باور کن! این زمانه ی بیداد بگذرد
رضا مقصدی
•
اینگونه سخت وُ تلخ، دهان ِ مرا مبند!
بگذار از گلوی ِ من، فریاد بگذرد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
دوشنبه
۱٨ تير ۱٣٨۶ -
۹ ژوئيه ۲۰۰۷
بنشین کنارِ آتشم تا باد بگذرد
خاکسترِ جوانی ی ناشاد بگذرد
□ □ □
ای ابر از کجای جهان، باز آمدی؟
باران! ببار! تا غمم با باد بگذرد
□ □ □
اینگونه سخت وُ تلخ، دهان ِ مرا مبند!
بگذار از گلوی ِ من، فریاد بگذرد
□ □ □
ای عشق! صید ِ سبز ِ تو بوده ست این دلم
دردا اگر ز صید ِ خود، صیاد بگذرد
□ □ □
نام ِ تو یادگار ِ گُل ِ گلشن ِ من ست
هرگز مباد نام تو از یاد بگذرد
□ □ □
در هر نَفَس برای دل ِ من، قفس مساز
بگذار این پرنده ام آزاد بگذرد
□ □ □
دست ِ تو می نویسدم خطاط ِ خوب ِ عشق!
شادا اگر ز دیده ی استاد بگذرد
□ □ □
شیرین ِ روزگار نمیخواهد بعد ازین
یک ذرّه از طراوت ِ فرهاد بگذرد
□ □ □
هرچند مرگ ِ برگ، سرودت کبود کرد
باور کن! این زمانه ی بیداد بگذرد
تیر ۱٣٨۶
|