کسی میان ِ علف ها دو فصل، منتظرست
رضا مقصدی
•
غزلسرای تو بوده ست از ازل، این دل
که عشق وُ عاطفه ها را به استعاره نوشت
حضور ِ عاطفه ام متن ِ مهربانی هاست
ولی زمانه، مرا آه... در کناره نوشت
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
٣۰ خرداد ۱٣٨۶ -
۲۰ ژوئن ۲۰۰۷
ستاره آمد و نام ِ مرا دوباره نوشت
غم ِ سیاه ِ مرا آه ِ این ستاره نوشت
□ □ □
شب است و سیلی ی سرمای سخت ِ دربدری
ببین چگونه غم ِ تو مرا دوباره نوشت
□ □ □
کسی میان نفسهای گرم ِ من، جاری ست
کسی که نام ِ مرا در دل ِ شراره نوشت
□ □ □
خزان، به خاطره ی ِ سبز ِ من، فرود آمد
و از برای چمن، باز سوگواره نوشت
□ □ □
درخت ِ حادثه های غریب و غمگینم
که سرنوشت ِ مرا دست ِ سنگپاره نوشت
□ □ □
غزلسرای تو بوده ست از ازل، این دل
که عشق وُ عاطفه ها را به استعاره نوشت
□ □ □
دُچار ِ عاطفه ی آبی ام چه چاره کنم؟
کدام عشق برایم کدام چاره نوشت؟
□ □ □
قیام ِ قامت ِ این باغ را تماشا کن!
ببین که قامت ِ غم را چه بی قواره نوشت
□ □ □
کسی میان ِ علف ها دو فصل منتظرست
کسی پیام ِ درخشنده ی بهاره نوشت
□ □ □
حضور ِ عاطفه ام متن ِ مهربانی هاست
ولی زمانه، مرا آه... در کناره نوشت
خرداد ۱٣٨۶
|