عنوان : شگفت آور است
در باره مسئله مورد بحث، چند خطی نوشته بودم. علیرغم گذشت بیش از دوازده ساعت (در وقت روز، نه شب) هنوز درج نشده. چه روی داده، نمی دانم. امیدوارم در اینجا نیز مثل برخی سایتهای «ضد سانسور»، تیغ سانسور عمل نکند.
۵۹۰۷۱ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : نعل وارونه
بیان یک نکته به شیوه آقای بهبودی :
"فدائیان بلحاظ طبقاتی موضع ضد انقلاب سفید داشته اند، یعنی موضع فئودالی داشته اند و در بهترین حالت موضع طبقات واپسین (موضع نیمه فئودالی ـ نیمه بورژوائی) داشته اند."
خوب با این حساب کسانی که موضع دفاع از انقلاب سفید داشته اند، آن هم نه حتی مستقلانه بلکه با چشم دوختن به دهان "دیگران"چه؟ آنها موضع کدام طبقات را داشته اند؟
۵۹۰۷۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : دلسوز
هم دلم به حال اخبار روز می سوزد، هم به حال رفیق بهبود
هم به حال آقا رسول، هم به حال خودم
چکار کنم آدم دلسوز و دل رحمی هستم والله بالله
باورم کنید
(چاپ هم نکردید که نکردید، ولی مطمئنم که لااقل یکی آنرا خوانده)
۵۹۰۶۴ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : طبقات اجتماعی و مبارزه طبقاتی
«مسئله طرح لزوم گسترش سرمایه داری کنترل شده در مقطع تاریخی خاص ایران، به عنوان مرحله ای گذرا که طبقه کارگر به اجبار به آن تن می دهد ، موردی است قابل بحث.» (طبیب)
خوب این ادعای مغشوش و مبهم به چه معنی است؟
هر ننه مرده ای می تواند همین ادعای اطبا را بر پرچم خود بنویسد و به عوام فریبی بپردازد.
هم خدا و هم خرما فقط در حرف اعتبار دارد و نه در عمل.
سرمایه داری را یا باید با همه پیامدهایش داشت و یا نداشت.

مکانیسم کاپیتالیسم و بورژوازی حاکم اصلا امکان و امان به کسی نمی دهد که کنترلش کند.
توسعه نسبتا کنترل شده ی رشد جامعه فقط در صورت تأمین هژمونی طبقه کارگر امکان پذیر است
و تأمین هژمونی طبقه کارگر تنها تحت فرمانفرمائی حزبی بلشویکی امکان پذیر است.

«ولی هیئت منصفه دادگاه قضاوت تاریخی ، اعضای اکثریت نخواهند بود » (طبیب)
خوب منظور؟
آوانتوریسم چپ (فدائیان) هرگز نماینده طبقه کارگر نبوده است.
فدائیان بلحاظ طبقاتی موضع ضد انقلاب سفید داشته اند، یعنی موضع فئودالی داشته اند و در بهترین حالت موضع طبقات واپسین (موضع نیمه فئودالی ـ نیمه بورژوائی) داشته اند.
همین موضع هم اکنون زمام امور را بدست دارد.
سازمان اکثریت نقاب از چهره برداشته و صادقانه اعلام موضع می کند.
در زمانی که بقیه فراکسیون های آن به جریانات چه بسا ماهیتا توخالی و حتی ضد انقلابی از قبیل تروتسکیسم، استالینیسم، حکمتیسم، اشرفیسم و هپیلی هپوئیسم پیوسته اند.
جامعه ایران منقسم به طبقات است و لذا تشکیل احزاب طبقات مختلف هم امری طبیعی است.
جرم و جنایت که نیست، اگر کسی و یا حزبی موضع بورژوائی و یا حتی فئودالی دارد.
اگر مبارزه طبقاتی اجتناب ناپذیر است، پس در عرصه مبارزه ایدئولوژیکی نیز باید نظر در مقابل نظر قرار گیرد، به همان سان که در مبارزه اقتصادی، بورژوازی بر ضد طبقه کارگر سنگربندی می کند.
حملات شخصی به شخصیت ها و تکه پراندن ها نشانه خامی است و نه پختگی.
۵۹۰۶۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : اعضای این سازمان نیز مشغول ساختن تاریخ خود هستند
با تمام موارد طرح شده در این مقاله موافقم . مسئله طرح لزوم گسترش سرمایه داری کنترل شده در مقطع تاریخی خاص ایران ، به عنوان مرحله ای گذرا که طبقه کارگر به اجبار به آن تن میدهد ، موردی است قابل بحث . اما نقاشی آن به عنوان سوسیالیسم قرن جدید ، چیز دیگری است . همچنانکه نویسندگان اکثریتی ، بارها از مارکس نقل کرده اند ، اعضای این سازمان نیز مشغول ساختن تاریخ خود هستند ، ولی هیئت منصفه دادگاه قضاوت تاریخی ، اعضای اکثریت نخواهند بود . برزویه طبیب
۵۹۰۴۵ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹۲       

عنوان : نظری شتابزده بر نظرات رسول آذرنوش
این بدان معنا ست که سوسیالیسم دموکراتیک از دیدگاه سازمان اکثریت چیزی جز سرمایه داری کنترل شده نیست
(رسول آذرنوش)

۱
خود مفهوم «سوسیالیسم دموکراتیک» مفهومی توخالی، جعلی و مانی پولیزه گشته است:
مفهومی ایدئولوژیکی ـ بورژوائی واپسین است:
این مفهوم، شاهمفهوم پی دی اس سابق است به نیت تخریب اعتبار سوسیالیسم واقعا موجود و تئوریزه کردن عوامفریبانه استحاله حزب طبقه کارگر (اس ای دی) به حزب بورژوائی ـ رفرمیستی (سوسیال ـ دموکرات) (پی دی اس)

۲
منشاء تئوریکی این مفهوم گنجینه نظری امپریالیسم است.
امپریالیسم در تبلیغات عوامفریبانه خود دول سوسیالیستی را دولت های اوتوریتر (مستبد، ضد دموکراتیک، خودکامه) جا می زد و دول سرمایه داری را علیرغم تاریخ سرشته به استبداد خونین و چه بسا عریان خود، دول دموکراتیک قالب می کرد.

۳
سازمان اکثریت این مفهوم را از پی دی اس به عاریه گرفته است و بقیه مفاهیم را نیز.
در این زمینه می توان واقعا به حضرات تبریک گفت.
حتی بی استعدادترین رهبران و کادرهای اکثریت استعداد خاصی در این زمینه از خود نشان داده اند.
آنچه رسول آذرنوش بر زبان می رانند، برکسی پوشیده نیست.

۴
این نه آلترناتیوی در برابر سیستم سرمایه داری که صرفا شکل معینی از آن محسوب میگردد و بنابراین دادن عنوان سوسیالیسم دموکراتیک به آن از اعتبار ساقط است.

اشکال بینشی خود ایشان تأیید ضمنی مفاهیم جعلی و بی معنی فوق الذکر است:

الف
سوسیالیسم اگر سوسیالیسم باشد، فقط می تواند دموکراتیک باشد و لاغیر:
دموکراسی به معنی حاکمیت خلق:
به قول ارسطو، حاکمیت تهیدستان
به قول رسول پرولتاریا، حاکمیت طبقه کارگر

ب
پذیرش ضمنی اندیشه بی پایه «سرمایه داری اهلی، متمدن» (پی دی اس)، به قول رسول، «قابل کنترل» از سوی رسول.
در رد این یاوه ی پی دی اس دهها کتاب نوشته شده است:
مراجعه کنید به اثر ورنر سپمن ـ فیلسوف بزرگ آلمانی ـ تحت عنوان «پایان انتقاد از سرمایه داری؟» و دیگر آثار ایشان

۵
نه سرمایه داری خوب و بد، اهلی و وحشی داریم و نه بورژوازی خوب و بد.
سرمایه داری به مثابه فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری واپسین و یا به تعویق افتاده است.

۶
بورژوازی به مثابه طبقه اجتماعی، بورژوازی واپسین است که ذره ذره وجودش ارتجاعی است.
فرق هم نمی کند کدام ملیت را نمایندگی کند و در کدام رشته بهره کشی کند.

۷
ضمنا دیری است که میان طبقات اجتماعی واپسین از هر نوع (برده داری، فئودالی و بورژوازی واپسین) از هیچ نظر تفاوتی وجود ندارد.
بقیه نظرات نادرست رسول آذرنوش هم باید بتدریج تحلیل و بطلان آنها اثبات شود.
با پوزش
۵۹۰۴۱ - تاریخ انتشار : ۱۲ آذر ۱٣۹۲