عنوان : لیبرالیسم فرهیخته ساز و چپ مورد نیاز
در اعتراضیه منتشر شده نکات مفیدی است!
اگرچه در اعتراضیه، پاسخگو در پی پاسخ گویی به ادعاهای فرصت طلبانه ای بوده اما در این پاسخگویی مشاهده می شود که پاسخگو گونه ای از حقانیت خاصی را برای ایده خود برجسته می کند که این حقانیت پاسخگو می تواند پرسش برانگیز باشد.

اما در بخش "سخن پایانی" نوشتار اعتراضیه، پاسخگو نکته اصلی را مسئولانه و هوشمندانه بیان می کند که این نکته را می توان چنین برداشت کرد:" در ایران لیبرالیسمی حاکم نبوده که لیبرالیست های فرهیخته ای را پرورش دهد"؛
که باید گفت نبود بستر لازم برای پرورش فرهیختگان خاص ، همان نکته مفقوده بوده وهست که گریبان جامعه ایران را گرفته است.
که باید گفت
وقتی استبداد حاکم باشد(چه از نوع شاهی و چه از نوع شیخی وچه ...) و این استبداد هم منابع زیر زمینی زیادی را در اختیار داشته باشد و بتواند آنان را تبدیل به پول و سرمایه کند، این استبداد خودش مسئولیت تقسیم آن پول ها را بعهده خواهد گرفت و برای بقای خویش سرمایه داری ی فرصت طلبانه ای را پی می ریزد و ایجاد ومی کند
که در این روش، سرمایه دار متوجه می شود بقای سرمایه اش و بقای خودش به بقای استبداد است و بگونه ای لازم و ملزوم هم می شوند.
که در این نوع پرورش سرمایه داری گاهاً سرمایه داری کثیفی را هم مشاهده خواهیم کرد که سرمایه داری نوکیسه ی ایجاد شده حتی برای بقای خویش حاضر به مکیدن خون جامعه نیز می شود.
در نوشتار پاسخگویانه، به درستی اشاره شده است که لبیرالیسم فرهیخته ساز محصول سرمایه داری خاصی است که متاسفانه در ایران، مستبدین نه فرصت رشد سرمایه داری فرهیخته ساز را می دهد و اگر هم باشد و خودساخته بوجود آید آن را له کرده و می کند .
که باید اعتراف کرد! در ایران اگرچه فرصت لیبرالیسمِ فرهیخته ساز را نداشتیم متأسفانه ، الگوی چپ خواهانه هم بدور از بازی در کنار لیبرالیسم فرهیخته ساز بود.
فرض را براین می گذاریم
اگر لیبرالیسم فرهیخته سازی بوده، آیا چپی وجود داشته که در کنار لیبرالیست ها برای پویای جامعه، حرکات آزادی خواهانه و دمکراسی خواهانه را به پیش ببرد؟
که پاسخ به ما می گوید
چپ ملی ایرانی باید در پی ساختاری باشد که هم چپ و هم لیبرالیسم فرهیخته در کنار هم در بازی دمکراسی پویایی جامعه را پی بگیرند.
٨۷٣۹۵ - تاریخ انتشار : ۶ آذر ۱٣۹۷