اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۱٨ تير ۱٣٨۶ -  ۹ ژوئيه ۲۰۰۷

روزنامه اعتماد: مدیرکل سلامت روان و اجتماعی گفت؛ اختلال های روانی رتبه دوم بار بیماری ها را در کشور دارند و پس از حوادث در کنار بیماری های قلبی و عروقی و مساوی با آن موجب مرگ و میر و ناتوانی مردم می شوند.
محمدعمران رزاقی ادامه داد؛ بار بیماری ها شامل میزان مرگ و میر و ناتوانی ناشی از یک بیماری است که پس از حوادث، بیماری های قلبی به علت مرگ و میر بالا و بیماری های روانی به علت معلولیت و ناتوانی بالایی که دارند دومین بار بیماری ها در کشور را به خود اختصاص می دهند.
وی اضافه کرد؛ به طور کل بین ۱۵ تا ۲۰ درصد مردم کشور دچار بیماری های روانی مختلف هستند و حدود یک درصد مردم از اختلالات شدید روانی رنج می برند، افسردگی شایع ترین بیماری روانی در کشور ما است که در جامعه زنان بار اول بیماری ها را به خود اختصاص می دهند و حتی تاثیر آن از حوادث و بیماری های قلبی نیز بیشتر است.
او توضیحات بیشتری هم داشت؛ در واقع بیماری های قلبی طول زندگی را کاهش می دهند و بیماری های روانی عرض و کیفیت زندگی را متاثر می کنند، شاخص عرض زندگی شاخصی است که اخیراً اهمیت بیشتری نسبت به گذشته در جهان پیدا کرده است و به عملکرد افراد، پویایی و مولد بودن انسان ها مربوط می شود. رزاقی گفت؛ فردی که به افسردگی یا یک بیماری روانی دیگر مبتلا می شود، توان انجام بسیاری از کارهای روزمره خود را از دست می دهد، فعالیت های شغلی و تحصیلی او مختل می شود و نمی تواند از زندگی لذت ببرد. بیماری های روانی درست مانند بیماری های جسمی عمق و اهمیت دارند اما در کشور ما چون بعد روان پیدا نیست کسی برای آن تره هم خرد نمی کند و در بین مردم هم معمولاً اکراه وجود دارد که درباره آن صحبت شود و این وظیفه نظام سلامت است که دسترسی به خدمات این بیماری ها را فراهم کند و درباره آن اطلاع رسانی کند.
رزاقی ادامه داد؛ با وجود این، هنوز بیمه ها سهم خود را در پرداخت هزینه بیماری های روانی پرداخت نمی کنند و گرچه عده زیادی از بیماران روانی به روان پزشک مراجعه نمی کنند اما همان تعدادی که وارد فاز درمان می شوند سهم پرداخت از جیبی که برای درمان این بیماری ها می دهند، بسیار بالا است. وی گفت؛ بیماری های روانی به طور ذاتی بیماری های مزمنی هستند در حالی که بیمه ها اکنون برای بستری این بیماران فقط هزینه ۵۶ روز را پرداخت می کند و این با توجه به ماهیت این نوع بیماری ها بی انصافی است.
رزاقی افزود؛ مساله دیگر محدودیت تعداد تخت روان پزشکی در بخش دولتی در کشور است و بیماران مجبورند برای درمان به بخش خصوصی مراجعه کنند و این مساله باز هم باعث افزایش هزینه های آنها می شود.
او گفت؛ در زمان حاضر حداکثر ٨ هزار تخت روان پزشکی فعال در کشور داریم در حالی که حداقل به ۲۰ هزار تخت روان پزشکی در کشور نیاز داریم و این کار سرمایه گذاری کلانی را طلب می کند و چون امکان چنین سرمایه گذاری وجود ندارد افزایش پوشش و عمق دادن به بیمه بیماری های روانی کاملاً ضروری است.
وی ادامه داد؛ به طور کلی حدود یک درصد افراد جامعه به طور متوسط یک ماه در سال نیازمند خدمات بستری روان پزشکی هستند. مدیرکل سلامت روان و اجتماعی وزارت بهداشت از برنامه های این وزارتخانه هم صحبت به میان آورد؛ ما در وزارت بهداشت برنامه های مختلفی را برای گسترش خدمات سرپایی و بستری به بیماران روانی داریم اما متاسفانه بودجه یی که برای این کار اختصاص می یابد جوابگو نیست، برای همین امسال ما درخواست ۱۰ میلیارد تومان اعتبار کردیم که فکر می کنم در نهایت حدود ٨/۱ میلیارد تومان آن اختصاص یابد.
برنامه های مختلفی هم برای ارائه خدمات پیشگیری و درمان بیماری های روانی در نظام شبکه داریم اما با توجه به مشکلات ساختاری افق روشنی را برای ارتقای این خدمات در کشور نمی بینیم. همچنین حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان در ارتباط با علل افزایش بیماری های روانی گفت؛ «هر چه زندگی ماشینی تر شود، مشکلات اجتماعی و اقتصادی و استرس های ناشی از آن بیشتر شود، مطمئناً مشکلات روانی هم افزایش پیدا می کند.»
او در مورد عوامل عمده ایجاد این مشکلات هم توضیحاتی داشت؛ «عامل عمده ناهنجاری های روانی مشکلات اقتصادی است. چون درآمد فعلی خانواده های ایرانی تکافوی هزینه های آنها را نمی کند. بیکاری در میان جوانان بیداد می کند و بسیاری از جوانان نمی توانند به موقع ازدواج کنند.» عضو کمیسیون بهداشت و درمان در مورد کم بودن تخت های مورد نیاز بیماران روانی هم گفت؛« واقعیت این است که این تخت ها از نیازها بسیار کمتر است، اما نمی توانیم به بیشتر شدن آنها هم چندان خوش بین باشیم چون با بودجه فعلی بهداشت، تنها این توانایی وجود دارد که سالی دو تا سه هزار تخت برای کلیه امراض اضافه شود و حتی اگر، ما فقط به فکر افزایش تخت برای بیماران روانی باشیم ۱۰ سال دیگر به بیست هزار تخت فعال دسترسی پیدا خواهیم کرد.» او راه حل هم ارائه داد؛ «باید کلینیک های بهداشت روانی را افزایش دهیم. چون بسیاری از آنها که بستری می شوند، در مرحله آخر بیماری روانی هستند و اگر خانه های بهداشت بیشتر شوند، آنها که مشکلات روانی دارند، در مراحل اولیه درمان می شوند و نیاز به بستری شدن پیدا نمی کنند.»