هر دو با هم نمیشود. بعدم کسی که از تقی شهرام تا تقی روزبه را رفیق خطاب کنه یک جای کارش ایراد داره.
٨۵۴۵۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ تير ۱٣۹۷       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست